တိုင္းရင္းသားတုိ႔ရဲ့ အျငိမ့္သဘင္ (အပိုင္း ၁၀)

ေလာကၾကီးရဲ့ သဘာ၀ကို
ဘယ္ေတာ့မွ မဆန္႔က်င္တဲ့
လူသားဆိုတာ
ေဟာ့ဒီ ကမၻာၾကီးမွာ
ရွိခဲ့မယ္ဆိုရင္ေတာ့
ထိုလူသားဟာ
ေလာကၾကီးရဲ့ ေက်းဇူးရွင္လုိ႔
ေျပာသင့္ရင္ေျပာရလိမ့္မယ္

ရွမ္းကေလး။ ။ မဂၤလာအေပါင္းနဲ႔ ခေညာင္းပါစ
ရန္သူအေပါင္းႏွင့္ ကင္းရွင္းပါစ
မိတ္ေဆြအေပါင္းႏွင့္ ခ်စ္ခင္ပါစ
ေလာကၾကီးအေၾကာင္းေကာ သိရွိပါစ
ဤမွ်ေလာက္သာ ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ရင္ေတာ့
ပရိတ္သတ္က ခဲ့နဲ႔ထုမွာ အမွန္ပါဗ်

ကိုခ်င္း ။ ။ ပရိတ္သတ္ကေတာ့ မင္းကို ခဲနဲ႔ မထုေသးဘူး၊ ငါကေတာ့ ဓားနဲ႔ ထိုးခ်င္ေနျပီ

ကိုခ်င္းေျပာေျပာဆုိဆိုႏွင့္ ရွမ္းကေလးေခါင္းအား လင္ဗန္းႏွင့္ ရိုက္ခ်။


ကိုကံသာ။ ။ ဟုတ္ပါ့ကြာ ဘာေတြေလွ်ာက္ေျပာေနတာလဲ မသိဘူး။

ကိုခ်င္း ။ ။ ကဲ အကိုတို႔ ညီတို႔ေရ တုိင္းရင္းသားတို႔ရဲ့ အျငိမ့္သဘင္ၾကီးကို မကရ မေပ်ာ္ရတာလည္း လအေတာ္ၾကာေပါ့

ကိုကံသာ။ ။ မွန္တာေပါ့ ေမာင္ခ်င္းေရ

ကိုခ်င္း ။ ။ အမွန္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ လူငယ္ေတြဟာ တီထြင္ၾကံဆ နည္းလမ္းရ ဆိုတဲ့ စကားပံုအတိုင္း မျဖစ္ပ်က္ေသးတဲ့၊ လူေတြ မေျပာတဲ့ အရာမွန္သမွ်ကို တီထြင္ေျပာဆို ေနရတာ မဟုတ္ပါေပဘူးလား ကိုၾကီးညီေလး တို႔ေရ

ရွမ္းကေလး။ ။ ဟုတ္ပါ့ဗ်ာ ကြ်န္ေတာ္ေတာင္မွ မိန္းမအေဟာင္း တစ္ေယာက္ကို ေမ့ထားျပီး အသစ္ျဖစ္တဲ့ ကိုခ်င္းညီမကို ယူမလားလို႔ ၾကံဆေနတာဗ်

ကိုခ်င္း ။ ။ ေကာင္းပါတယ္ ေမာင္ရွမ္းေရ၊ ငါ့အမလည္း ရွိေသးတယ္ေလ

ရွမ္းကေလး။ ။ ဟာ ကိုခ်င္းကလည္း ညီမဆိုေတာ္ပါျပီ၊ ကိုခ်င္းအမ ပိုေနရင္လည္း ကိုကံသာကို ေပးလိုက္ေပါ့

ကိုခ်င္း စိတ္တိုတိုနဲ႔ ရွမ္းကေလးေခါင္းအား လင္ဗန္းႏွင့္ ရိုက္ခ်

ကိုခ်င္း။ ။ မင္းကိုရြဲ႔ေနတာကြ၊ ရြဲ႔လို႔ရြဲ႔မွန္းမသိ၊ မင္းတို႔အမ်ိဳးေတြက ရြဲ႔လို႔ရြဲ႔မွန္း မသိတဲ့ အမ်ိဳးေတြ

ကိုကံသာ။ ။ ရွမ္းကေလး မင္းက အေဟာင္းေမ့ျပီး အသစ္ထက္ရွာတယ္ ဆိုေတာ့ မင္းထားခဲ့တဲ့ အေဟာင္းက ငါ့အတြက္ေပါ့ေနာ္။

ရွမ္းကေလး။ ။ ရတယ္ေလ ကိုကံသာရဲ့ အဲ့ဒါလည္း ကိုကံသာ ညီမအရင္းပဲ၊

ကိုကံသာ။ ။ ေတာ္ပါျပီကြာ မင္းနစ္နာ ေနပါဦးမယ္

ကိုခ်င္း ။ ။ ကဲ အကိုတို႔ေရ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔က ပါးစပ္ကပဲ ဟာသလုပ္ေျပာရတာလည္း အာေညာင္းလွျပီ

ရွမ္းကေလး။ ။ ဘာလဲ ခင္ဗ်ားက ပါးစပ္က မေျပာလို႔ ဖင္ကေျပာမလို႔လား

ကိုခ်င္း ။ ။ မင္းကလည္း အားအားရွိ ငါ့ကို ေျပာဖို႔ပဲ သိတယ္။ ငါေျပာမွာက စကားနဲ႔တင္ မေျပာၾကပဲ သရုပ္ေဖာ္ ပံုေလးေတြနဲ႔ ပရိတ္သတ္ေတြ ပိုျပီးေတာ့ ရီရ၊ ရြင္ရေအာင္ တင္ဆက္မလားလုိ႔ပါ

ကိုကံသာ။ ။ သရုပ္ေဆာင္ရမယ္ ဟုတ္လား

ရွမ္းကေလး။ ။ ကြ်န္ေတာ္ေတာ့ သရုပ္မေဆာင္ခ်င္ပါဘူးဗ်ာ

ကိုခ်င္း။ ။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ

ရွမ္းကေလး။ ။ ဟာကိုခ်င္းကလည္း ကြ်န္ေတာ္သာ သရုပ္ေဆာင္လိုက္ရင္ ျမန္မာျပည္မွာ ရွိတဲ့ မင္းသားေတြ အကုန္ ထမင္းငတ္ကုန္မွာေပါ့

ကိုကံသာ။ ။ မင္းသမီး မပါဘူးလား

ရွမ္းကေလး။ ။ မင္းသမီးက ကြ်န္ေတာ္ ေကြ်းထားမွာေလ

ကိုခ်င္း။ ။ ဒါဆိုငါ့ညီမကို မင္းထိပ္ဆံုးက တင္ေကြ်းထားမွာေပါ့ေနာ္

ရွမ္းကေလး။ ။ ကြ်န္ေတာ္မိန္းမ အေယာက္ ၁၀၀ ရွိရင္ ခင္ဗ်ားညီမကို နံပါတ္ ၁၀၁ မွာထားမယ္ စိတ္ခ်

ကိုခ်င္း ။ ။ ဒါလဲေကာင္းတာပဲ

ကိုကံသာ။ ။ ဟား ဘာျဖစ္လို႔လဲ ေမာင္ခ်င္းရ

ကိုခ်င္း ။ ။ ဟားအကိုကလည္း ရွမ္းကေလးအေၾကာင္း ကြ်န္ေတာ္သိတာေပါ့ ဒီေကာင္က မိန္းမကို ေပါင္းရင္ ခဏေလးပဲ ေပါင္းတာ ကြ်န္ေတာ့ ညီမက ေနာက္ဆံုးမွာဆိုေတာ့ ေနာက္ဆံုးက်န္တဲ့ ကြ်န္ေတာ္ ညီမကိုပဲ တသက္လံုး ေပါင္းေတာ့မွာေပါ့

ရွမ္းကေလး။ ။ ပိုင္လိုက္တဲ့ အၾကံ

ကိုကံသာ။ ။ မင္းညီမေတာ့ ရွမ္းကေလးနဲ႔ေတာ့ ရလား၊ မရလားေတာ့ မသိဘူး ေမာင္ခ်င္းေရ၊ မင္းညီမ မရခင္ေတာ့ ေမာင္ရွမ္း လူ႔ေလာက မွာရွိမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး

ရွမ္းကေလး။ ။ ထြီး ပါးစပ္ပုတ္နဲ႔ ဘာေတြေလွ်ာက္ေျပာ ေနတာလဲသိဘူး။

ကိုခ်င္း ။ ။ ဒါလဲေကာင္းသားပဲ သူေသသြားရင္ ကြ်န္ေတာ့္ညီမက သူ႔အေမြေတြ အကုန္ရတာေပါ့

ရွမ္းကေလး။ ။ လက္က မေလွ်ာ့ေသးဘူး

ကိုခ်င္း။ ။ ဒါနဲ႔ ရွမ္းကေလးက ဘာလို႔ေသမွာလဲဗ် ကိုၾကီးကံသာရ

ကိုကံသာ။ ။ မင္းပဲစဥ္းစားၾကည့္ေလ အဲ့ေလာက္ေတာင္ မိန္းမယူထားတာ ဒီေကာင္ AIDS နဲ႔ံ မေသလို႔ ငွက္ဖ်ားနဲ႔ ေသရမွာလားကြ

ရွမ္းကေလး။ ။ ကိုကံသာ ခင္ဗ်ား မနာလိုတိုင္း ေရွာက္မေျပာနဲ႔ဗ်ာ

ကိုခ်င္း ။ ။ ကဲကဲ ကိုကံသာနဲ႔ ေမာင္ရွမ္းတို႔ေရ ေမာင္ရင္တို႔ ေျပာတာလဲ ေနာက္မွေျပာေပါ့ အခုက ပရိတ္သတ္ေတြက ခဲေတြနဲ႔ ထုဖို႔ စိတ္ကူးေပါက္ေနျပီ၊ ေဟာဟိုမွာၾကည့္ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာပုတ္ေနျပီ၊ ခဏေန မင္းတို႔ကို ခဲနဲ႔ ေပါက္ေတာ့မယ္။

ရွမ္းကေလး ကိုခ်င္းေခါင္းအား လင္ဗန္းႏွင့္ ရိုက္ခ်

ရွမ္းကေလး။ ။ ေရွာက္ေျပာ အဲ့ဒါ သူ႔ရည္းစားကို စိတ္ေကာက္လို႔ မ်က္ႏွာမေကာင္းတာဗ်၊ ခင္ဗ်ားကေလ အသက္ၾကီးျပီး လူမစီးတဲ့လို လူမ်ိဳး၊ ထမင္းစားျပီး ခ်ီးျဖစ္တယ္ဆိုတာ ခင္ဗ်ားကို ေျပာတာ၊ ဘာမွမသိဘူး

ကိုခ်င္း ။ ။ ဒါဆိုမင္းက အသက္ငယ္ျပီး လူက်ယ္တယ္ေပါ့

ရွမ္းကေလး။ ။ ကြ်န္ေတာ္က လူက်ယ္တာ မဟုတ္ဘူး မသိတဲ့ မတတ္တဲ့ လူကို သင္ေပးတာ၊ ဟုတ္တယ္ေနာ္ ဟိုက ညီမေလး၊ ညီမေလးရဲ့ နာမည္ ဘယ္လိုေခၚလဲဟင္

ကိုခ်င္းရွမ္းကေလးေခါင္းအား လင္ဗန္းႏွင့္ ထက္ရိုက္ခ်

ကိုခ်င္း။ ။ အေရးထဲက ကိုယ့္ရဲ့ အက်င့္ကို ပရိတ္သတ္ကို ေပးသိေသးတယ္

ကိုကံသာ။ ။ ကဲကဲကဲ ညီေလးတို႔ေရ ေျပာၾကတာလဲ ေျပာၾကေပါ့ကြာ ကဲ လုပ္စရာရွိတာလည္း လုပ္လိုက္ၾကရေအာင္

ရွမ္းကေလး။ ။ ဟုတ္ကဲ့ပါ ကိုၾကီး ကံသီး အဲဟုတ္ပါဘူး ကိုၾကီး ကံသာေရ

ကိုခ်င္း ။ ။ ကဲ ငါေျပာမယ္ မင္းတို႔ေသခ်ာနားေထာင္

ရွမ္းကေလး။ ။ ေျပာဗ်ာ...

ကိုခ်င္း ။ ။ ငါတုိ႔ သရုပ္ေဆာင္ၾကရေအာင္

ကိုကံသာ။ ။ ေအးေလ သိတယ္၊ ေျပာေနတာ အခါေပါင္း ေရလို႔ကို မရေတာ့ဘူး

ကိုခ်င္း ။ ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ သရုပ္ေဆာင္မယ္ ဆိုေတာ့ ဘယ္သူ လူဆိုးလုပ္မယ္ လူေကာင္းလုပ္မယ္ဆိုတာ ရွိေသးတယ္ေလဗ်ာ

ရွမ္ကေလး။ ။ ေဟး ငါတုိ႔ကေတာ့ မင္းသားပဲေဟ့၊ ဒါမွ မင္းသမီး လက္ကိုင္ရမွာ

ကိုခ်င္း ။ ။ ေအာ.. ရွမ္းကေလး မင္းေျပာမွပဲ ငါသတိရေတာ့တယ္ မင္းသမီးလုပ္ဖို႔ ပရိပ္သတ္အသည္းစြဲ ေခ်ာရတနာေလးကို ေခၚရဦးမယ္ေလကြာ

ကိုကံသာ။ ။ မင္းတို႔က မေမ့သင့္တဲ့ အရာကို ေမ့တာကိုးကြ... ကဲကဲကဲ ရွမ္းကေလး မင္းသမီးကို ေခၚကြာ

ရွမ္းကေလး။ ။ မင္းသမီး ကိုေခၚရမယ္

ကိုကံသာ။ ။ ဘာလဲ မင္းက မေခၚဘူးလား

ရွမ္းကေလး။ ။ ကြ်န္ေတာ္က ဘာလို႔ေခၚရမွာလဲ

ကိုခ်င္း။ ။ ဟာဒီေကာင္ ဒီေန႔ဘာျဖစ္ ေနတာလဲ

ရွမ္းကေလး။ ။ ေနဦး ကြ်န္ေတာ္ မင္းသမီးကို ေခၚရင္ မင္းသမီး လက္ကိုင္ရမွာလား
ရွမ္းကေလးက ေက်ာ္ဟိန္းေလသံႏွင့္ ခတ္တည္တည္ေျပာလိုက္သည္။

ကိုခ်င္းႏွင့္ ကိုကံသာ ႏွစ္ေယာက္စလံုးက ရွမ္းကေလးအား လင္ဗန္းႏွင့္ ၀င္ရိုက္ကာ
ကိုခ်င္း ။ ။ စကားေကာင္းေျပာကြာ

ရွမ္းကေလး။ ။ ဟဲဟဲ ကြ်န္ေတာ္ အကယ္ဒမီရေအာင္ ေလ့က်င့္ေနတာပါ

ကိုကံသာ။ ။ ရွမ္းကေလး နင္အကယ္ဒမီ တကယ္ရခ်င္လား

ရွမ္းကေလး။ ။ ေအးေပါ့ ဘာလဲ နင္က ငါ့ကို ေပးမလို႔လား

ကိုကံသာ။ ။ နင္အကယ္ဒမီ ရခ်င္ရင္ နင့္အဘ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ၾကီးေတြကို တေန႔ဘုရား သံုးခါရွိခိုးျပီး ညတုိင္းလည္း ပုတီး စိတ္ပါတယ္လို႔ နင့္ေရးေနတဲ့ ဘေလာ့မွာေကာ နင္ဗီြဒီယို ရိုက္ရင္ေကာ အဲ့လိုေတြေျပာ နင္အကယ္ဒမီ ရမွာေသခ်ာတယ္

ရွမ္းကေလး။ ။ ဘာဘာ ငါက ငါ့အအဘ ေတြကို အဲ့လို ေျပာရမယ္

ကိုကံသာ။ ။ ေအးေပါ့ အဲ့လိုေျပာလို႔ ထုိင္းႏုိင္ငံ ၀န္ၾကီးခ်ဴပ္ေတာင္ အကယ္ဒမီ ရေနျပီ ဒါေတာင္မွ ထုိင္း၀န္ၾကီးခ်ဴပ္က တေန႔ကို ဘုရား သံုးခါ ရွိခုိးတယ္လို႔ မေျပာေသးဘူး

ရွမ္းကေလး။ ။ ဒါနဲ႔ ထုိင္း၀န္းၾကီးခ်ဴပ္က ဘာအကယ္ဒမီ ရတာလဲ

ကိုခ်င္း။ ။ ၀မ္းေလွ်ာေရာဂါရွင္ အကယ္ဒမီေလ

ကိုကံသာ။ ။ မင္းကလည္း မသိပဲနဲ႔ ေလွ်ာက္ေျပာေန

ကိုခ်င္း။ ။ မသိဘူးေလကြာ ငါေတြ႔တာ ထုိင္း၀န္ၾကီးခ်ဴပ္ ျမန္မာက ျပန္လာကတည္းက မၾကာဘူး ၀မ္းေလွ်ာေရာဂါ တန္းျဖစ္တာပဲ

ရွမ္းကေလး။ ။ ေတာပါျပီဗ်ာ အကယ္ဒမီ မရခ်င္ေတာ့ဘာဘူး ကဲ မင္းသမီးကို ေခၚေတာ့မယ္

ကိုကံသာ။ ။ ေအး ေခၚေစဗ်ာ

ရွမ္းကေလး။ ။ အျဖဴေရာင္ ၀ုိင္းဆက္ေလးကို
ဆင္ျမန္း၍
အနီေရာင္ ႏႈတ္ခမ္းနီေလးကို
ျခယ္သကာ
အျပာေရာင္ တဘက္ေလးကို
ခါးမွာပတ္လို႔
ေခ်ာခ်င္တိုင္းေခ်ာ
လွခ်င္တိုင္းလွ ေနတဲ့
မမေခ်ာရတာနာေလးရယ္
ဒီေျမတခြင္မွာ မွီသင္းေနထုိင္
ဘ၀ကို တည္ေဆာက္ေနၾကတဲ့
ပြဲလာဧည့္ပရိတ္သတ္ေတြက
မင္းကိုမွ မျမင္ရရင္
လူရြင္ေတာ္ေတြျဖစ္တဲ့
အခ်စ္ကံမပါ ကိုကံသာရယ္
အခ်င္းခ်င္းဗ်င္းတဲ့ ကိုခ်င္းနဲ႔
ေတာ္ေတာ္ရွမ္းတဲ့ ရွမ္းကေလးငါ့ကို
သူတို႔ပါလာသမွ် ပစၥည္းေတြနဲ႔
ငါတို႔တေတြကို ပစ္မယ္ဆိုလို႔
မင္းသာအေရာက္မလာရင္
မင္းရဲ့ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းလွတဲ့
လက္နုႏုေလးေတြနဲ႔
ငါတို႔ရဲ့ နဖူး၊ ပါး၊ ေခါင္းေပၚက
ဖုေရာင္ေနတဲ့ ဒါဏ္ရာေတြကို
ၾကက္ထိုးေပးခ်င္တယ္ ဆိုရင္ေတာ့
ထြက္မလာခဲ့နဲ႔ေပါ့ကြာ...။

ရွမ္းကေလးရဲ့ စိန္ေခၚမႈ တစ္ရက္ေၾကာင့္လားမသိ မင္းသမီးခင္မ်ာ အေျပးထြက္လာတာ ဖိနပ္ကြ်တ္ေတာ့မလို႔....၊

ကိုကံသာ။ ။ ေခ်ာရတာနာ နင္ကလည္း ျဖည္းျဖည္းလာလည္း ရပါတယ္ဟ..၊ ဖိနပ္က ငါ့ပါးကို ကပ္ေတာ့မယ္..၊

ကုိခ်င္း ကိုကံသာ ေခါင္းကို လင္ဗန္းႏွင့္ ရိုက္ခ်

ကိုခ်င္း။ ။ ခင္ဗ်ားက ဘာလဲဗ်..၊ မင္းသမီးက ဘာလို႔ ဇာတ္စင္ေပၚမွာ ဖိနပ္စီးမွာလည္း ဗ်..၊ ေျပာလိုက္ရင္ ေစာက္တလြဲၾကီးပဲ

မင္းသမီး။ ။ မဂၤလာပါရွင္ ကိုရွမ္းကေလး

ရွမ္းကေလး။ ။ ေ၀့ ညီမေလး နာမည္ေခၚရင္ ကိုကိုလို႔ ထည့္မေခၚပါနဲ႔

ကိုခ်င္း။ ။ အံ့မယ္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ

ကိုကံသာ။ ။ သူ႔ကိုသူ ရွက္လို႔ ေနမွာေပါ့..၊ ဒီမယ္ ေခ်ာရတနာ ေနာက္ဆို ကိုကိုဆိုျပီး ထည့္မေခၚနဲ႔ ဦးဦးလို႔ ထည့္ေခၚ..၊

ရွမ္းကေလး။ ။ ခင္ဗ်ားေရွာက္ေျပာေတာ့မယ္၊ တကယ္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္က အသက္ငယ္ငယ္ေလးပဲ ရွိေသးတာ..၊ ကြ်န္ေတာ္က အသက္ၾကီး ဟန္ေဆာင္ေနတာ.၊

ကိုခ်င္း။ ။ မင္းေရွာက္မေျပာနဲ႔ ရွမ္းကေလး..၊ ကဲေျပာ ဒါဆို ဘာျဖစ္လို႔ အသက္ၾကီး ဟန္ေဆာင္ေနတာလည္း

ရွမ္းကေလး။ ။ ကြ်န္ေတာ္ငယ္ငယ္တုန္းက ရြာမွာေနတုန္းကေပါ့ဗ်ာ..၊ ကြ်န္ေတာ့္ရြာကို သူေဌးသမီး မမတစ္ေယာက္လာလည္တယ္။ အဲ့ဒီမမက ကြ်န္ေတာ့္ထက္ အသက္ 4 ႏွစ္ေလာက္ၾကီးတယ္..၊ ၂၀ ေပါ့..၊ အဲ့ဒါ သူကြ်န္ေတာ့္ကို ေတြ႔ေတာ့ ၾကိဳက္ပါေလေရာ..၊ အဲ့ဒီတုန္းက ကြ်န္ေတာ္ကလည္း ရုပ္ကေလးက ရွိေသးတာကို..၊ ကြ်န္ေတာ္က အဲ့ ဒီတုန္းက အသက္ ၁၆ ႏွစ္ပဲ ရွိေသးတာ..၊ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္လံုးက ၾကီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္အသက္ ငယ္မွန္း ဘယ္သူ႔မွ မသိေသးဘူးေလဗ်ာ..။ အဲ့ဒါနဲ႔ အဲ့ဒီမမက ကြ်န္ေတာ္ကို သူ႔နဲ႔ ရြယ္သူ ထင္ျပီး ကြ်န္ေတာ့္ကို လာျပီးေတာ့ ဘာေျပာလဲ ထင္လဲ

ကိုကံသာ။ ။ မင္းကို ဘာေျပာသြားတာလဲ..၊

ရွမ္းကေလး။ ။ ကိုခ်င္းေကာ ကြ်န္ေတာ္ကို အဲ့ဒီ မမက ဘာေျပာသြားတယ္လို႔ ထင္လဲ

ကိုခ်င္း။ ။ မင္းေျပာမွ ငါတို႔သိရမွာေပါ့ကြ..၊ အဲ့ဒီမမက မင္းကို ဘာေျပာသြားလဲ

ရွမ္းကေလး။ ။ ေခ်ာရတနာ ညီမေလးကေကာ အဲ့ဒီမမက ဘာေျပာသြားလဲလို႔ ထင္လဲ

ကိုကံသာႏွင့္ ကိုခ်င္းတို႔ ႏွစ္ဦး ရွမ္းကေလးကို စိတ္မရွည္ႏုိင္ေတာ့၍ လင္ဗန္းႏွင့္ အျပင္းဆံုး ရိုက္ခ်

ကိုကံသာ။ ။ ေဟ့ေကာင္ ငါနားေထာင္ရတာ မ်က္စိေညာင္းေနျပီ..၊ ျမန္ျမန္ေျပာ

ရွမ္းကေလး။ ။ အဲ့ဒီမမကေလ ကြ်န္ေတာ့္နား ျဖည္းျဖည္းေလးတိုးျပီး အား

ုကိုခ်င္း။ ။ ဘာလဲ အဲ့ဒီ မမက မင္းအနားတုိးျပီး ဆိတ္သြားလို႔လား အားအား လို႔ေအာ္ရေအာင္

ရွမ္းကေလး။ ။ လုပ္ျပီ အဲ့ဒီမမက ကြ်န္ေတာ့္ကို ေျပာသြားတာက ဒီလိုဗ်..၊ အကို ရွမ္းကေလး အကိုက ဗလေကာင္းသားပဲ ကြ်န္မတို႔အိမ္မွာ အိမ္ေဖာ္လုပ္မလားတဲ့..၊ ပန္းအိုးေတြမရေအာင္တဲ့..၊

ကိုကံသာ။ ။ အဲ့ဒါ ဒီက ငါတုိ႔ ညီမေလး ေခ်ာရတနာနဲ႔ ဘာဆုိင္လို႔လဲကြ

ရွမ္းကေလး။ ။ ဆိုင္တာေပါ့ဗ်ာ အကိုေခၚျပီး သူ႔အိမ္မွာ ထမင္းခ်က္ခုိင္းရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲဗ်

ကိုခ်င္း။ ။ ထမင္းခ်က္ရင္ ဗလမရွိလည္း ရပါတယ္ကြာ

ရွမ္းကေလး။ ။ ခင္ဗ်ားဘာသိလို႔လဲ ဗလမရွိပဲ ထမင္းကို ေယာက္မနဲ႔ ေမြရင္ ဘယ္လိုေမြႏုိင္မွာလဲဗ်..။ ဗလေကာင္းျခင္းသည္ ထမင္းခ်က္ခ်ိန္ ေမြရာတြင္ အလြန္မွ အသံုး၀င္လသည္လို႔ စာဆိုရွိခဲ့တာ ခင္ဗ်ား တစ္ခါမွ မၾကားဖူးဘူးလား။

ကိုကံသာ။ ။ ဟားဟားဟား မင္းေျပာမွပဲ ငါၾကားဖူးေတာ့တယ္ကြာ ဟားဟားဟား

ကိုခ်င္း။ ။ ကဲကဲ အကိုတို႔ ကြ်န္ေတာ္ ကဲကဲ ေျပာရတာလဲ ကြ်န္ေတာ္ေတာင္ ေတာ္ေတာ္ကို ကဲခ်င္လာျပီ အေျပာေလးနဲ႔ ကိုက္ညီသြားေအာင္ အလုပ္ေလး လုပ္ျပလိုက္ေအာင္ကြယ္..၊ ရွမ္းကေလး တိတ္ တိတ္ မင္းဘာေျပာမယ္ ဆိုတာ ငါသိတယ္..၊ ဆက္မေျပာနဲ႔ မင္းေျပာရင္ ဒီေန႔ကလို႔ ျပီးမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး

ရွမ္းကေလး။ ။ ေအာ.. အကိုက ကေနတာလား...။

ကိုခ်င္း။ ။ ေဟ့ေကာင္ ေျပာေလကဲေလပါလား..၊ ေတာ္ေတာ္ စကားမ်ားတဲ့ ေကာင္...၊ ၾကည့္ေန ငါ့ညီမကို အိမ္ျပင္ထြက္ခြင့္ မေပးေတာ့ဘူး..၊

ရွမ္းကေလး။ ။ ကဲ ကိုခ်င္းက ေတာ္ဆိုလည္း ေတာ္ေတာ့မယ္ဗ်ာ..၊

ကိုကံသာ။ ။ ကဲ ညီေလးတုိ႔ေရ လုပ္ငန္းေလး စလိုက္ၾကရေအာင္ကြယ္

ကိုခ်င္း။ ။ ရွမ္းကေလး မင္းက ဒီေနရာမွာ မင္းသားလုပ္ရမယ္..၊ မင္းမင္းသားလုပ္ရမယ္ ဆိုေတာ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ့ ပံုကို သရုပ္ေဆာင္ရမယ္

ရွမ္းကေလး။ ။ ဟား ရတာေပါ့..၊ ဘယ္မင္းသားရဲ့ စရိုက္လဲေျပာ...၊ လြင္မိုးလား၊ ေဒြးလား၊ ေက်ာ္ဟိန္းလား၊ ေက်ာ္သူလား၊ ဇာဂနာ

ကိုခ်င္း။ ။ ေတာ္ေတာ္ မင္းဟာ တစ္ခုမွ မဟုတ္ဘူး

ကိုကံသာ။ ။ ဒါဆို ဘယ္သူ႔စရိုက္လည္းကြ

ကိုခ်င္း။ ။ ဗိုလ္ခ်ဴပ္မွဴးၾကီး သန္းေရြ

ရွမ္းကေလး။ ။ ဘာဘာ ဗိုလ္ခ်ဴပ္မွဴးၾကီး သန္းေရြ..၊ လုပ္ႏုိင္ပါဘူးဗ်ာ..၊ သူမွ မင္းသားမွ မဟုတ္တာ..၊ သူက လူသတ္သမားၾကီးကို

ကိုကံသား။ ။ ေဟ့ေကာင္ ရွမ္းကေလး ငါမပါဘူးေနာ္

ကိုခ်င္း။ ။ ရွမ္းကေလး ေမာင္ခ်င္းတို႔က ဘူးဆိုဖရံုမသီးဘူးကြ..၊ လုပ္ဆိုလုပ္ပဲ..၊ တခ်က္လြတ္အမိန္႔..၊ မင္း ဗိုလ္ခ်ဴပ္မွဴးၾကီး သန္းေရြ စရိုက္ကို ေပၚလြင္ေအာင္ သရုပ္ေဖာ္ရမယ္။

ရွမ္းကေလး။ ။ အမေလး လန္႔လိုက္တာ..၊ ကြ်န္ေတာ္ေတာ့ ငရဲေတြ ၾကီးကုန္ေတာ့မွာပဲ..၊ ဒါဆို မင္းသမီးက ဘယ္သူ႔ စရိုက္ကို သရုပ္ေဆာင္ရမလဲ..၊

ကိုခ်င္း။ ။ မင္းသမီး ေခ်ာရတာနာက ဗိုလ္ခ်ဴပ္မွဴးၾကီးသန္းေရြရဲ့ ဇနီး ေဒၚၾကိဳင္ၾကိဳင္ စရိုက္ကို သရုပ္ေဆာင္ရမယ္။

မင္းသမီး။ ။ ဟာ သရုပ္ေဆာင္ ခ်င္ဘာဘူး..၊ ေတာ္ျပီ ကိုခ်င္းကို ခ်စ္ေတာ့ဘူး

ကိုခ်င္း။ ။ ဒါဆိုလဲ ရပါတယ္ ေခ်ာရတနာေလးရယ္ ရတနာေလး ၾကိဳက္တာ သရုပ္ေဆာင္

ရွမ္းကေလး ကိုခ်င္းေျပာဆိုမႈကို မေက်နပ္ေသာ မ်က္ႏွာ အမူအရာႏွင့္ လင္ဗန္းႏွင့္ ကိုခ်င္းေခါင္းအား ရိုက္ခ်

ရွမ္းကေလး။ ။ ကိုခ်င္း ခင္ဗ်ားဟာ..၊ ကြ်န္ေတာ့္က်ေတာ့ ဘူးဆိုဖရံုမသီးဘူးတဲ့..၊ မင္းသမီးက်ေတာ့ သူၾကိဳက္ရာ သရုပ္ေဆာင္တဲ့..၊ ဘာလဲခင္ဗ်ားက ဘူးဆိုျပီး ဘူးထက္ထျပလုိက္တာလား

ကိုခ်င္း။ ။ မင္းသမီးနဲ႔ မင္းနဲ႔မွ မတူတာကြ..၊

ကိုကံသာ။ ။ ကဲကဲ ေတာ္ၾကပါေတာ့ မင္းသမီးလဲ ေဒၚၾကိဳင္ၾကိဳင္လုပ္..၊ ျပီးေတာ့ ငါက်ေတာ့ေရာ ဘယ္သူ႔စရိုက္ကို သရုပ္ေဆာင္ ရမွာလဲ

ကိုခ်င္း။ ။ ကိုကံသာ..၊ ခင္ဗ်ားကို ကြ်န္ေတာ္က ဆရာတင္တဲ့ အတြက္ ခင္ဗ်ားက ဗိုလ္ခ်ဴပ္မွဴးၾကီး ေမာင္ေအးရဲ့ စရိုက္ကို သရုပ္ေဆာင္

ရွမ္းကေလး။ ။ ကိုခ်င္းက ကိုကံသာကို ဘာဆရာသင္တာလည္း

ကိုခ်င္း။ ။ အရက္ေသာက္တဲ့ ေနရမွာေလကြာ..

ကိုကံသာ။ ။ ငါအရက္ေသာက္တာေတာ့ ဟုတ္ပါျပီ..၊ ဘယ္နဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ေမာင္ေအးက ၾကားက ကပ္ပါသြားရတာလဲ

ကိုခ်င္း။ ။ ဟားခင္ဗ်ားကလည္း ဗိုလ္ခ်ဴပ္ေမာင္ေအးက အရက္ကို မိန္းမလို စြဲတာဗ်..၊ ခင္ဗ်ားမယံုရင္ တီဗြီၾကည့္ၾကည့္ပါလား..၊ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ေမာင္ေအး ပါလာျပီဆိုရင္..၊ ေနာ္မွ ျပားျပားေလးနဲ႔ ကပ္ပါလာတာ..၊ သူ႔မိန္းမဆို ေဘးေတာင္မကပ္ဘူး..၊ အရက္နဲ႔နံလို႔

ရွမ္းကေလး။ ။ ဘာတုန္း

ကိုခ်င္း။ ။ အရက္ပုလင္းျပား

ကိုကံသာ။ ။ ငါမပါဘူးေနာ္ ေမာင္ခ်င္း

ရွမ္းကေလး။ ။ ကိုခ်င္း..၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔က ဗိုလ္ခ်ဴပ္ေတြရဲ့ စရိုက္ေတြကို သရုပ္ေဆာင္တာေတာ့ ဟုတ္ပါျပီ..၊ ခင္ဗ်ားက ဘယ္ဗိုလ္ခ်ဴပ္ စရိုက္ကို သရုပ္ေဆာင္မွာလည္း..၊ ဘာလဲ ဗိုလ္ခ်ဴပ္စိုး၀င္း စရိုက္လား..၊ သူက ဒီပဲယင္း လူသတ္ေကာင္ေနာ္..၊ အခုေတာ့ တာမလြန္မွာ ေနာင္တရေနျပီ..၊ ခင္ဗ်ားသူ႔စရိုက္ကို သရုပ္ေဆာင္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ခင္ဗ်ားကို ငရဲျပည္ ဦးရင္ပို႔မွရမယ္..၊

ကိုခ်င္း။ ။ ေဟ့ေကာင္ ဘာေတြေရွာက္ေျပာေနတာလည္း..၊ ဘယ္ဗိုလ္ခ်ဴပ္ရဲ့ ငါသရုပ္မေဆာင္ဘူး..၊

ကိုကံသာ။ ။ ေမာင္ခ်င္းက ဘယ္သူ႔စရိုက္ကို သရုပ္ေဆာင္မွာလည္း

ကိုခ်င္း။ ။ အဲပုဂံပိုင္ရွင္ ဦးေတဇ စရိုက္ကို သရုပ္ေဆာင္မွာ..၊ ဒါမွ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ရဲ့ သမီးေတြ..၊ ေျမးေတြ၊ သူမေတြ အလားကားရတာ..၊ ဟိဟိ ေျပာရင္းနဲ႔ ေတဇေတာင္ ျဖစ္ခ်င္လာျပီ..၊

ရွမ္းကေလး။ ။ သူက်ေတာ့လွ်င္တယ္..၊ ရတယ္ ငါလည္း ၾကိဳင္ၾကိဳင္လစ္တဲ့ အခ်ိန္ ေတဇရဲ့ သမီးကို အပိုင္ၾကံမွာ.. ဟိဟိ

ကိုခ်င္း။ ။ ကဲ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ့ သရုပ္ေဆာင္မႈေတြကို စလုိက္ၾကရေအာင္ကြာ..၊ အားလံုးပီပီျပင္ျပင္နဲ႔ သရုပ္ေဆာင္ၾကေနာ္..၊ ျပီးရင္ ငါတို႔ အကယ္ဒမီ ေရြးပြဲလည္း ရွိေသးတယ္။

ရွမ္းကေလး။ ။ ဟင္းခင္ဗ်ားဟာ ဘယ္သူက ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ကို အကယ္ဒမီေပးမွာလည္း

ကိုကံသာ။ ။ ေအးေလ မင္းဟာ ငါတုိ႔က သူတို႔အေၾကာင္းကို လူတကာေရွ႔မွာ ေဖာ္ထုတ္ေတာ့ အကယ္ဒမီမရပဲ Gun စာမိသြားမွာ

ကိုခ်င္း။ ။ မင္းတို႔ကလည္း ေျပာရင္ ေစာက္တလြဲခ်ည္းပဲ..၊ ငါေျပာတာ အခုဇာတ္စင္ေရွ႔မွာ ေရာက္ေနတဲ့ ပရိပ္သတ္ေတြက ေပးမွာေပါ့ကြ..၊

ရွမ္းကေလး။ ။ ဟားဟား ဒါဆို အကယ္ဒမီရဖို႔ သန္းေရြစရိုက္နဲ႔ အညီ လူသတ္ဖို႔ အမိန္႔မ်ားမ်ား ေပးမွ ရမယ္ေဟ့..

ကိုကံသာ။ ။ ကဲစၾကရေအာင္ ရြားစားေရ

ကိုကံသာက ရြာစားေရလုိ႔ ေျပာလိုက္တာနဲ႔ တုိင္းရင္းသားတို႔ရဲ့ အျငိမ့္သဘင္ရဲ့ ရြာစားမ်ားကလည္း တက္ညီလက္ညီႏွင့္ သံျပိဳင္ သီဆိုတီးမႈတ္လိုက္တာ သာယာဖြင္ ျမန္မာ့ဆုိင္း၀ုိင္းရဲ့ အသံေလးက ခ်ိဳသာစြာႏွင့္ပင္ ထြက္ေပၚလာေလသတည္း..၊ ထုိ႔ေနာက္ သန္းေရြအျဖစ္ သရုပ္ေဆာင္ေသာ ရွမ္းကေလးႏွင့္ ၾကိဳင္ၾကိဳင္အျဖစ္ သရုပ္ေဆာင္ေသာ တုိင္းရင္းသားတို႔ရဲ့ အျငိမ့္သဘင္ရဲ့ မင္းသမီးေခ်ာေလး ေခ်ာရတနာေလးတို႔ ႏွစ္ေယာက္ အေကာင္းစား ထုိင္ခံုေပၚတြင္ ကိုယ္စီထုိင္က တီးတိုးတိုင္ပင္ေနၾကသည္..။

ရွမ္းကေလး။ ။ ေမၾကိဳင္ရ..၊ ဒီႏွစ္ေတာ့ ေဖၾကီးတို႔ သိပ္ကံမေကာင္းဘူးကြ..၊

မင္းသမီး။ ။ ဒါဆို ေမၾကိဳင္ ယတ်ာရာ သြားေခ်လိုက္မယ္ေလ

ရွမ္းကေလး။ ။ ဟာ ေမၾကိဳင္ရဲ့ ယတ်ာရာက ယံုလို႔ရပါေတာ့ မလား ေမၾကိဳင္ရ..၊

မင္းသမီး။ ။ ဟာေဖၾကီးေနာ္ ေမၾကိဳင္ယံုၾကည္တဲ့ ယတ်ာရာကို လာမထိနဲ႔ေနာ္..၊ အသက္ျခင္းလဲပလိုက္မယ္

ရွမ္းကေလး။ ။ ဒါနဲ႔ ဟို စက္တင္ဘာတုန္းက ဘုန္းၾကီးေတြကို ရက္ရက္စက္စက္ သတ္တုန္းက ဟိုေကာင္ ငေမာင္ေအးတုိ႔က ဘုန္းၾကီးေတြကို နဲနဲငဲ့ညာတယ္လို႔ ေျပာသံၾကားတယ္ ေမၾကိဳင္ရ..၊

မင္းသမီး။ ။ ဟာအဲ့ဒါ အလားကား..၊ သူထင္တာ..၊ ဘုန္းၾကီးေတြ ဆႏၵျပလို႔ ေဖၾကီးက ရာထူးခ်ျပီး ထြက္ေျပးမယ္ထင္တာ..၊ ေဖၾကီး ထြက္ေျပးရင္ သူလည္း ထြက္ေျပးရမွာေလ...၊ ေဖၾကီးနဲ႔ သူက ဇာတ္တူသားေတြပဲကို..၊ အဲ့ဒါ သူက မ်က္ႏွာေကာင္းယူတာ..၊ ၾကည့္ပါလား..၊ ေဖၾကီး ရာထူးမခ်ပဲ ေဖၾကီးရဲ့ အမိန္႔ေပးမႈေၾကာင့္ ေဖၾကီးရဲ့ လက္မရြ႔ံတပ္သားေတြ ဘုန္းၾကီးေတြကို ႏွိမ္နင္းလိုက္တဲ့ ေနာက္ပိုင္း ေဖၾကီးက ႏုိင္သြားေတာ့ သူလဲ အရက္ဆက္ေသာက္တာပဲ..၊ အလားကားပါ

ရွမ္းကေလး။ ။ ဟင္..၊ သူအရက္ဆက္ေသာက္တာ ေမၾကိဳင္က ဘယ္လိုသိလဲ..၊ သူ႔အိမ္မွာသူေသာက္တာကို

ေဒၚၾကိဳင္ၾကိဳင္ အငိုက္တစ္ခ်က္ မိသြားျပီေလ..၊ သန္းေရြသိတာေပါ့..၊ သန္းေရြယူလာတဲ့ မိန္းမပဲ..၊ မင္းတုိ႔က သန္းေရြကို ဘယ္စမ္းလို႔ ရမလဲ..၊ မင္းတို႔ရဲ့ ယတ်ာရာေတြကို ေၾကာက္ေနလို႔တာ.. သန္းေရြဘာမွ မေျပာတာ..၊ ၾကိဳင္ၾကိဳင္ရာ မင္းဥာဏ္ေလာက္ေတာ့ ငါလိုက္မီပါေသးတယ္ကြာ.. ဟားဟားဟား ဟု သန္းေရြက ေတြးရင္း ရီလိုက္တာ ေနာက္ဆံုး ဟားတစ္ခ်က္မွာ အသံက ထြက္ျဖစ္ေအာင္ ထြက္သြားေသးတယ္

မင္းသမီး။ ။ ေဖၾကီးက ဘာရီတာလဲ..၊

ရွမ္းကေလး။ ။ ေအာ.. ဘာမွမရီပါဘူး..။ ေမၾကိဳင္ကို သေဘာက်လို႔ပါ..၊ ေမၾကိဳင္က အဲ့ေလာက္ေတာ္တဲ့ အတြက္..၊ ေဖၾကီးက ဂုဏ္ျပဳျခင္းနဲ႔ ရီတာပါ..။

ဟင္းဟင္းကံေကာင္းလို႔ မိေတာ့မလို႔ မိလို႔ကေတာ့ ဒီညထက္ႏွိပ္စက္ ခံရဦးမွာ ေသခ်ာတယ္..။

မင္းသမီး။ ။ ေဟာ ကားသံၾကားတယ္..၊ ေမာင္ေအးလာလားမသိဘူး

ၾကိဳင္ၾကိဳင္က ထိုသို႔ေျပာဆိုေသာအခါ သန္းေရြက ဟင္း ဒီေကာင္မွ ေမာင္းေအးနဲ႔ ဘယ္ေလာက္မ်ား ေနထားလဲမသိဘူး..၊ ကားလာတာေတာင္မွ ေမာင္ေအးကားမွန္းသိတယ္..၊

ရွမ္းကေလး။ ။ ေဟ..၊ ဟုတ္လား..၊ ေအးေခၚလိုက္ေလ ေမၾကိဳင္

ထိုစဥ္ ေမာင္ေအးအျဖစ္ သရုပ္ေဆာင္ေသာ ကိုကံသာ ၀င္ေရာလာကာ အရက္ေသာက္ထားေသာ လူတစ္ဦး ေလသံႏွင့္

ကိုကံသာ။ ။ ဟာ ကိုၾကီးတို႔ လင္မယားက အိမ္မွာ ရွိေနၾကတာကိုး..၊

ေမၾကိဳင္။ ။ ဟုတ္တယ္ ေမာင္ေအးရ နင့္အကိုၾကီးက ဒီမွာ သိပ္ေနမေကာင္းလို႔ေလ..

ကိုကံသာက ခါးၾကားမွ ပစၥည္းတခု ထုတ္ရန္ျပင္ေသာအခါ

ရွမ္းကေလး။ ။ မင္းဘာထုတ္မလို႔လဲ ေမာင္ေအးရ

ကိုကံသာ။ ။ ေအာ.. ဘာမွ မဟုတ္ပါဘူး..၊ အရက္ တစ္ပက္ေလး က်န္ေတာ့လို႔ ဆက္ခ်မလို႔

“ေအးဆက္ခ်ဆက္ခ် မင္းအရက္ႏွင့္ခါေသာက္ ျမန္ျမန္ေသမွ ေကာင္းတယ္..”ဟု သန္းေရြ စိတ္ထဲမွာ ေတြးလိုက္သည္

ရွမ္းကေလး။ ။ တပက္ပဲ ရွိေတာ့တာလား..၊ ဒီမွာ ဆက္ခ်လုိ႔ ရေသးတယ္ေလကြာ.. ေမၾကိဳင္ ဟိုႏုိင္ငံျခားက အထူးမွာထားတဲ့ အရက္ယူလာဦးေလ

မင္းသမီး ထဖို႔ျပင္တုန္းပဲရွိေသးတယ္.. ေမာင္ေအးက

ကိုကံသာ။ ။ ေန ေန ေနပါေစ ကိုၾကီးရ..၊ ညီအဲ့ေလာက္လဲ အရက္ကို မမက္ပါဘူးဗ်ာ..။

“ေအာင့္မား ငါမသိဘူးမွတ္ေနလား..၊ ခင္းဗ်ားတုိ႔ လင္မယား အရက္ထဲမွာ အဆိပ္ထည့္ျပီး ကြ်န္ေတာ့္ကို လာတိုက္မွာေပါ့..။ ေမာင္ေအးတုိ႔ အဲ့ေလာက္အေနရင္ ခင္းဗ်ားတို႔အိမ္ေတာင္ မလားဘူးေဟ့ ေျပာေတာ့ ႏုိင္ငံျခားကို မုန္းတယ္မုန္းတယ္တဲ့ အရက္မွာေတာ့ ႏုိင္ငံျခားကတဲ့..၊ ဒီမယ္ သန္းေရြ ခင္ဗ်ားကို ေျပာခ်င္လိုက္သာ သိလား..၊ ေမာင္းေအးတို႔က ကိုယ့္ျပည္က ထုတ္တဲ့ အရက္သာေသာက္တာ.. ႏုိင္ငံျခားအရက္ဆို လံုး၀မသာက္ဘူးလို႔” ဟု ကိုကံသာက စိတ္ထဲမွာ ေရရြတ္လုိက္သည္။

“ဟင္းဟင္း ေမာင္ေအး၊ ေမာင္ေအး ရွင္ဘာစဥ္းစားေနတယ္ဆိုတာ ကြ်န္မမသိဘူး ထင္ေနလား” ဟု ျမန္မာႏုိင္ငံကို လက္၀ါးၾကီး အုပ္ခ်ဴပ္ထားေသာ ေခါင္းေဆာင္ၾကီးမ်ား တစ္ဦးကို တစ္ဦး စိတ္ထဲမွ ေရရြတ္ေနၾကျခင္းေၾကာင့္ ထင္တယ္.. ျမန္မာႏုိင္ငံ ျပည္သူလူထု အမ်ားစုကလည္း နအဖစစ္အာဏာရွင္မ်ားကို စိတ္ထဲကပဲ မေကာင္းေၾကာင္း ေရြရြတ္ေနၾကရသည္ မဟုတ္ပါလား။

ရွမ္းကေလး။ ။ ေျပာလုိ႔ ေျပာသာ မဟုတ္ဘူး..၊ ဒါနဲ႔ မင္းက အိမ္ကို ဘာလာလုပ္တာလဲ

ကိုကံသာ။ ။ ေအာ.. ဘာအေၾကာင္း ရယ္လို႔ေတာ့ မဟုတ္ဘာဘူး ကိုၾကီးကလည္း..၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ကိုၾကီးတို႔က အေၾကာင္းရွိမွ အိမ္လာရ မွာလား..

ရွမ္းကေလး။ ။ ေအးေအး အလုပ္မရွိရင္လည္း ျပန္ေတာ့ကြာ..။ ဒီမွာ ငါအလုပ္ေတြ လုပ္ရဦးမွာကြ

“ေမာင္ေအး မင္းျမန္ျမန္ ျပန္ေတာ့ ခဏေန ငါ့သမက္ ေတဇ လာေတာ့မွာကြ..၊ မင္းရွိရင္ ငါ့သမက္နဲ႔ ငါတို႔ စီးပြားေရးအေၾကာင္း ေဆြးေႏြးလို႔ ရမွာမဟုတ္ဘူး ဟိုေကာင္ ေတဇက မင္းလို မၾကာခင္ ေသေတာ့မယ့္ လူမ်ိဳး ရွိရင္ သိပ္မၾကိဳက္ဘူးကြ..၊ ဟိုေကာင္က မိန္းကေလး ေခ်ာေခ်ာေလး ရွိမွ ၾကိဳက္တာ..၊ ငါ့သမီးေတာင္ သူ႔ကို အဆစ္တစ္ေယာက္ ေပးထားလို႔..၊ ဒါေတာင္မွ ေမၾကိဳင္ေခၚထားတဲ့ ေတာက အိမ္ေဖာ္တစ္ေယာက္ကို အဆစ္ေတာင္းေသးတယ္..၊ ငါလဲေပးေတာ့ ေပးခ်င္ပါတယ္ေလ..၊ ဒါေပမဲ့ ေမၾကိဳင္က အဲ့ဒီအိမ္ေဖာ္ ထားရတာ ယတ်ာရာ ေခ်တာတဲ့.. ေတာကေကာင္မေလးေတာ့ မေပးႏုိင္ဘူးဆိုလို႔ ဒီေကာင္ အသာေနေနတာ..၊ သြားမင္းျမန္ျမန္ ျပန္ေတာ့”ဟု သန္းေရြကပင္ စိတ္ထဲက ေရရြတ္လိုက္သည္။

“ေအာင္းမယ္ ခင္ဗ်ား အလကား ကြ်န္ေတာ့္ကို လာမရြိးေနနဲ႔ သန္းေရြၾကီး..၊ အလကား အလုပ္လုပ္တယ္တဲ့ ကိုယ့္စီးပြားေရး တခုထဲအတြက္ စဥ္းစားတဲ့ လူကမ်ား..၊ ခင္ဗ်ားတို႔ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ ဘာေတြေဆြးေႏြးလဲ၊ ဘာေတြ လုပ္လဲဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္ ပို႔ေပးလိုက္တဲ့ ေတာသူမ စံုေထာက္က ကြ်န္ေတာ့ကို အကုန္လံုး အစီရင္ခံတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ျပန္လည္း ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူးေလ..၊ ခင္ဗ်ားတို႔ ဘာလုပ္မလဲဆိုတာ ေနာက္ေတာ့ သိရမွာပဲ..၊ ခင္ဗ်ားတို႔တေတြ အေၾကာင္းကို သိရတာလည္း ခင္ဗ်ားမိန္းမ အျပစ္ပဲေလ..၊ ယတ်ာရာ အရႈးရႈးတာကို..၊ ဟားဟားဟား” ဟု ေမာင္ေအးကလည္း စိတ္ထဲမွ ေရရြတ္ျပီး ထျပန္ရန္ ျပင္လိုက္သည္။

ကိုကံသာ။ ။ ဒါဆိုလဲ ကြ်န္ေတာ္ ျပန္ေတာ့္မယ္ ကိုၾကီး..၊ မၾကိဳင္ ကြ်န္ေတာ္ျပန္ေတာ့မယ္ေနာ္..၊

ရွမ္းကေလး။ ။ ေအး...၊ ေအး မင္းလည္း အရက္ပဲ သိပ္ေသာက္နဲ႔ဦး..၊ အလုပ္လဲ လုပ္ဦးကြ..၊ ဘုန္းၾကီးေတြလည္း ေတာ္ေတာ္ လႈပ္ရွားလာျပီကြ..၊ အဲ့ဒါလဲ ၾကည့္ဦး..၊

ကိုကံသာ။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ကိုၾကီး..၊
ေမာင္ေအး.. ျပန္ေတာ့မယ္ ဆဲဆဲ..၊ ၾကိဳင္ၾကိဳင္ထံကို မ်က္ရိပ္ တစ္ခုက ထားသြားေသးတယ္..၊ အဲ့ဒီမ်က္ရိပ္ကို ဘယ္သူ႔မွ မသိေပမဲ့ ေမာင္းေအးနဲ႔ ၾကိဳင္ၾကိဳင္တုိ႔ ႏွစ္ဦးကေတာ့ သိမယ္ထင္ပါတယ္။

ဒီတြင္ပဲ တုိင္းရင္းသားတို႔ရဲ့ အျငိမ့္သဘင္အပိုင္း (၁၀)ကို ရပ္နားလိုက္ပါေၾကာင္း အသိေပးအပ္ပါတယ္ခင္ဗ်ား။

ရွမ္းကေလး

“အေ၀းဆံုးသို႔ ထြက္မသြားႏုိင္ပါ” (ဇာတ္သိမ္းပိုင္း)

ရက္ေတြလေတြ ေျပာင္းလဲသြားကုန္သည္..၊ အိမ္မက္ျဖစ္ခ်င္ေသာ သတင္းေထာက္ၾကီးလဲ ျဖစ္ေခ်ျပီ။ ယခုလက္ရွိ အိမ္မက္ ေနထိုင္သည့္ ေနရာမွာလည္း ထုိင္းႏုိင္ငံ ျမန္မာႏုိင္ငံသားမ်ား အမ်ားစု ေနထုိင္ရာ မယ္ေဆာက္ျမိဳ႔ ကေလး ျမိဳ႔တစ္ျမိဳ႔၏ ရပ္ကြက္ တစ္ခုတြင္ ျဖစ္သည္။ ရက္ေတြ လေတြ ေျပာင္းလဲသြားသလို အိမ္မက္ရဲ့ ဘ၀ကိုလည္း ေလာကဓံၾကီးက ေျဗာင္းဆံေအာင္ ေျပာင္းလဲပစ္လိုက္သည္။ ေလာကဓံၾကီးရဲ့ ႏွိပ္စက္မႈေၾကာင့္လား၊ ဘ၀ေပးကံ မေကာင္းျခင္းေၾကာင့္လားမသိ အိမ္မက္ဆုိသည့္ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္၏ အခ်စ္ရဆံုး ေမြးမိခင္ ေမေမလည္း ဘ၀တစ္ပါးသို႔ ကူးသြားရွာေလသည္။

အိမ္မက္ရဲ့ ေမြးမိခင္ ဆံုးပါးသြားျခင္းသည့္ အခ်ိန္ႏွင့္ တျပိဳင္နက္ အိမ္မက္မွာလည္း ဒုကၡသည္တြင္ ေက်ာင္းပညာ သင္ယူရာတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ တကၠသိုလ္ဟုေခၚေသာ ဒုကၡသည္တြင္ အျမင့္ဆံုး ေက်ာင္းကိုလည္း သူမ ေအာင္ျမင္စြာ ျပီးဆံုးသြားျခင္းျဖစ္သည္။ တုိက္ဆိုင္မႈ တစ္ခုလားေတာ့မသိ သူမ စာေမးပြဲ ေျဖသည့္ေန႔တြင္ပင္ မိခင္ျဖစ္သူ အသည္းအသန္ျဖစ္ကာ ဒုကၡသည္ရွိ ေဆးခန္းကေလးတြင္ ေဆးကုသမႈ ခံယူလိုက္ရသည္။ ထိုေန႔သည္ အိမ္မက္ရဲ့ အေပ်ာ္ဆံုးေန႔ျဖစ္သလို အိမ္မက္အတြက္ အထီးက်န္ ျဖစ္သြားေအာင္ ျပဳလုပ္လိုက္ေသာ ေန႔တစ္ေန႔လဲ ျဖစ္ႏုိင္ေပသည္။ အေၾကာင္းမူကား မိခင္ျဖစ္သူမွာ ထိုေန႔တြင္ပင္ ဒုကၡသည္ ေဆးရံုကေလး၌ ဆံုးပါးသြားျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ေနာက္ဆံုး အိမ္မက္ရဲ့ ေမြးမိခင္ ေျပာဆိုသြားတဲ့ စကားတစ္ခြန္းကို အိမ္မက္ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ႏုိင္ပါ။ မိမိ မိခင္က အားအင္မ်ား ကုန္ခမ္းေနေသာ္လည္း ထိုစကား တစ္ခြန္းကို အားယူကာ ေျပာျဖစ္ေအာင္ ေျပာဆိုသြားခဲ့သည္။ ထိုစကားတစ္ခြန္းသည္ အိမ္မက္အတြက္ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္ ျဖစ္သလို၊ မိခင္ရဲ့ အလိုဆႏၵ တစ္ခုလည္း ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အိမ္မက္အေနႏွင့္ ၾကိဳးစားလုပ္ကိုင္သင့္သည္ဟု မိမိကိုယ္ကို စိတ္ထဲတြင္ မွတ္ယူထားသည္။ အိမ္မက္ရဲ့ ဘ၀ ေျပာင္းလဲျခင္းမွာ မယံုၾကည္ႏုိင္ေအာင္ ေျပာင္းလဲသြားေလသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ အိမ္မက္ဆိုတဲ့ နာမည္လွလွေလး ပိုင္ဆိုင္ယံုတင္ သာမက၊ ရုပ္ကေလးပါ လွတဲ့ အိမ္မက္ဆိုတဲ့ သတင္းေထာက္မေလးကို ဒုကၡသည္ စခန္းတြင္ ပညာအတူတူ သင္ယူခဲ့ေသာ ေနာ္ထူးဆိုတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က ခ်စ္စကားဆိုျပီးလို႔ အိမ္မက္တို႔ ႏွစ္ေယာက္သား ခ်စ္သူရည္းစား ဘ၀သို႔ အလိုလို ေရာက္ခဲ့ေလျပီ။ သုိ႔ေသာ္ အိမ္မက္တစ္ေယာက္ ခ်စ္ကံေခ ခဲ့ရွာပါတယ္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အိမ္မက္၏ ခ်စ္သူလဲျဖစ္၊ အိမ္မက္ကိုယ္တုိင္က အိမ္ေထာင္ဖက္အျဖစ္ တစ္ထစ္ခ် သတ္မွတ္ထားသည့္ ေမာင္ေနာ္ထူးသည္ သူ၏မိသားစုႏွင့္တကြ တတိယ ႏုိင္ငံသို႔ ထြက္ခြာရပါေတာ့မည္။ တစ္ေကာင္ၾကြက္ တစ္မ်က္ႏွာ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကမွ် သူမတြင္ အားကိုးပိုင္ခြင့္ မရွိေအာင္ ေလာကဓံၾကီးက ပစ္ပစ္ခါခါ ရက္စက္သြားေလျပီ။ ႏိုင္ငံျခားသုိ႔ ထြက္သြားေသာ ခ်စ္ရသူ ေမာင္ေနာ္ထူးေနာက္ကို အိမ္မက္တစ္ေယာက္ လိုက္သြားႏုိင္ပါေသာ္လည္း…..!!!! သို႔ေသာ္ အိမ္မက္ဟူေသာ နာမည္လွလွေလး ပို္င္ဆိုင္ထားသူ မိန္းမပ်ိဳတစ္ေယာက္တြင္ ၾကီးမားေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ အိမ္မက္ၾကီးကို အေကာင္ထည္ေဖာ္ရန္ သာမက ဘ၀တစ္ပါးသို႔ မကူးေျပာင္းခင္ သူမ၏မိခင္က အားယူကာ ေျပာဆိုထားတဲ့ စကားတစ္ခြန္းကလည္း သူမ၏ ဦးေႏွာက္အေတြးထဲတြင္ မွတ္မွတ္ရရ ရွိေနပါေသးသည္။ အိမ္မက္ဟူေသာ္ မိန္းမပ်ိဳေလး ၾကီးမားေသာ ရည္ရြယ္တစ္ရပ္ကား မိမိႏုိင္ငံျဖစ္ေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ မေနရေစကာမူ မိမိႏုိင္ငံ၏ ျဖစ္ပ်က္ေနေသာ သတင္းအစံုအလင္ကို ယူႏုိင္ရန္အလို႔ငွာ မိမိတို႔ တုိင္းျပည္ႏုိင္ငံႏွင့္ နယ္နမိတ္ျခင္း နီးစပ္ေသာ ဤထုိင္းႏုိင္ငံၾကီးတြင္ မေနထုိင္ပဲ အလြန္တရာမွ ေ၀းလံလွေသာ္ ေနရာၾကီးကို အိမ္မက္တစ္ေယာက္ မည္သို႔မွ် မထြက္သြားႏိုင္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ အိမ္မက္သည္ မိမိေနထိုင္ အသက္ရွင္ေနႏုိင္ေသာ ဤထုိင္းႏုိင္ငံၾကီးမွ အပ မည္သို႔ေသာ ႏုိင္ငံမ်ားကိုမွ ထြက္မသြားႏုိင္ပါဟု မိမိကိုယ္မိမိ ဆံုးျဖတ္ထားေပသည္။ ဘ၀တစ္ပါးသို႔ မကူးေျပာင္းခင္ မိခင္တစ္ေယာက္ အားတင္းကာ ေျပာဆိုသြားေသာ္ စကားတစ္ခြန္းမွာလည္း………….၊

ျပီးပါျပီ

ရွမ္းကေလး