Sunday, December 30, 2007

ฟุตบอลคิงส์ คัพ รอบชิงชนะเลิศ ไทย ชนะ อิรัก หวุดหวิด 1-0

  • (29-12-2007
    (မေန႔က ထုိင္းႏွင့္ အီရပ္ေဘာလံုးကန္ရာမွာ ထုိင္းက ဖရီးကစ္မွတဆင့္ ဂိုးရရွိသြားျပီး အီရပ္အား ၁-၀ ႏွင့္ႏိုင္သြားပါေၾကာင္းသတင္းေ ပးအပ္ပါသည္ခင္ ဗ်ား

  • ฟุตบอลชิงถ้วยพระราชทานคิงส์ คัพ ครั้งที่ 38 รอบชิงชนะเลิศทีมชาติไทย สวมเสื้อเหลือง พบ อิรัก ซึ่ง ไทย เคยชนะมาในรอบที่แล้ว 2-1 ครึ่งแรก ทั้ง 2 ทีม ทำประตูกันไม่ได้เสมอกันอยู่ 0-0 ครึ่งหลัง นาทีที่ 47 ลูเอ ซาลาห์ ฮาซาน โหม่งบอลเข้าประตูไป แต่ผู้ช่วยผู้ตัดสิน ยกธงเป็นลูกล้ำหน้าของ อาเหม็ด ซาลาห์ อัลวาน เพื่อนร่วมทีม และนาทีที่ 63 ณรงค์ชัย วชิรบาล ยิงลูกโทษนอกเขตเข้าประตูอย่างสวยงาม หมดเวลา ไทย ชนะหวุดหวิด 1-0 คว้าแชมป์ฟุตบอลคิงส์ คัพ เป็นสมัยที่ 13 ได้สำเร็จ

กกต.แจก 3 ใบแดง พรรคพลังประชาชน

นายสุทธิพล ทวีชัยการ เลขาธิการ กกต.เปิดเผยว่า 3 ว่าที่ สส.ของพรรคพลังประชาชน ที่ถูก กกต.ให้ใบแดง ประกอบ นายประกิต พลเดช นายพรชัยศรีสุริยันโยธิน และนายรุ่งโรจน์ ทองศรี ... (เสียง สุทธิพล ทวีชัยการ, เลขาธิการ กกต.) สำหรับการเลือกตั้งใหม่ ในเขต 1 จังหวัดบุรีรัมย์ จะมีขึ้นในวันที่ 13 มกราคมนี้ วันเดียวกับการเลือกตั้งที่เขต 3 จังหวัดนครราชสีมา ที่ว่าที่ สส.พรรคพลังประชาชน 3 คน ได้รับใบเหลือง ส่วนเรื่องร้องเรียนที่กล่าวหาว่า นายยงยุทธ ติยะไพรัช ว่าที่ สส.สัดส่วน กลุ่ม 1 พรรคพลังประชาชน ทุจริตเลือกตั้ง กกต. ยอมเลื่อนพิจารณาเป็นวันที่ 8 มกราคม ตามที่นายยงยุทธร้องขอ ขณะที่ นายประกิจ นายพรชัยและนายรุ่งโรจน์ 3 ว่าที่ สส. ที่ได้รับใบแดง ปฏิเสธข้อกล่าวหาซื้อเสียง และตัดพ้อว่าไม่ได้รับความเป็นธรรมจาก กกต. เพราะไม่เคยเรียกไปชี้แจงแก้ข้อกล่าวหา และจะขอต่อสู้ทางกฎหมายโดยรอการตัดสินใจจากพรรคก่อน ร้อยตำรวจเอกเฉลิม อยู่บำรุง แกนนำพรรคพลังประชาชน เรียกร้องขอความเป็นธรรมจาก กกต. เนื่องจากมีข้อมูลว่านายตำรวจยศพลตำรวจตรีที่ทำสำนวนเรื่องทุจริตเลือกตั้งให้ กกต. มีความใกล้ชิดกับกลุ่มพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย จึงขอให้มีการเปลี่ยนตัว

ႏွစ္သစ္ကိုၾကိဳဆိုျခင္း

ႏွစ္သစ္မွာ ေပ်ာ္ရြင္ျခင္းေတြ၊ ကံေကာင္းျခင္းေတြကိုယူေဆာင္ႏုိင္ၾကပါ ေစလို႔ ကြ်န္ေတာ္ ေမာင္ရွမ္းကေလးေနျပီးေတာ့ အားလံုးေသာ ဘေလာ့ညီအကိုေတြနဲ႔ ဘေလာ့ဂါညီအမေတြကို ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အားလံုးေသာကမၻာေပၚရွ ိလူသားအာ းလံုးသာမက ျဂိဳလ္ေတြမွာရွိတဲ့ ျဂိဳလ္သားေတြပါ ယူေဆာင္ႏုိင္ၾကပါေစလို ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္ခင္ဗ်ား။ ႏွစ္ေဟာင္းက အညစ္အေၾကး၊ မေကာင္းေသာ အရာမွန္သမွ် ႏွစ္ေဟာင္းမွာပဲ က်န္ႏုိင္ေစျပီး ဤ (၂၀၀၈) ဆိုေသာ ႏွစ္သစ္ၾကီးထံသို႔ ယူေဆာင္လာႏုိင္ျခင္း မရွိၾကပါေစနဲ႔လို႔ ရွမ္းကေလးမွ ဆုမြန္ ေကာင္း ေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္ခင္ဗ်ား။ ျပီးေတာ့ ဤ(၂၀၀၈)ဆိုေသာ ႏွစ္သစ္ၾကီးမွာ ခ်စ္ခင္ေပါင္းသင္းေနထုိင္ေနၾကေသာ ခ်စ္သူရည္းစားမ်ားကလည္း သက္ေပါင္းရာေက်ာ္ ရွည္ၾကာစြာေပါင္းႏုိင္ၾကေစျပီး၊ ရည္းစားခ်စ္သူမရွိတဲ့ ေလးစားခ်စ္ခင္ရပါတဲ့ ညီအကို၊ ညီအမ ေတြကလည္း ကိုယ္ခ်စ္တဲ့ သူေတြနဲ႔ ခ်စ္သူျဖစ္ႏုိင္ၾကေစျပီး သက္ေပါင္းေထာင္ေက်ာ္ ၾကာရွည္စြာ ေပါင္းသင္းေနထိုင္ႏုိင္ၾကပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးရင္း ႏွစ္သစ္ဆိုတဲ့ ဤ(၂၀၀၈) ခုႏွစ္ၾကီးကို ဒီေလာက္ႏွင့္သာ ၾကိဳဆိုႏွုတ္ဆက္ပါရေစခင္ဗ်ား။
ရွမ္းကေလးကိုလည္းဆုေတာင္းေပးၾကဦးေနာ္။

ရွမ္းကေလး

Saturday, December 29, 2007

ေက်းဇူးၾကီးမားလွသည့္ ဆရာသမားမ်ား

ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ
ဆရာ၊ မိဘဟူ၍
စာဆိုေတြရွိခဲ့ၾကတယ္။

လူတေယာက္ဟာ ေက်ာင္းသားအျဖစ္သို႔
ေရာက္ရွိလာလွ်င္ ဆရာဟူေသာ
ေမတၱာၾကီးမားလွသည့္
ေက်းဇူးရွင္ႏွင့္ ဧကန္မလြဲ
ေတြ႔ရေပမည္ ျဖစ္ပါသည္။

ေတြ႔စဥ္ခုိက္၀ယ္ ဆရာမ်ားက
ဆံုးမသြန္သင္ ပညာသင္ေပးလ်က္
တပည့္မ်ားကို ခြဲျခားဆက္ဆံ
မျပဳမူပဲ ေမတၱာထားကာ
ပညာေတြကိုသင္ေပးခဲ့တယ္။

ေနပူမေရွာင္ မိုးရြာမရွား
ေက်ာင္းသို႔လာကာ
သူတို႔သင္ယူလာခဲ့သမ်ွ
ပညာမ်ားကို တစ္လံုးမက်န္
တပည့္မ်ားကို ေ၀မွ်ေပးခဲ့ၾကတယ္။

အတန္းသင္စာေမးပြဲၾကီး
နီးလာလွ်င္လည္း
သူတို႔တတ္ႏုိင္သမွ် တပည့္မ်ားကို
အိမ္တို႔ေခၚကာ စာေတြကူက်က္ေပးခဲ့ၾကတယ္။

အုိ...ေက်းဇူးၾကီးမားလွသည့္
ဆရာသမားမ်ားကို ဤကဗ်ာတစ္ပဒ္နဲ႔
ကန္ေတာ့ပါရေစလား။

ရွမ္းကေလး

Thursday, December 27, 2007

မခုိင္ခန္႔ေသာဇာတ္စင္ႏွင့္ ပညာမရွိေသာလူငယ္မ်ား

မိတ္ေဆြတို႔ေပ်ာ္ရြင္ေအာင္ရီရေအာင္လို႔ေလွ်ာက္ေရးထားတာ။ အားလံုးေပ်ာ္ရြင္ႏုိင္ၾကေစခင္ဗ်ား

ကိုငေပ်ာ့။ ။ မဂၤလာရွိေသာနံနက္ခင္းပါ ကိုေက်ာက္ခဲေရ့။

ကိုသံခဲ။ ။ ခင္ဗ်ားကလည္းေျပာေတာ့မယ္ ကိုသံခဲပါဗ်။

ကိုငေပ်ာ့။ ။ ေအာ..ဟုတ္ကဲ့မွားသြားလို႔ပါ ကိုေက်ာက္ခဲ ဟဲဟုတ္ပါဘူး ကိုသံခဲေရ့။ “တစ္ခါတစ္ေလမွာ စိတ္ေတြက
ဂေယာင္ေခ်ာက္ျခား ေသနတ္သံမ်ားၾကားသလားလို႔”

ကိုသံခဲ၊။ ။ ထားလိုက္ပါေတာ့ ကိုငေပ်ာ့ရ ။ ခုခ်ိန္မွာ ေသနတ္တို႔ နံနတ္တို႔မေျပာနဲ႔ဗ်ာ။

ကိုငေပ်ာ့။ ။ ဟို...ဘာျဖစ္လို႔လဲကိုသံခဲရ။

ကိုသံခဲ။ ။ အခုေခတ္မွာ ေသနတ္လို႔ေျပာရင္ တကယ္ေသသတဲ့ဗ်ာ။

ကိုငေပ်ာ့။ ။ အေၾကာင္းအရင္းေလး ရွင္းျပပါဦးဗ်။

ကိုသံခဲ။ ။ ရွင္းရင္ရွူပ္။ ရွူတ္ရင္အလုပ္ထုတ္ခံရမယ္။ အခုေတာ့ရွင္းေတာ့ဘူးဗ်ာ။

ကိုသံခဲႏွင့္ ကိုငေပ်ာ့စကားေျပာခ်ိန္တြင္ ကိုေရြေသြး၀င္ေရာက္လာ။

ကိုေရြေသြး။ ။ မရွင္းနဲ႔ခင္ဗ်ားရဲ့ အေၾကြးရွင္ေတြက ရဲနဲ႔ဖမ္းခုိင္းလိုက္မယ္။

ကိုသံခဲ။ ။ ဟာဘယ္မွာလည္းရဲ။ ဘယ္မွာလည္း။ ဟာမင္းကလည္းအေရးထဲ လာရွူတ္သြားေသးတယ္။

ကိုငေပ်ာ့။ ။ ကဲ...ကိုေရြေသးလည္းေရာက္လို႔လာျပီ ကိုသံခဲေရ။ ဒါဆိုကြ်န္ေတာ္တို႔ ရဲ့ အစီအစဥ္ေလးကိုစလုိ႔ရျပီထင္တာပဲ။

ကိုသံခဲ။ ။ မွန္လိုက္ေလ.. ကိုငေပ်ာ့ေရ။ ဒါနဲ႔ေနစမ္းပါဦး ကြ်န္ေတာ္တို႔က ဘာအစီအစဥ္ကိုစရ...

စကားမဆံုးေသးခင္ ကိုသံခဲေခါင္းေပၚတို႔ သံခဲတစ္ခဲ()ေအာဟုတ္ပါဘူး။ အရာတစ္ခုၾကလာ
ဗ်ိန္း...ဗ်ိန္း...ဗ်ိန္း...

ကိုငေပ်ာ့။ ။ ခင္ဗ်ားကလည္းလုပ္လိုက္မွျဖင့္ အခုခင္ဗ်ားဘယ္ေရာက္ေနလည္း။

ကိုသံခဲ။ ။ ရြဲ႔ေစာင္းေေနတဲ့ဇာတ္စင္ေပၚ။

ကိုငေပ်ာ့။ ။ ခင္ဗ်ားရဲ့အေနာက္မွာ ဘာေတြေရးထားေသးလည္း။

ကိုသံခဲ။ ။ ၁၄၊ ၁၀၊ ၂၀၀၇

ဗ်ိန္း...ဗ်ိန္း....ဗ်ိန္း....

ကိုသံခဲ။ ။ ဘာလုပ္တာလဲဗ်။

ကိုငေပ်ာ့။ ။ ခင္ဗ်ားကိုရက္စြဲေတြၾကည့္ခုိင္းတာမဟုတ္ဘူး။

ကိုသံခဲ။ ။ ရက္စြဲမၾကည့္ခုိင္းလို႔ ခင္ဗ်ားဂ်ီးေဒၚကိုၾကည့္ခုိင္းတာလား။

ကိုငေပ်ာ့။ ။ အေရးထဲ ဖြတ္ကေၾကာင္လိုက္ေသးတယ္။

ကိုေရြေသြး။ ။ ကဲ...ကဲ...ကဲ.. ေတာ္ၾကပါေတာ့ဗ်ာ။ အခုကြ်န္ေတာ္တိုဇာတ္စင္ေပၚေရာက္ေနရျခင္းအေၾကာင္းအရင္း ကေတာ့ အမ်ိဳးသားေန႔အေၾကာင္းကို ဘယ္ေလာက္သိသလဲဆိုတာ လူငယ္ေတြကို ေမးခြန္းေမးမလို႔ မဟုတ္ေပဘူးလား ကိုငေပ်ာ့ေရ။

ကိုငေပ်ာ့။ ။ မွန္လိုက္ေလကိုေရြေသြးေရ။

ကိုသံခဲ။ ။ေအာ..ေအာ

ကိုငေပ်ာ့။ ။ အခုမွမေအာ္နဲ႔။ သူမ်ားအေၾကြးယူျပီးျပန္ဆပ္ရတယ္ဗ်။

ကိုသံခဲ။ ။ မင္းကလဲ လုပ္လိုက္ရင္တလြဲ။ ေျပာလိုက္ရင္တစ္ျခား။ ငါေအာလို႔ေျပာတာက မင္းဂ်ီးေဒၚကိုေတြ႔လုိ႔မဟုတ္ ဘူးကြ။
ကိုငေပ်ာ့။ ။ အားအားရွိဒီဂ်ီးေဒၚကိုပဲလာလာေျပာေန။

ကိုသံခဲ။ ။ ကဲကိုေရြေသြးေရ အစီအစဥ္ေလးစလိုက္ၾကေအာင္ဗ်ိဳ႔။

ကိုေရြေသြး။ ။ ၾကြေရာက္လာၾကေတာ့ ပရိတ္သပ္မ်ားခင္ဗ်ား။ အခုခ်ိန္ကစျပီး ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ့ တက္သစ္စ ျမန္မာလူငယ္ေလး(3) ေယာက္ကိုအမ်ိဳးသားေန႔ဘယ္ေလာက္သိေၾကာင္းကို အင္တာဖူးလုပ္ပါမယ္ခင္ဗ်ား။

ကိုသံခဲ။ ။ ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းမယ္ဆိုျပီးေရာ.. ဘယ္နဲ႔ေၾကာင့္ဘိုလိုမုတ္ရတာလည္းဗ်။

ကိုေရြေသြး။ ။ ဒီေခတ္ကဗိုလ္ေခတ္ေလဗ်ာ။

ကိုငေပ်ာ့။ ။ ကဲကဲကဲ ကိုသဲခဲန႔ဲကိုေရြေသြးေရ။ အမ်ိဳးသားေန႔ဆိုဘယ္လိုေပၚထြန္းလာသလဲလို႔ ေျဖဖို႔လူငယ္ေတြက
လည္း ပါးစပ္ေတြယားလို႔ ကုတ္ေနၾကသတဲ့အဲဟုတ္ပါ၀ူး အရမ္းပဲေျဖခ်င္ေနျပီတဲ့ဗ်

ကိုေရြေသြး။ ။ ကဲ ဒါဆိုလဲလုပ္လုိက္ေလ။ ကဲ ဟိုေျဖရမဲ့ညီေလး(၃)ေယာက္တို႔ေရ ဇာတ္စင္ေရွ႔တို႔ထြက္လာၾက..

ကိုေရြေသြးစကားမဆုံုးမီ ကိုယ္လံုးကိုထည္ အရမ္း၀ေသာလူငယ္တစ္ဦး ဇာတ္စင္ေရွ႔တို႔ထြက္လာ

ကိုသံခဲ။ ။ ဟိုး...ဟုိး...ေနဦး။

ကိုငါေပ်ာ့။ ။ ခင္ဗ်ားညီမမလာေသးလို႔လား။ ဘယ္သူ႔ကိုေစာင့္မလို႔လဲဗ်။

ကိုသံခဲ။ ။ အေရးထဲဘူးကထ။ မဟုတ္ဘူးဗ်။ ကြ်န္ေတာ္ဆင္းေတာ့မလုိ႔

ကိုငေပ်ာ့။ ။ ခင္ဗ်ားကဘယ္သြားမလို႔လဲ။ လူငယ္ေလးေတြကိုေမးခြန္းေမးရဦးမယ္ေလဗ်ာ။

ကိုသံခဲ။ ။ ခင္ဗ်ားတို႔ေဆာက္ထားတဲ့ဇာတ္စင္ကိုလည္းျပန္ၾကည့္ဦး။ ျပီးေတာ့ခင္ဗ်ားတို႔ေမးမဲ့ လူငယ္ကေလး ကိုလည္းျပန္ၾကည့္ဦး။ ဒါေတာင္မွတစ္ေယာက္ပဲထြက္လာေသးတယ္။ (၃)ေယာက္မ်ားဆိုရင္ေတာ့....

ကိုေရြေသြး။ ။ ရပါတယ္ဗ်ာ။ ေနာက္ထပ္ထြက္လာမဲ့လူငယ္ေလးေတြကိုလည္းေစာင့္ၾကည့္ပါဦး။

ကိုေရြေသြးစကားဆံုးျခင္းမွာပင္ ပိန္လီေသာလူငယ္ႏွစ္ဦးထြက္လာ။

ကိုသံခဲ။ ။ ေအာ္....ဒီလုိကိုး။

ကိုငေပ်ာ့။ ။ ဒါေၾကာင့္...ခင္ဗ်ားကိုေျပာတာ...ေစာင့္ပါေစာင့္ပါ

ကိုသံခဲ။ ။ အခုမွသူက ၂ႏွစ္ခြဲ။ ကြ်န္ေတာ္က ၂၅ႏွစ္ ဘယ္လိုလို႔သြားေစာင့္ရမလဲဗ်။

ကိုငေပ်ာ့။ ။ ခင္ဗ်ားကဘယ္သူ႔ကိုေစာင့္သတုန္းဗ်။

ကိုသံခဲ။ ။ လမ္းထိတ္က သူၾကီးရဲ့သမီး ငယ္ေလးေလ

ကိုငေပ်ာ့။ ။ ခင္ဗ်ားကလည္းတစ္ေမွာက္။ ခင္ဗ်ားကိုေျပာတာ အလုပ္တစ္ခုလုပ္ရင္ ျပီးေအာင္ေစာင့္ပါလို႔ ေျပာတာ။
ခင္ဗ်ားကို မိန္းမယူဖို႔ေစာင့္ခုိင္းတာမဟုတ္ဘူး။ ေစာင့္လည္းမေစာင့္နဲ႔။ ရမဲ့လူမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး။

ကိုေရြေသြး။ ။ ကဲကိုတို႔ႏွစ္ေယာက္ေရ။ ျဖစ္စရာရွိရင္လည္းေနာက္မွျဖစ္။ ေျပာစရာရွိရင္လည္းေနာက္မွေျပာ။
အခုေလာေလာဆယ္ ညီသံုးေယာက္လည္း ေစာင့္ရလို႔ အေျဖေတြေတာင္ေမ့ကုန္ျပီလားမသိဘူး။

ကိုသံခဲ။ ။ ကဲ..ကဲ...ကဲ..မဂၤလာပါညီငယ္တို႔ေရ။

လူငယ္သံုးဦးကတစ္ျပိဳင္နက္
။ ။ မာကလင္ပါဘၾကီးတို႔ေရ။

ကိုသံခဲ။ ။ သြားပါျပီ...လာတာနဲ႔ေျပာင္းျပန္လူသားေတြ။

ကိုငေပ်ာ့။ ။ ကဲညီေလးတို႔ေရ...ပထမဦးဆံုးညီေလးတုိ႔ကို ဗ်ဴးမွာက အမ်ိဳးသားေန႔ဘယ္လိုေပၚထြန္းရသလဲဆိုတာ ေျပာၾကပါဦး။

ပိန္လီလီပထမလူငယ္တစ္ဦး
“ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ့ျမန္မာႏုိင္ငံမွာဖြင့္လွစ္တဲ့ အမ်ိဳးသားေန႔မွာ အစည္းအေ၀းပြဲမွာဆိုရင္ အစည္းအေ၀းသြားတက္ရတဲ့အေတြ႔အၾကံဳနဲ႔ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အမ်ိဳးသားေန႔ဟာ ေယာက်ာၤးတစ္ေယာက္နဲ႔ မိန္းမတစ္ေယာက္ယူလိုက္တယ္ဗ်ာ။ ျပီးေတာ့ ေယာက်ာၤေလးေမြးလာတယ္။ အဲဒီကေလးေမြးလာတဲ့ေန႔ကိုအမ်ိဳးသားေန႔လို႔ေခၚတယ္။ ဒါပါပဲသိပ္မဆန္းပါဘူး။ ဦးေလးတုိ႔မသိရင္ေျပာေပါ့။ ကြ်န္ေတာ္သင္ေပးမွာေပါ့။

ကိုသံခဲ။ ။ မင္းေျပာမွလား။ ဒါေတာ့ငါလည္းသိတာေပါ့။

လူငယ္။ ။ သိရင္ဘာလို႔ေမးတာလည္း။

ကိုေရြေသြး။ ။ ကဲကိုသံခဲေရ၊ ကေလးနဲ႔ဖက္ျပီးရန္မျဖစ္ပါနဲ႔ဗ်ာ

ကိုေရြေသြး။ ။ ကဲေနာက္ထပ္ညီေလးတစ္ေယာက္ေကာေျဖစမ္းပါဦး။

ဒုတိယလူငယ္။ ။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ သင္တန္းသိပ္တက္ေလ့မရွိဘူးဗ်။ ဒါေပမဲ့ ကြ်န္ေတာ္အေဖက ကြ်န္ေတာ့္ကို အျမဲတမ္း ေျပာဖူးတယ္။ အမ်ိဳးသားေန႔ဟာ အဲ့ဒီေယာက္က်ားတစ္ေယာက္က မိန္းမမယူပဲ ေသသြားရင္ အဲ့ဒီေသသြားတဲ့ ေန႔ဟာ အမ်ိဳးသားေန႔ပဲလို႔ ေျပာဖူးတယ္၊

ကိုငေပ်ာ့။ ။ ဒါနဲ႔ညီေလးအေဖက ဘယ္ကလည္း။

ဒုတိယလူငယ္။ ။ ကြ်န္ေတာ့္အေဖကငယ္ငယ္ကတည္းက မိန္းမ(၅)ေယာက္ယူျပီး မရွာေၾကြးႏုိင္ေတာ့လို႔ စစ္ထဲ၀င္သြားတာ မိန္းမ(၃)ေယာက္နဲ႔ ျငိမ့္ေနတယ္တဲ့၊

ကိုငေပ်ာ့။ ။ ညီ့အေဖကိုေတာ့လက္လံတယ္။

ကိုသံခဲ။ ။ ပုဆိုးလန္ပါဗ်။

ကိုေရြေသြး။ ။ ကဲညီေလးပိန္ပိန္ေလးအဲဟုတ္ပါ၀ူး ၀ဖီးေနတဲ့ညီငယ္ေလးေျဖပါဦး။ အမ်ိဳးသားေန႔ဆိုတာေလးကို၊

၀ေသာညီငယ္။ ။ အဟမ္းဟမ္း

ကိုငေပ်ာ့။ ။ မွန္ခ်ိဳယူအံုးမလား။

၀ေသာညီငယ္။ ။ အေရးထဲ..ေၾကာ္ညာက၀င္ေသးတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကလူ၀တစ္ေယာက္ဆိုေတာ့ အမ်ိဳးသားေန႔အခမ္း
အနားကိုသိပ္မတက္ျဖစ္ပါဘူးဗ်ာ။ အဲကြ်န္ေတာ္အမ်ိဳးသားေန႔ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ေပၚလာရတာလဲဆိုတာကိုေတာ့ သူမ်ားနဲ႔ မတူကြဲျပားေအာင္ေျပာရမယ္ဆုိရင္ေတာ့ အမ်ိဳးသားေန႔ဟာ အမ်ိဳးသားေနပဲေပါ့ဗ်ာ။ ႏုိ၀င္ဘာလ ၁၄ ရက္ေန႔ေလ မသိၾက ဘူးလား။ ဦးဦးတို႔မွတ္ထား။ မသိရင္ google မွာရွာ။ ေနာက္တစ္ခါဒီလုိဇာတ္စင္စုတ္ေပၚမေခၚနဲ႔။ ”ဆိုျပီး ၀ေသာလူငယ္ ဇါတ္စင္ေပၚကေနခုဆင္းလိုက္တာ ကိုေရြေသြး၊ ကိုငေပ်ာ့နဲ႔ ကိုသံခဲတို႔ တီးတုိးေျပာလိုက္တာကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ပညာရွိတဲ့ လူငယ္ေတြပဲကြ။ ငါတို႔ျမန္မာႏုိင္ငံအတြက္ေတာ့အားကိုးရဦးမယ္။ ေနာက္ဆံုးသူတို႔သံုးဦးေျပာလုိက္တာကေတာ့
“ငါတို႔စင္ပ်ိဳေတာ့မယ္ကြ”တဲ့၊
ရွမ္းကေလး

“ဒုကၡသည္မ်ားႏွင့္ ထိုင္းအာဏာပိုင္မ်ား ေဆြးေႏြးမႈ ျပန္လည္စတင္။ အျမင္ကြဲလြဲမႈမ်ားရွိ”

Network Media Group
ေအာင္မိုးျမင့္။ဒီဇင္ဘာလ ၂၇ ရက္၊ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္။
ထိုင္းျမန္မာနယ္စပ္ ကရင္နီဒုကၡသည္စခန္းရွိ ထိုင္းၿမိဳ႕နယ္လံုၿခံဳေရးတပ္ဖြဲ႕ႏွင့္ ဒုကၡသည္မ်ားအၾကား ဒီဇင္ဘာလ ၁၅ ရက္ေန႕၌ ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ ျပသနာမ်ား ေျပလည္ရန္အတြက္ ေဆြးေႏြးမႈမ်ား ျပန္လည္စတင္ေနၿပီျဖစ္သည္။ေဆြးေႏြးရာတြင္ ထိုင္းအာဏာပိုင္မ်ားႏွင့္ ဒုကၡသည္မ်ားအၾကား အျမင္ကြဲလြဲမႈမ်ား ရွိသည္ဟု ဒုကၡသည္စခန္း ေကာ္မတီ တာ၀န္ရွိသူမ်ားက ေျပာသည္။
ေဆြးေႏြးပြဲကို ယမန္ေန႕ ေန႕လည္ ၂ နာရီမွစတင္ခဲ့သည္။ ဒုကၡသည္စခန္းကို တာ၀န္ယူခဲ့သည့္ ထိုင္းအုပ္ခ်ဴပ္ ေရးမွဳး ပလပ္ ၀ပ္ခ်လ ႏွင့္ စခန္းလူငယ္မ်ားအပါအ၀င္ ကရင္နီ ဒုကၡသည္စခန္း ေကာ္မတီ KNRC မွ တာ၀န္ရွိသူမ်ားပါ၀င္ၿပီး ေဆြးေႏြးပြဲမွာ သံုးရက္ၾကာမည္ျဖစ္သည္။ ေဆြးေႏြးမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ စခန္းေကာ္မတီ အတြင္းေရးမွဴး ဖိုးကူးက ယခုလိုေျပာသည္။
မေန႕က ေျပာတာကေတာ့ သူတို႕ကေတာ့ အဲ့ဒီ ထိုင္းဖက္ကေတာ့ သူတို႕ဒီ ေပၚလစီအရပဲ အမ်ား အားျဖင့္ ခင္းျပတယ္။ ေနာက္ က်ေနာ္တို႕က နည္းနည္းပါးပါးေပါ့ အဲ့ဒီေပၚလစီကို အဲ့ဒီ ေပၚလစီၾကား မွာ က်ေနာ္တို႕အတြက္ တအား က်ဥ္းၾကပ္လြန္းတယ္ေပါ့။ ဒါေတြကို က်ေနာ္တို႕ သူတို႕ကို ေျပာျပ တယ္ေလ ဒါေပမဲ့ သူတို႕က သူ႕အေနနဲ႕ေတာ့ ဘာမွ မလုပ္ေပးႏိုင္ဘူးေပါ့။ ဒါက အစိုးရကေန ခ်မွတ္ တယ္ဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႕က ေပၚလစီအတိုင္းပဲသြားရတယ္လို႕ သူတို႕က အဲ့လိုမ်ိဳးပဲ က်ေနာ္တို႕ကို ရွင္းျပတယ္ေလ။စခန္းတြင္းရွိ လူငယ္မ်ားမွ ေတာင္းဆိုထားသည့္ စခန္းတြင္း၌ ထိုင္းၿမိဳ႕နယ္လံုၿခံဳေရးတပ္ဖဲြ႕ (ေအာေဆာ္)မထား ရွိရန္။ ထုိင္းအာဏာပုိင္မွ စခန္း၏ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကိစၥရပ္မ်ားကုိ တုိက္ရုိက္ ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္မႈ မျပဳရန္၊ ဆုံးရႈံးေန သည့္ အေျခခံလူ႕အခြင့္အေရးမ်ား ျပန္လည္ရရွိရန္ႏွင့္ ဒီဇင္ဘာ ၁၄ ႏွင့္ ၁၅ ရက္တြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့မႈကို အမႈမွန္ ေဖၚထုတ္ေပးရန္ စသည့္ အခ်က္ ၈ ခ်က္ပါသည့္ ေတာင္းဆိုခ်က္ကို ေဆြးေႏြးျခင္းမရွိေသးဟု ေျပာသည္။
ထိုင္းအုပ္ခ်ဴပ္ေရးမွဳး ပလပ္ ၀ပ္ခ်လ က ဒုကၡသည္မ်ားႏွင့္ ထိုင္းၿမိဳ႕နယ္လံုၿခံဳေရးတပ္ဖြဲ႕မ်ား ရုန္းရင္းဆန္ခတ္ ျဖစ္ ပြားခဲ့မွဳတြင္ ေက်ာင္းသားတစ္ဦး ေသဆံုးခဲ့မွဳႏွင့္ ထိုင္းလံုၿခံဳေရး တပ္စခန္း သံုးခု ပ်က္ဆီးခဲ့မွဳတြင္ ထိုင္းလံုၿခံဳေရး တပ္ဖဲြ႕ဘက္မွ မွန္ကန္ေၾကာင္း ေျပာဆိုသည္ဟု အတြင္းေရးမွဳး ဖိုးကူးက ဆက္လက္ရွင္းျပသည္။
အဲ့ဒီအေပၚမွာေတာ့ က်ေနာ္တို႕ ေျပာတာက သူကေတာ့ က်ေနာ္တို႕ တဖက္မွာပဲ သူပိုၿပီး ရပ္တည္ခ်င္ တယ္ေနာ္။ ျပသနာတစ္ခုကို က်ေနာ္တို႕ ပို႕လိုက္တဲ့သတင္းနဲ႕ သူ႕ဘက္က သူယူလိုက္တဲ့သတင္းက သူ႕ဘက္ကေတာ့ သူေလွ်ာ့ေလွ်ာ့ေပါ့ေပါ့ပဲယူတယ္ေပါ့ေနာ္။ က်ေနာ္တို႕ဘက္က က်ေနာ္တို႕ အျပည့္ အစံုယူထားတယ္။ အဲ့ဒါကို သူ႕ဘက္က မွန္တာနဲ႕ သူပိုၿပီးရွင္းျပတယ္ေလ။ အဲ့ဒီကိစၥေတာ့ က်ေနာ္တို႕ သူကေနာက္တစ္ရက္အခ်ိန္ယူၿပီးမွ ေဆြးေႏြးမယ္လို႕ေတာ့ သူတို႕ ေျပာထားတယ္။
ကရင္နီဒုကၡသည္စခန္း အမွတ္ ၁ တြင္ ဒီဇင္ဘာလ ၁၄ ရက္ႏွင့္ ၁၅ ရက္ေန႕က ေက်ာင္းသားပြဲေတာ္ က်င္းပ ေနစဥ္ လံုၿခံဳေရးယူထားသည့္ ထိုင္းၿမိဳ႕နယ္လံုၿခံဳေရးတပ္ဖြဲ႕ (ေအာ္ေဆာ္) မ်ားက ဒုကၡသည္စခန္း ရွိ လူငယ္မ်ား ကို ထုိးႀကိတ္ရိုက္ႏွက္ ခဲ့ရာမွ ျပသနာမ်ား ျဖစ္ပြားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ျပသနာျဖစ္ပြားၿပီးေနာက္ ထိုင္းၿမိဳ႕နယ္လံုၿခံဳေရးတပ္ဖြဲ႕(ေအာ္ေဆာ္) မ်ားအသစ္ေျပာင္းလဲ ေရာက္ရွိ လာေသာ္ လည္း စခန္းတြင္းသို႕ ၀င္ေရာက္ျခင္းမရွိေသးဘဲ ပေဒါင္ကုန္းေခၚ ဂိတ္ေဟာင္းတြင္ လံုၿခံဳေရး ယူထားၿပီး စခန္း တြင္း၀င္ထြက္သြားလာမွဳမ်ားကို တင္းက်ပ္ထားသည္။

“ဗီစီဒီ၊ တယ္လီဖုန္းႏွင့္ စာေ၀သည့္ လႈပ္ရွားမႈမ်ား စတင္”

From Irrawaddy
ကိုသက္ ဒီဇင္ဘာ ၂၇၊ ၂၀၀၇
စက္တင္ဘာလႈပ္ရွားမႈအား လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ားက အၾကမ္းဖက္ ႐ိုက္ႏွက္ေနပံုမ်ားကို ႐ိုက္ကူးထားသည့္ ဗီစီဒီ အပါအ၀င္ နာမည္ေက်ာ္ အႏုပညာရွင္မ်ားအား ဖုန္းဆက္သည့္ လႈပ္ရွားမႈႏွင့္ တအိမ္တက္ဆင္း စာေ၀သည့္ လႈပ္ရွားမႈ မ်ားကို စက္တင္ဘာ လႈပ္ရွားမႈတြင္ပါ၀င္ခဲ့သည့္ ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ားက ယမန္ေန႔မွ စတင္လိုက္သည္။
ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ား စတင္ျဖန္႔ေ၀ေသာ မိနစ္ ၄၀ ၾကာသည့္ ဗီစီဒီသည္ မည္သည့္သတင္းဌာမွ မထုတ္လႊင့္ရေသးေသာ ဗီဒီယိုျဖစ္ၿပီး တည္းျဖတ္ထားျခင္းလည္း မရွိေၾကာင္း လက္ခံရရွိသူတဦးက ဧရာ၀တီကို ေျပာသည္။
“ေတာ္ေတာ္ ဆိုးဆိုး႐ြား႐ြားေတြ ပါတယ္၊ ဆဲဆိုၿပီး ႐ိုက္တာေတြေလ။ ေနာက္ၿပီး အိမ္ေတြထဲအထိ အတင္း၀င္ၿပီး ႐ိုက္တာ ေတြ” ဟု ဗီစီဒီ လက္ခံရရွိသူက ေျပာသည္။
ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ားက နာမည္ေက်ာ္ အႏုပညာရွင္မ်ားထံ ဖုန္းဆက္ၿပီး စက္တင္ဘာ လႈပ္ရွားမႈအေၾကာင္း ေျပာဆို ၾကသည္။
အႏုပညာရွင္တခ်ိဳ႕က ခ်ိဳသာစြာျပန္လည္ေျဖၾကား၍ လႈပ္ရွားမႈကို ကိုယ္တိုင္၀င္မပါေသာ္လည္း အားေပးေထာက္ခံေၾကာင္း ေျပာဆိုၾကၿပီး တခ်ိဳ႕ကမူ ေနာက္ေနာင္ ဖုန္းမဆက္ရန္ ေျပာဆိုေၾကာင္း သိရသည္။
နာမည္ေက်ာ္ ဟစ္ေဟာ့အဆိုေတာ္တဦးက “က်ေနာ့္ဆီကိုေတာ့ မဆက္ေသးဘူး။ ဆက္လာရင္ေျပာပါတယ္။ က်ေနာ္က မေၾကာက္တတ္ပါဘူး” ဟု ဧရာ၀တီကို ေျပာသည္။
တအိမ္တက္ဆင္း ေ၀သည့္စာတြင္ မိမိတို႔တတ္ႏိုင္သည့္ဘက္မွ စစ္အစိုးရကို ဆန္႔က်င္ၾကရန္ ေမတၱာ ရပ္ခံထားသည္။ ဇန္န၀ါရီလ ၄ ရက္ေန႔ (လြတ္လပ္ေရးေန႔) တြင္ ေနအိမ္မွ အျပင္မထြက္ၾကရန္၊ ထိုေန႔မွစ၍ အစိုးရ၀န္ထမ္းမ်ား တပတ္တိတိ ႐ံုးမတက္ၾကရန္တို႔ကို ေတာင္းဆိုထားၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံ ဒီမိုကေရစီရရွိေရးႏွင့္ တိုးတက္ေရးအဖြဲ႔ဟု ေရးသားထားေၾကာင္း စီစဥ္သူမ်ားႏွင့္ နီးစပ္သူတဦးက ေျပာသည္။
ယမန္ေန႔က ၎စာကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ေက်ာက္တံတားၿမိဳ႕နယ္၊ ပန္းပဲတန္းၿမိဳ႕နယ္၊ လသာၿမိဳ႕နယ္၊ လႈိင္သာယာ ၿမိဳ႕နယ္၊ ကမာ႐ြတ္ၿမိဳ႕နယ္၊ အင္းစိန္ၿမိဳ႕နယ္ ႀကိဳ႕ကုန္းရပ္ကြက္ႏွင့္ မရန္းကုန္းၿမိဳ႕နယ္ ကမာ႐ြတ္ရပ္ကြက္မ်ားရွိ လူေနအိမ္မ်ားကို ေ၀ေၾကာင္းသိရသည္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ အပါအ၀င္ မႏၲေလး၊ ပခုကၠဴ၊ မံု႐ြာႏွင့္ ဘိုကေလးၿမိဳ႕မ်ားတြင္ စာေ၀သည့္လႈပ္ရွားမႈကို ယေန႔ ဆက္လက္ျပဳလုပ္ ေနေၾကာင္းလည္း စံုစမ္းသိရွိရသည္။စစ္အစိုးရက စက္တင္ဘာလ ၂၆ ရက္ေန႔ႏွင့္ ၂၇ ရက္ေန႔မ်ားတြင္ ဒီမိုကေရစီေရး လႈပ္ရွားေတာင္းဆိုၾကသည့္ သံဃာေတာ္ မ်ားအပါအ၀င္ ေက်ာင္းသား၊ လူငယ္မ်ားႏွင့္ ျပည္သူလူထုမ်ားကို အၾကမ္းဖက္ႏွိမ္နင္းကာ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်မႈမ်ားကိုလည္း ျပဳလုပ္သည္။

Wednesday, December 26, 2007

Please Read (News From Yangon)

ယEန႔ နံနက္ပIUင္းတြင္းရရွIသည့္ ျမန္မာျပည္တြင္းမွEပးပIU႔လIUက္Eသာသတင္းမွာ--- ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္တို႔ ခရစ္စမတ္ပြဲေတာ္
က်င္းပေနေသာ ယေန႔Aခ်ိန္Aခါတြင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔ Aတြက္၀မ္းနည္းစရာသတင္းတစ္ခု
ထြက္ေပၚလာခဲ့သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ Aထင္ကရ တရားေဟာဆရာေတာ္ ၅ ပါးAား စစ္ေခြးမ်ားႏွင့္
၄င္းတို႔၏ေနာက္လိုက္သာသနာဖ်က္ ေဒ၀ဒတ္မ်ိဳးႏြယ္ လက္တစ္စုပ္စာလူတစ္စုက
တရားပြဲက်င္းပခြင့္ပိတ္ပင္လိုက္သည္ ဟူေသာ သတင္းဆိုး တစ္ခုကို ယေန႔နံနက္ တြင္
တရား၀င္ၾကားသိလိုက္ရပါသည္။ ယေန႔နံနက္ ေျမာက္Uကၠလာပ႐ွိ တရားပြဲစီစU္သူ တာ၀န္႐ွိသူမ်ားAား
စစ္ေခြးေနာက္လိုက္ Aမ်ိဳးဖ်က္ တာ၀န္ယူထားၿပီး မ.၀.တ (မ.ယ.က) ေခါင္းစU္တပ္ စစ္ေခြးAလိုေတာ္ရိမ်ားမွ
ေခၚကာ Aထင္ကရ ဆရာေတာ္မ်ားထဲမွ Uီးေကာသလႅ( ဓမၼေစတီ ) ၏ ေဟာမည့္ရက္ ၄.၁.၀၈
Aတြက္တင္ထားေသာတရားပြဲက်င္းပခြင့္Aတြက္ ခြင့္မျပဳေၾကာင္းႏွင့္ က်င္းပခဲ့ပါက တာ၀န္AရAေရးယူ
ေဆာင္႐ြက္ ျခင္းခံရမည္ကို သိ႐ွိပါေၾကာင္း ၀န္ခံလက္မွတ္ေရးထိုးခိုင္းခဲ့သည္။ ထိုက့ဲသို႔
တရားပြဲျပဳလုပ္ခြင့္ပိတ္ခံရေသာ ဆရာေတာ္ မွာ ၅ ပါး ျဖစ္ၿပီး ထိုဆရာေတာ္မ်ား၏ ဘြဲ႔မ်ားပါ၄င္း၀န္ခံကတိ၏
Aထက္တြင္ ပါရွိရာ ၄င္းဆရာေတာ္ မ်ား မွာ Uီးေကာသလႅ(ဓမၼေစတီ) ၊ ေဒါက္တာ
A႐ွင္ေကာ၀ိဒ(မဇၥိ်မဂုဏ္ရည္) ၊ ျဖဴးဆရာေတာ္၊ Aရွင္ဇဋိလ(လူရည္ခၽြန္) တုိ႔၏ဘြဲ႕တံဆိပ္ေတာ္မ်ားသာ
တိတိက်က်ေတြ႕႐ွိရၿပီး က်န္ ၁ ပါးAားAတိAက်မျမင္ေတြ႕ ခဲ့ရဟု ထုိတရားပြဲတာ၀န္ခံကေျပာျပခ့ဲပါသည္။
ထို႔Aျပင္လြန္ခဲ့သည့္ ႏို၀င္ဘာလAတြင္း Aင္းစိန္ ႏွင့္ ေ႐ႊျပည္သာတို႔တြင္ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာတရား ပြဲမ်ားကိုလည္း
တနည္းမဟုတ္တနည္း နည္းလမ္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ စစ္ေခြးေနာက္လိုက္မ်ားက ေႏွာက္ယွက္ခဲ့ၾကပါေသးသည္။
ေ႐ႊျပည္သာတရားပြဲတြင္ သီတဂူၾကယ္တပြင့္ဆရာေတာ္၏ တရားေဟာသည့္ရက္၌
ႀကိဳတင္ေၾကာင္းၾကားထားရက္ႏွင့္ မီးဖ်က္ေတာက္ခဲ့သည္။ သက္ဆိုင္ရာ မီတာ႐ံုးသို႔
ဖုန္းဆက္Aေၾကာင္းၾကားေသာ္လည္း မီးပ်က္ရက္ျဖစ္၍မည္သို႔မွလုပ္ေဆာင္မေပးႏိုင္ေၾကာင္း ခပ္မာမာႏွင့္ပင္
ေျဖၾကားခဲ့သည္။ ယခုAခ်ိန္တြင္ေတာ့ စစ္ေခြးတို႔သည္ ေျဗာင္က်က်ပင္ ဒင္းတို႔၏ Aလိုေတာ္ရိမ်ား Aား
ဆရာေတာ္မ်ား၏တရားေဟာေျပာခြင့္ကိုပိတ္ပင္ခဲ့သည္မွာ Aမွန္ပင္ျဖစ္လာပါေတာ့သည္။
Aထက္ပါသတင္းကိုျဖန္႔ေဝေပးပါရန္ ေပးပို႔လိုက္ပါသည္။ ဒီဇင္ဘာလ ၂၆ရက္ ၂၀၀၇ခုႏွစ္
(MKD)

နာမည္ဆိုးျဖင္႔ ေက်ာ္ၾကားေသာ ျမစ္ႀကီးနားေထာင္ပိုင္ ဇနီးႏွင္႔ သမီး ကားေမွာက္ေသဆံုး

ဒီဇင္ဘာ ၂၅။ သားငယ္ (ဟစ္တုိင္)


ဒီဇင္ဘာလ ၂၃ရက္ေန႔ တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ နာမည္ဆိုးျဖင္႔ ေက်ာ္ၾကားလ်က္ရွိေသာ ျမစ္ႀကီးနား ေထာင္၏ ေထာင္ပိုင္ ဇနီးႏွင္႔သမီးတို႔ ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႔ တဖက္ကမ္း ၀ိုင္းေမာ္ၿမိဳ႔နယ္ မိုင္းနားေက်းရြာ ရွိ တရုပ္ေတာင္ဘုရားသို႔ ဘုရားဖူးသြားရာ ကားေမွာက္၍ ေသဆံုးသည္ဟု ဟစ္တိုင္မွ သိရွိရသည္။
ေဒသခံတဦးသို႔ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းရာတြင္ “ျဖစ္ပံုက ဒီလိုဗ် အဲဒီ ၂၃ရက္ေန႔ ညေန ၄း၃၀ ေလာက္မွာ စစ္အစိုးရ ေပးထားတဲ႔ မာဇဒါဂ်စ္ကား ဘီးေပါက္ၿပီး ေတာင္အဆင္းမွာ ေခ်ာက္ထဲ ဆင္းသြားတာ၊ ေထာင္ပိုင္ ဇနီးနဲ႔ သမီး ပြဲျခင္းၿပီးပဲ ေလးေယာက္ ဒါဏ္ရာအျပင္းအထန္ရတယ္ အစြယ္အပြားေတြေပါ႔၊ လာဦးမယ္ ကံႀကီးထိုက္မဲ႔ ဟာေတြ တန္းစီၿပီးလာမယ္” ဟုဟစ္တိုင္အား ေျဖၾကားပါသည္။
တရုပ္ေတာင္ဘုရားမွာ ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႔ ဧရာ၀တီျမစ္ တဖက္ကမ္း ၀ိုင္းေမာ္ၿမိဳ႔နယ္၊ မိုင္းနားေက်းရြာ တြင္ တည္ရွိ၍ ဧရာ၀တီျမစ္ျဖတ္ ဗလမင္းထင္တံတား အနီးတြင္တည္ရွိသည္။
ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႔ ဇီးလြန္အရပ္ အမွတ္ (၂၉) ေျချမန္တပ္ရင္း ၀င္းထဲ၌ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ နံမည္ဆိုးျဖင္႔ ေက်ာ္ၾကားေသာ ျမစ္ႀကီးနားေထာင္တည္ရွိသည္၊ ထိုေထာင္တြင္ ျမန္မာ႔ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား အမ်ားအျပား တရားလက္လြတ္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားရာေနရာ ျဖစ္သည္၊ ယခုလက္ရွိ မႏၱေလးတိုင္း အမရပူရၿမိဳ႔နယ္မွ NLD အမတ္ ေဒါက္တာေဇာ္ျမင္႔ေမာင္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားရာလည္း ျဖစ္သည္၊ အလားတူ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ားျဖစ္ေသာ မ်ဳိးေအာင္သန္း (FTUB) ၊ ၾကည္လင္း (ခ) ျပည္လင္း (NLD) ၊ သန္းႏိုင္၊ ျမင္႔ခ်ဳိ၊ ထြန္းလြင္၊ ျမင္႔လႈိင္ တို႔အားခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားၿပီး၊ ထို႔အျပင္ ဦးစိန္လွဦး၊ လူရႊင္ေတာ္ ပါပါေလးတို႔မွာ ျမစ္ႀကီးနားေထာင္မွ ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္ လာသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။
ယခုလက္ရွိအေျခအေနတြင္ ဧရာ၀တီျမစ္ဆံုရာ ေဒသ၌ တရုတ္ႏိုင္ငံ ႏွင္႔ စစ္အစိုးရ အက်ဳိးစီးပြားအတြက္ ေရကာတာ တည္ေဆာက္မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ ယခုလ အစပိုင္းတြင္ ေဒသခံမ်ား အျပင္းအထန္ ကန္႔ကြက္ခဲ႔ၾကသည္ဟု သိရွိရသည္၊ ထိုစီမံကိန္းအား ၿမိဳ႔ခံမ်ားက မေက်နပ္ေၾကာင္းျပသရာ အနီေရာင္မႈတ္ေဆးမ်ားျဖင္႔ “သန္းေရႊ လူသတ္သမား” “ျမစ္ဆံုမွ ေရကာတာ မေဆာက္နဲ႔” ဟု အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင္႔ ဗလမင္းထင္တံတား၊ အ.ထ.က(၁)၊ အ.လ.က(၆)၊ အမွတ္(၈) ေထာက္လွမ္းေရး စခမ္း၊ အံေတာ္ရွင္ဘုရားမ်ားတြင္ သေဘၤာေဆးျဖင္႔ ေဆးမႈတ္၍ ကန္႔ကြက္စာမ်ားေရးထားခဲ႔ သည္ဟုသိရွိရသည္။

ႏိုင္ငံျခားသို႔ ဆံပင္တင္ပို႔မႈ အခြန္ေကာက္ေတာ့မည္

Irrawaddy
လြင္ေက်ာ္ ဒီဇင္ဘာ ၂၅၊ ၂၀၀၇
စီးပြားေရးအက်ပ္အတည္းေၾကာင့္ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ ဆံပင္မ်ားျဖတ္၍ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသို႔ တင္ပို႔ေရာင္းခ်မႈအေပၚ စစ္အစိုးရက အခြန္ေကာက္ခံရန္ ျပင္ဆင္ေနေၾကာင္း သိရွိရသည္။ျမန္မာႏုိင္ငံမွ တရုတ္ႏုိင္ငံသို႔ ဆံပင္တင္ပို႔မႈ အထူးျမင့္တက္ေနေသာေၾကာင့္ အခြန္ေကာက္ခံႏုိင္ရန္အတြက္ ဆံပင္ကို ျမန္မာပို႔ကုန္ အမည္သစ္စာရင္းတြင္ ထည့္သြင္းေတာ့မည္ ျဖစ္သည္ဟု စီးပြားေရးႏွင့္ ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ေရး ၀န္ၾကီးဌာနမွ အၾကီးတန္းအရာရွိတဦးက ေျပာဆိုသည္။
Photo: The Irrawaddy
တေန႔တျခားက်ပ္တည္းလာေသာ စီးပြားေရးအေျခအေနမ်ားေၾကာင့္ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးမ်ားအၾကားတြင္ အျမတ္တႏုိးထားရာ ဆံပင္မ်ားကို ျဖတ္ေရာင္းခ်မႈမ်ား မ်ားျပားလာၿပီး ယင္းဆံပင္မ်ားကို တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသို႔ တင္ပို႔ေရာင္းခ်ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ဆံပင္ အေရာင္းအ၀ယ္သမားမ်ားက ေျပာျပၾကသည္။ ဆံပင္အရွည္မ်ားကို စုစည္း၀ယ္ယူသည့္ ကုန္သည္မ်ားက ေငြက်ပ္သိန္း ရာခ်ီေပး၀ယ္ၾကၿပီး တရုတ္ႏုိင္ငံသို႔ တင္ပို႔ၾကျခင္း ျဖစ္သည္ဟုလည္း ဆုိသည္။
“အလ်င္တုန္းက တေန႔ကို အမ်ဳိးသမီး ၁၀ ဦးေလာက္ပဲ ဆံပင္လာေရာင္းၾကတယ္၊ အခု တေန႔ကိုအမ်ဳိးသမီး ၄၀ ေလာက္ ဆံပင္လာေရာင္းတယ္၊ အမ်ားစုက မေျပလည္လို႔ လာေရာင္းၾကတာ”ဟု လႈိင္သာယာ မီးခြက္ေစ်းတြင္ ဆံပင္အ၀ယ္ဆိုင္ ဖြင့္ထားသူတဦးက ေျပာသည္။
ယခင္က ဆံပင္အ၀ယ္ဆိုင္မ်ားကို လႈိင္သာယာမီးခြက္ေစ်းတြင္သာ အမ်ားဆုံးေတြ႕႐ွိရေသာ္လည္း ယခုအခါ ေရႊျပည္သာ၊ သာေကတ၊ ေလွာ္ကား၊ အင္းစိန္ကဲ့သို႔ေသာ အေျခခံလူတန္းစား အမ်ားအျပား ေနထုိင္သည့္ ၿမိဳ႕ဆင္ေျခဖုံးမ်ားရွိ ေစ်း၊ ဆိုက္ကားဂိတ္၊ ကားဂိတ္ စသည့္ လူစည္ကားရာေနရာမ်ားတြင္ ဆံပင္ရွည္ ေစ်းေကာင္းေပး၀ယ္သည္ဆိုေသာ ဆိုင္းဘုတ္ ၾကီးမ်ားကို ခ်ိတ္ဆြဲကာ ဆိုင္မ်ားအျပိဳင္အဆိုင္ ဖြင့္လွစ္ေနၾကေၾကာင္း သိရသည္။
“၂၀၀၆ ႏွစ္ကုန္ ေလာက္တုန္းက အင္းစိန္ေစ်းနားမွာ ဆံပင္အ၀ယ္ဆိုင္ဆိုလို႔ က်မဆိုင္အပါအ၀င္ သုံးဆိုင္ေလာက္ပဲရွိတာ၊ အခုဆိုရင္ ဆိုင္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္သြားျပီ” ဟု အင္းစိန္ေစ်းရွိ ၀င္းတမန္ ဆံပင္အ၀ယ္ဆိုင္ပုိင္ရွင္ မေအးေသာင္းက ဆိုသည္။
ျမန္မာ အမ်ဳိးသမီးမ်ားအၾကား ဆံပင္႐ွည္ျဖတ္ေရာင္းခ်ျခင္းမွာ လတ္တေလာ ျဖစ္ေပၚေနေသာ အက်ပ္အတည္းမ်ားကို ေျဖရွင္းႏုိင္သည့္ နည္းတခုသဖြယ္ အသြင္ေဆာင္လာေၾကာင္း၊ ဆံပင္ရွည္မ်ားမွာ စီးပြားေရးကုန္စည္တခု သဖြယ္ျဖစ္လာ ေၾကာင္း လႈိင္သာယာ မီးခြက္ေစ်းမွဆံပင္ အ၀ယ္ဆိုင္မ်ားက ေျပာသည္။
“ဆံပင္အရွည္ကိုလုိက္ျပီး ေစ်းျဖတ္ရတာပါ၊ ဥပမာ ၁၈ လက္မဆံပင္ရွည္ တက်ပ္သားကို ၁၇၀၀ ေပးတယ္၊ လက္မ ၂၀ ဆံပင္ဆိုရင္ ၂၂၀၀ ေပးတယ္၊ အရမ္းရွည္တဲ့ဆံပင္မ်ဴိးေတြ ဆိုရင္ေတာ့ တက်ပ္သား ၃၀၀၀ ေလာက္ ေပးပါတယ္”ဟု အဆိုပါ လႈိင္သာယာမီးခြက္ေစ်းမွ ဆံပင္အ၀ယ္ဆိုင္ တဆိုင္က ရွင္းျပသည္။
ယင္း လႈိင္သာယာမီးခြက္ေစ်း ဆံပင္အ၀ယ္ဆိုင္ကပင္ “က်ေနာ္က ကုန္သည္ေတြကို ဆံပင္မေရာင္းဘူး၊ ၀ယ္ထားျပီးသား ဆံပင္ရွည္ေတြကို ပိႆာ ၂၀၊ ၃၀ ေလာက္ရေအာင္စုတယ္၊ ျပီးမွ မူဆယ္ ၁၀၅ မိုင္သြားျပီး ဆံပင္လာ၀ယ္တဲ့ တ႐ုတ္ ကုန္သည္ေတြကို ေရာင္းလိုက္တယ္၊ အဲဒီလိုေရာင္းေတာ့ အျမတ္ပိုမ်ားတယ္၊ ပိႆာ၂၀ ေလာက္ ေရာင္းလိုက္ရင္ သိန္း ၄၀-၅၀ ေလာက္ကေတာ့ ေျပးမလြတ္ဘူး၊ ဆံပင္လုပ္ငန္းက အရမ္းျမတ္တာ”ဟု ေျပာသည္။
သို႔ျဖင့္ ယင္းဆံပင္ရွည္ အေရာင္းအ၀ယ္လုပ္ငန္းတြင္ မ႐ုိးသားေသာ နည္းလမ္းမ်ားကိုသုံးစြဲ၍ ဆံပင္၀ယ္ယူမႈမ်ားလည္း ျပဳလုပ္လာေၾကာင္း သာေကတ ၿမိဳ႕နယ္မွ ဆံပင္ရွည္ ေရာင္း၀ယ္သူတဦးက ဆိုသည္။
“အေလးခုိးတာေပါ့၊ ဆံပင္၀ယ္တဲ့အခါမွာသုံးတဲ့အေလးကို အေလးခ်ိန္မ်ားေအာင္ လုပ္ထားတဲ့နည္းေပါ့၊ က်ေနာ္ကေတာ့ အေလးမခုိးဘူး၊ မရွိလို႔ ဆံပင္ရွည္ျဖတ္ေရာင္းတဲ့လူကို အေလးခုိးမယ္ဆိုရင္ ေျမနိမ့္ရာ လွံစိုက္သလို မ်ဳိးျဖစ္ေနမွာေပါ့”ဟု ၎က ေျပာသည္။
အဆိုပါ သာေတၿမိဳ႕နယ္မွ ဆံပင္ေရာင္း၀ယ္သူကပင္ ဆက္လက္ၿပီး “လုပ္စရာအလုပ္မရွိလို႔သာ ဆံပင္၀ယ္ေရာင္း လုပ္ေန ရတာ၊ လူေတြအရမ္းဆင္းရဲေနၾကျပီဗ်ာ၊ အရမ္းသနားဖို႕ေကာင္းတယ္၊ တခ်ဳိ႕ကေလးမေလးေတြဆိုရင္ အပ်ဴိေလးေတြ၊ ဒါေပမယ့္ ပိုက္ဆံမရွိေတာ့လည္း ေငြရဖို႔ သူတုိ႔ဆံပင္ေလးေတြ ျဖတ္ေရာင္းၾကတယ္၊ တခ်ဳိ႕ဆိုရင္ ဆံပင္ရွည္ေရာင္းလို႔ရတဲ့ ပိုက္ဆံေရတြက္ရင္း မ်က္ရည္ေတြက်လို႔ဗ်ာ”ဟုလည္း ေျပာျပသည္။
“အရင္တုန္းက ေယာက်ၤားတို႔ဘုန္း လက္႐ုံး၊ မိန္းမတုိ႔ဘုန္း ဆံထုံးဆိုျပီး ဆုိရုိးစကားရွိတယ္၊ အခု ဘုန္းရွိဖို႔ထက္ အိမ္က ဆန္အုိးထဲမွာ ဆန္႐ွိဖို႔အေရးၾကီးတယ္”ဟု ကိုယ္တိုင္ ဆံပင္ရွည္ျဖတ္ေရာင္းသူ အသက္ ၃၂ ႏွစ္ရွိ သာေကတျမိဳ႕နယ္ မွ အိမ္ရွင္မတဦးက ဆိုသည္။
ဆံပင္ ရွည္ေရာင္း၀ယ္သည့္လုပ္ငန္းမွာ တရုတ္ႏုိင္ငံမွ ၀ယ္လိုအား အလြန္မ်ားျပားလာသည့္အတြက္ ပိုမိုအလုပ္ျဖစ္လာ ဖြယ္ရွိေၾကာင္း ရန္ကုန္တြင္ဆံပင္မ်ား လာေရာက္၀ယ္ယူေနသည့္ မူဆယ္ျမိဳ႕မွ ကုန္သည္တဦးက ေျပာသည္။ယခုအခါ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ အနီး၀န္းက်င္ျမိဳ႕နယ္မ်ားတြင္ ဆံပင္အ၀ယ္ဆိုင္ ၄၀၀ ေက်ာ္ရွိေနေၾကာင္း သိရွိရသည္

Sunday, December 23, 2007

“အေမွာင္ညလိုပဲ”


ေက်းဇူးျပဳျပီးေတာ့ကလစ္လုပ္ျပီးဖတ္ရွုေပးပါရန္

Saturday, December 22, 2007

“ဒီမွာသူတို႔လိုအတဲ့လူမွမရွိတာ”


ေက်းဇူးျပဳျပီးေတာ့ကလစ္လုပ္ျပီးဖတ္ရွုေပးပါရန္

“လက္ကအက်င့္ပါေနလို႔ပါ”


ေက်းဇူးျပဳျပီးေတာ့ကလစ္လုပ္ျပီးဖတ္ရွုေပးပါရန္

Friday, December 21, 2007

“ရန္ကုန္သားရဲ့အိုင္ဒီယာ”

ပံုကိုကလစ္လုပ္ျပီးဖတ္ရွုပါရန္

“Teacher........................”

Teacher ....
We are proud that you are our teacher
Even though we meet once in our lives
You have taught us
With real kindness from your heart
Teacher ....
You help us complete our ambitions
With each lesson you teach
Each smile you lengthen
Each goal you help reach
For all that you've done
We're really thankful

Unfortunately, when the time comes, we're going to part
We know you don't want to part
And neither do we
However that is life
So, let us three students says goodbye to you
Just with this sentence that we'll be
Remembering you in every time of coincidence

Thank you for everything, teacher .....
We hope to meet again some day........

မဲေဆာက္ စက္ရံုရွိ ကေလးအလုပ္သမားမ်ားအား ထိုင္းရဲမ်ားက ၀င္ေရာက္ဖမ္းဆီး

Network Media Group
ခြန္ေအာင္ျမတ္။ ဒီဇင္ဘာလ ၂၁ ရက္၊ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္။
ထုိင္းျမန္မာ နယ္စပ္ မဲေဆာက္တြင္ ယမန္ေန႕ညေနပိုင္းတြင္ အက္စ္စီဒီ သိုးေမြးစက္ရံုကို ၀င္ေရာက္စစ္ေဆးရာ တရားမ၀င္အလုပ္သမား ၃၅၀ ေက်ာ္ ဖမ္းဆီးခံ ခဲ့ရသည္။
ယင္းသို႕ ဖမ္းဆီးရာတြင္ အသက္မျပည့္ေသးေသာ ၁၈ ႏွစ္ေအာက္ ကေလးအလုပ္သမား ၄၉ ဦးလည္း ပါ၀င္ သည္ဟု ေရာင္ျခည္ဦး အလုပ္သမားအဖြဲ႕က ေျပာသည္။
ကေလးအလုပ္သမားမ်ားရွိသည္ဟူေသာ သတင္းအရ ၀င္ေရာက္ရွာေဖြရာမွ တရားမ၀င္အလုပ္သမားမ်ား အဖမ္း ခံရျခင္းျဖစ္သည္ဟု အလုပ္သမားကူညီေစာင့္ေနသည့္ ေရာင္ျခည္ဦး အလုပ္သမားအဖြဲ႕၏ ရံုးတာ၀န္ခံ ကို ခ်က္ႀကီးက ေျပာသည္။
“ရဲသံုးေယာက္၀င္လာၿပီးေတာ့ စက္ရံုက ဖုန္းလုိင္းေတြကို အရင္ျဖတ္လုိက္တယ္။ သူတို႕ အဓိက ၀င္ ဖမ္းတယ္ဆိုတာက ဒီစက္ရံုမွာ အသက္မျပည့္ေသးတဲ့ ကေလးေတြ လက္ခံထားတယ္ ထင္လို႕။ လူ အင္အားက ၃၅၀ ေလာက္ ဖမ္းမိသြားတယ္။ အဲဒီ ၃၅၀ မွာ ၃၀၀ ေလာက္က လက္မွတ္မရွိတဲ့လူေတြ၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ က်န္တဲ့အဲဒီမွာ သူတို႕စိတ္ထဲမွာ ထင္တာက ကေလးလို႕ထင္တဲ့လူေတြကို သူတို႕ အသက္ေမးၾကည့္လုိက္တာ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ဆယ့္သံုးႏွစ္၊ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္လို႕ေျဖတယ္။ ေျဖေတာ့ အဲဒီ အရြယ္သူေလးေတြကို စုၿပီးေတာ့ ဖမ္းသြားတာက ၄၉ ဦး။ ”
ထုိင္းႏုိင္ငံ ဥပေဒအရ အသက္ ဆယ့္ရွစ္ေအာက္ ကေလးမ်ားကို လုပ္ငန္းခြင္ထဲတြင္ ေစခိုင္းခြင့္မရွိေပ။
အဖမ္းဆီးခံထားရသည့္ အလုပ္သမားမ်ားကို မဲေဆာက္ အခ်ဳပ္ခန္းတြင္ ထိန္းသိမ္းထားသည္၊
အက္စ္စီဒီ သိုးေမြးစက္ရံုတြင္ ျမန္မာအလုပ္သမား ၇၀၀ ေက်ာ္ ရွိၿပီး အလုပ္သမားထက္၀က္ အဖမ္းခံရျခင္း ေၾကာင့္ ယေန႕တြင္ စက္ရံုပိတ္ထားသည္။ ကေလးအလုပ္သမားမ်ားကို ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားခဲ့ေသာ္လည္း အလုပ္ရွင္ႏွင့္ မန္ေနဂ်ာတို႕ကို ေခၚယူစစ္ေဆး ထိန္းသိမ္းျခင္း မရွိေသးဟု သိရသည္။
ယမန္ေန႕ညေနက ဖမ္းဆီးမႈေၾကာင့္ မဲေဆာက္ရွိ အျခား အလုပ္ရံုစက္ရံုမ်ားသည္ အလုပ္သမားမ်ားကို ႀကိဳတင္ ေရွာင္တိမ္း ခုိင္းထားသည္။ အလုပ္သမားအမ်ားစုမွာ ေတာတြင္းသို႕ ေရွာင္တိမ္းၾကၿပီး အခ်ဳိ႕မွာ ျမ၀တီဖက္ကမ္း သို႕ ျပန္သြားၾကသည္ဟု အလုပ္သမားမ်ားက ေျပာသည္။
လက္ရွိ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕အတြင္း အလုပ္သမားလက္မွတ္မရွိသူမ်ားကို ထုိင္းအာဏာပိုင္မ်ားက စီမံခ်က္ျဖင့္ ဖမ္းဆီး စစ္ေဆးရာ ေန႕စဥ္ အလုပ္သမား ရာႏွင့္ခ်ီ၍ အဖမ္းခံရသျဖင့္ ၿမိဳ႕တြင္း လမ္းမမ်ားေပၚတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံသား အလုပ္သမားမ်ား မရွိသေလာက္ျဖစ္ေနသည္ဟု အလုပ္သမားမ်ားက ေျပာသည္။

“ေျဗာင္တင္ပဲေျပာလိုက္ေတာ့ကြာ“


ေက်းဇူးျပဳျပီးေတာ့ကလစ္ျပီးဖတ္ရွုေပးပါရန္

Tuesday, December 11, 2007

“ရုတ္တရက္ေတာင္းပန္ျခင္း”

ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးရွမ္းကေလးရဲ့ဘေလာ့ကိုလာေရာက္လည္ပတ္ေသာမိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္ သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းတို႕ခင္ဗ်ား။ ယခုတေလာတြင္ အလုပ္ကလည္းေကာင္း၊ မလုပ္လို႔မရတဲ့ အလုပ္ေတြ ကလည္းတစ္ပံုၾကီးရွိေနပါသျဖင့္ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းတို႕ဘေလာ့ကိုသြားမလည္ရျခင္း ျဖစ္ပါ ေၾကာင္းၾကိဳတင္အသိေပးပါတယ္ခင္ဗ်ား။ ျပီးေတာ့တစ္ဆက္ထဲမွာပဲကြ်န္ေတာ္မ်ိဳး ေမာင္ရွမ္း ကေလး မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းႏွင့္ တုိင္းရင္းသားညီအကိုေမာင္ႏွမမ်ားတုိ႔ရဲ့ ဘေလာ့ေတြကို လည္း အခုေလာေလာဆယ္သြားႏုိင္မယ္မထင္ပါေသာေၾကာင့္၊ ၾကိဳတင္ျပီးခြင့္ေတာင္းကာ ပါမစ္ယူထားပါမည္ျဖစ္ေၾကာင္းကိုလည္း တစ္ခါထဲေျပာထားခ်င္ပါသည္။ ျပီးေတာ့ မမဘေလာ့ ဂါေတြကလည္း “ဒီရွမ္းကေလးတစ္ေယာက္ ပထမေတာ့သူမ်ားကိုလာလည္ျပီး ေနာက္ဆံုးေပၚ ေတာင္မေပၚလာေတာ့ဘူးလို႔မေျပာၾကပါနဲ႔ေနာ္။”
ဘေလာ့ဂါကိုိကိုမ်ားကလည္း ဒီေကာင္ရွမ္းကေလးကေတာ့ ငါတို႔ကိုေတာင္လာမလည္ေတာ့ ဘူးဆိုျပီးေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဒီေကာင္စစကေတာ့လာလည္လိုက္တာ ငါ့စီေဘာက္ေတာင္ မထည့္ထားခ်င္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္တယ္။ အခုေတာ့ဒီေခြးမသားေလးေပၚမလာေတာ့ပါလား ဆိုျပီး မက်ိန္ဆဲေနပါဦးနဲ႔လုိ႔လဲၾကိဳတင္ျပီးေမတ္တာရပ္ခံခ်င္ပါတယ္။ ေနာက္ျပီးေတာ့ေၾကာ္ျငာ ခ်င္တာကေတာ့ အခ်စ္ရဲ့ေက်းကြ်န္ကို ဖတ္ရွုလိုသူမ်ားအတြက္လည္း ကြ်န္ေတာ္အားရင္ အားသလိုတင္ေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာဆိုရင္း နိဂံုးခ်ဴပ္လိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္။ ေဟာ...ေဟာ..ေမ့သြားလို႔..ေအာ...ရွမ္းကေလးအလုပ္မ်ားေနလို႔ငါတို႔ကိုလာမလည္တာျဖစ္မွာေပါ့။ ေအးေလေနာက္က်ရင္သူလာလည္မွာေပါ့ဆုိတဲ့အေတြးေလးေတြကိုလည္းကိုယ္စီေမြးႏုိင္က်ပါေစေနာ္။ ဟဲဟဲဟဲ

ရွမ္းကေလး

“သြားေမးၾကည့္ပါလား“

တခါကေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းမွာပညာသင္ၾကားေနတဲ့ ေမာင္ေအးလို႕အမည္ရွိတဲ့ ေက်ာင္းသား ေလးတစ္ေယာက္ရွိသတဲ့။ တေန႔မွာေတာ့ေမာင္ေအးတို႔ေက်ာင္းက အဂၤလိပ္ဆရာမ တစ္ေယာက္ကမီးနင္းေတြကိုေက်ာက္သင္ပုန္းေပၚမွာခ်ေရးျပီးေရွ႕က ရြတ္ဆိုေပးျပီးေက်ာင္း သားေတြကိုလည္း လိုက္ရြတ္ဆိုခိုင္းသတဲ့။
ဆရာမက “ant-အန့္-ပုရြက္ဆိတ္”
“apple-အယ္လ္ပဲ-ပန္းသီး
“put-ပြတ္-ထည့္သည္
“but-ဘတ္-ဒါေပမဲ့။ လို႔ဆိုျပီးေရွ႔ကရြတ္ျပျပီး။ ေက်ာင္းသားေတြကို လိုက္ရြတ္ ခုိင္းသတဲ့၊ ဆရာမကႏွစ္ေခါက္သံုးေခါက္ေလာက္ရြတ္ျပေပးျပီး ေက်ာင္းသားေတြကို ဘာေမးစ ရာရွိလဲလို႔ေမးလိုက္သတဲ့၊
ဒီအခ်ိန္မွာေမာင္ေအးက “ဆရာမ put က်ေတာ့ ပြတ္လို႕ထြက္ျပီး၊ ဘာျဖစ္လို႔ but က်ေတာ့ ဘြတ္လို႔မထြက္တာလဲခင္ဗ်ာ့”
ဆရာမျပန္ေျပာလိုက္တာကေတာ့ “ေအး...မင္းသိခ်င္ရင္ေတာ့ နင္အေမလင္အဂၤလိပ္ကို သြားေမးၾကည့္”တဲ့။
ရွမ္းကေလး

Wednesday, December 5, 2007

အခ်စ္ရဲ့ေက်းကြ်န္(အပိုင္း(၂))

အပိုင္း(၂)

ဦးေသာ္က “ေမ...ဒီႏွစ္ေတာ့ကိုယ္တို႔သမီးေလးကို...ေဘာ္ဒါမွာသြားထားမွထင္တယ္”

ေဒၚေမရွင္ “ေကာင္းတာေပါ့ကို္ယ္ရယ္..ဒါနဲ႔ကိုယ္ကဘယ္ေဘာ္ဒါကိုသြားထားမွာလည္း”

ဦးေသာ္က “ကိုစဥ္းထားတာကေတာ့......ရွမ္းပိုင္းက ဟိုဘာလဲ ေဘာ္ဒါေဆာင္နာမည္ ကိုယ္ေမ့ေနတယ္”

ေဒၚေမရွင္ “အနာဂတ္ရဲ့ပံုရိပ္မ်ားဆိုတာလား..ကို”

ေသာ္က “ေအး..ေအး.. ဟုတ္တယ္..လူေတြကလည္းအသက္တျဖည္းျဖည္းရလာေတာ့ အသိဥာဏ္ေတြ

လည္းခ်ိဳ႔ယြင္းပ်က္စီးလားျပီေမရယ္”

ေဒၚေမရွင္ “ဘာမွမဆိုင္ဘူး..သူ႔ဖာသာေသခ်ာမမွတ္ထားပဲနဲ႔မ်ား”

သူတို႔ဇနီးမယားစကားေျပာေနစဥ္ အပ်ိဳေဖာ္၀င္စ လူငယ္မိန္းမပ်ိဳမေလးတစ္ဦးက အိမ္ေပၚေလွကားကေန ဆင္းလာျပီး ေဒၚေမရွင္ေဘးနားမွာ၀င္ထုိင္လိုက္တယ္။ သူ႔နာမည္က ေမေသာ္။ ဦးေသာ္ကနဲ႔ေဒၚေမရွင္တို႔ရဲ့တစ္ဦး တည္းေသာခ်စ္ဆံုးသမီးေလး။ သူကလည္းဒီႏွစ္မွာ (10)တန္းကို တက္ရမယ္။

ေမေသာ္ “ေဖေဖနဲ႔ေမေမဘာေျပာေနတာလဲဟင္”

ေဒၚေမရွင္ “ေအာ..သမီးအေဖေလ...သမီးကိုေဘာ္သာေဆာင္မွာသြားထားမလို႔တဲ့“

ဦးေသာ္က “ေမကလည္းေဘာ္သာေဆာင္လို႔မေျပာစမ္းပါနဲ႔ကြာ၊ ေဘာ္သာဆိုတာ မေကာင္းတဲ့စာလံုးကြ၊

ငါ့သမီးေလးကိုပညာေတြသင္ေပးမဲ့ေနရာကို ေဘာ္သာလို႔မေခၚစမး္ပါနဲ႔ကြာ။ အေဆာင္လို႔ေခၚရင္

နဲနဲနားေထာင္လို႔ေကာင္းေသးတယ္”

ေဒၚေမရွင္ “ရွင့္သေဘာပဲေတာ္..က်ဴပ္ကေတာ့ရွင့္ကိုဘမွမေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး.... ဒါမ်ားအဆန္းလုပ္လို႔”

ေမေသာ္ “အေမကလည္း ေဖေဖကေမေသာ့္ကိုခ်စ္တာကို...ဟုတ္တယ္ေနာ္ေဖေဖ”

ဦးေသာ္က “ငါ့သမီးက...အေဖ့သမီးလို႔ကို..ေျပာစရာမလိုေအာင္ေတာ္ပါရဲ့ဗ်ာ။ ဟုတ္ပါ့ဗ်ာ။ ငါ့သမီးကလြဲျပီး

ဘယ္သူ႔ကိုမွမခ်စ္ပါဘူး”

ေမေသာ္ “ေဟး...ဒါမွတို႔ေဖေဖ” လို႔ေျပာျပီးေမေသာအျပင္ကိုေျပးထြက္သြားလုိက္တယ္။

ေဒၚေမရွင္ “ကိုေနာ္..သမီးကိုသိပ္အလုိမလိုက္နဲ႔...သမီးကကေလးမဟုတ္ေတာ့ဘူး...အပ်ိဳေဖာ္၀င္ေနျပီ...

ကို႔သမီးကိုၾကည့္ဦး..အခုထက္ထိကေလးစိတ္ကမေပ်ာက္ေသးဘူး”

ဦးေသာက “ေမကလည္းကြာၾကံဖန္စရာမရွိၾကံဖန္စိတ္ပူတတ္တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ကိုအေဆာင္မွာသြားေနခိုင္း တာ ေပါ့ေမရ။ အေဆာင္မွာဆိုရင္ လူအမ်ားနဲ႔ေနရတယ္။ စည္းကမ္းေတြနဲ႔ေနရတယ္၊ ျပီေတာ့ ေက်ာင္းသြားရင္လည္း အေဖာ္ေတြနဲ႔သြားရတယ္။ အေဖာ္ေတြနဲ႔သြားမယ္ဆုိရင္ ငါ့သမီးတစ္ေယာက္ ထဲသြားတာထက္ပိုမေကာင္းဘူးလား”

ေဒၚေမရွင္ “အင္းေလ...ေကာင္းပါတယ္”

လွပတဲ့ပန္းဥယဥ္ျခံေလးထဲရဲ့ တန္းေလးတစ္ခံုမွာေတာ့ခ်စ္သူႏွစ္ဦး တူႏွစ္ကုိမ်က္ႏွာၾကည့္လ်က္စကားေလးေတြ သီသီတာတာေျပာေနၾကတယ္။

“ကိုရယ္...စိတ္ညစ္တယ္ကြာ။ ေဖေဖကေမ့ကိုေဘာ္သာေဆာင္မွာသြားထားေတာ့မယ္တဲ့”

“ဟင္....ဟုတ္လားေမ၊..ေမကမျငင္းဘူးလားတဲ့”

“ေမ့ေမ့ကိုဆိုရင္ျငင္းလို႔ရရင္ရဦးမယ္၊ ေဖေဖကိုေတာ့ျငင္းလို႔ရမွာမဟုတ္ဘူး”

“ဒါဆိုကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ဒီလိုမေတြ႔ရေတာ့ဘူးေပါ့ေနာ္”

“မသိေသးဘူးကိုယ္ရ၊ အခ်ိန္အေနေတြက အတိအက်သတ္မွတ္ေျပာလုိ႔မရေသးဘူး”

“ကိုေတာ့ေမ့ကိုမခြဲခ်င္ဘူးကြာ”

“ေမလည္းဘယ္ခြဲခ်င္မလဲကိုယ္ရယ္၊ ဒါေပမဲ့ ကံတရားကေမတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ခဏတာခြဲထားမယ္ထင္ပါတယ္”

“ေအးေလ ေမ့ရဲ့ပညာေရးကလည္းရွိေသးတာကို။ ကိုယ္နားလည္ပါတယ္ေမရယ္”

“ဒါေၾကာင့္ေမကို႔ကိုခ်စ္တာ၊ ကဲေမျပန္ေတာ့မယ္ေနာ္။ ခဏေနေမ့ကို ေဖေဖနဲ႔ေမေမေမ်ာ္ေနၾကဦးမယ္”

“အင္းဟုတ္ျပီးေမ”ဆိုျပီးခ်စ္သူႏွစ္ဦးလမ္းခြဲလိုက္ၾကသည္။ ထိုခ်စ္သူႏွစ္ဦးကေတာ့ အျခားသူမဟုတ္။ ဦးေသာ္က ေဒၚေမရွင္တို႔ခ်စ္ျမတ္ႏုိးလွပါတယ္ဆိုတဲ့သူတို႔ရဲ့သမီးေမေသာ္နဲ႔ ေမာင္ရဲစိုးတို႔သာျဖစ္တယ္။ ေမာင္ရဲစိုးက ေမေသာ္ရဲ့ခ်စ္သူရည္းစား။ သူက လြိဳင္ေကာ္ျမိဳ႔ရွမ္းပိုင္းရပ္ကြက္မွာေနတယ္။ ေမာင္ရဲစိုးကရွပ္ရည္ကေလးက ရွိေတာ့ ေမေသာ္ဆိုတဲ့ကေလးမကလည္း ၾကိဳက္ေနတယ္။ ဒါကိုသူ႔အေဖအေမေတြက မသိရွာၾကဘူး။ သူတို႔ခ်စ္သူႏွစ္ဦးလည္း လမ္းခြဲျပီးအိမ္ကိုကိုယ္စီျပန္ၾကပါေတာ့တယ္။


ရွမ္းကေလး

တတိယပိုင္းကိုဆက္လက္ေစာင့္စားပါရန္

Tuesday, December 4, 2007

“အခ်စ္ရဲ့ေက်းကြ်န္”

အပိုင္း(၁)

သူ႔ရဲ့အက်င့္တစ္ခုက မနက္ထလိုက္လို႔ေလ့က်င့္ခန္းမလုပ္လိုက္ရရင္ စိတ္ထဲမွာတစ္မ်ိဳးၾကီးပဲ။ သူဆိုတဲ့ လူကေတာ့ စိုင္းလင္းေနာင္။ အမ်ားကေတာ့သူ႔ကို လင္းလင္းလို႔ေခၚေ၀ၚၾကတယ္။ အမ်ားအားျဖင့္သူ႔ရဲ့ သူငယ္ခ်င္း ေတြေပါ့။သူ႔မ်ိဳးရိုးကရွမ္း။ သူေနထိုင္တဲ့ျမိဳ႔ေလးက ကယားျပည္နယ္၊ လြိဳင္ေကာ္ျမိဳ႔။ သူကမနက္တုိင္း ထေျပးေလ့ရွိ တယ္။ ဒါကသူ႔ရဲ့တစ္ေန႔တာထဲမွာ မျဖစ္မေနလုပ္တဲ့အက်င့္တစ္ခု။ ဒါကိုဘယ္သူမွ ေဖ်ာက္ဖ်က္လို႔မရဘူး။သူ႔ရဲ့အေမကတစ္ခါေျပာဖူးတယ္။ “ငါ့သားရယ္မင္းမနက္တုိင္းထေျပးတာကိုယ္လံုးလည္းမၾကီးလာဘူး။ခဏေနေခြးေတြလိုက္ဆြဲေနဦးမယ္၊”လို႔ ေျပာတယ္။

ဒါကိုသူကဘယ္လိုျပန္ဆင္ေျခေပးလည္းဆိုေတာ့ “အေမရယ္ ကိုယ္လံုးၾကီးတာမၾကီးတာအဓိကမဟုတ္ဘူး၊ အေရးၾကီးတာက က်န္းမာဖို႔၊ ဒါမွ ကြ်န္ေတာ္အသက္ရလာရင္ သူမ်ားလိုနာမက်န္းျဖစ္တာတို႔မျဖစ္ေတာ့ဘူး”တဲ့ သူကအဲ့လို။ သူ႔ၾကိဳက္တာကိုသူလုပ္ရမွ။ သူၾကိဳက္တာကိုသြားျပီးေတာ့ မင္းဒါမလုပ္နဲ႔။ မင္းဟိုဟာမလုပ္နဲ႔လုိ႔ သြားမေျပာနဲ႔။ မနားေထာင္ခ်င္တဲ့ဆင္ေျခေတြ။ မသက္ဆိုင္တဲ့ဆင္ေျခေတြ တစီတတန္းၾကီးေပးလာလိုက္မယ္။

အခုသူေက်ာင္းစတက္ရေတာ့မယ္။ (၁၀)တန္းေက်ာင္းသားဘ၀ေရာက္ျပီ။ သူ(၉)တန္းတက္တုန္းကေတာ့ (A)ခန္း မွာေနရတယ္။ ဒါေပမဲ့ (၁၀)တန္းေက်ာင္းသားဘ၀ေရာက္လာေတာ့ (c)ခန္းကိုတန္းေလွ်ာသြားပါေရာ။ အေၾကာင္းရင္းကလည္းရွင္းေနတယ္။ သူက ဘုက်က်လူမ်ိဳး။ စိတ္ထဲမွာရွိရင္ရွိတဲ့အတုိင္းပဲေျပာတယ္။ ဆရာ၊ ဆရာမေတြဆိုရင္ သူ႔ကိုသိပ္ၾကည့္လို႔မရဘူး။ ဆရာမတစ္ေယာက္က သူ႔ကိုေျပာဖူးတယ္။ “မင္းယဥ္ေက်းေတာ့ ယဥ္ေက်းပါတယ္၊ဒါေပမဲ့မင္းကတစ္ခါတစ္ေလမွာအမွန္တရားကိုအမွန္အတိုင္း ေျပာတတ္တဲ့ အက်င့္တစ္ခုပဲဆိုး တာ၊ လူဆိုတာအမွန္ေျပာသင့္တဲ့ေနရာမွာမွေျပာသင့္တယ္”လို႔သူ႔ကိုသတိေပးဖူးတယ္။

ဒါေပမဲ့သူကဘယ္လိုဆင္ေျချပန္ေပးလည္းဆိုေတာ့ “ဆရာမဘုရားေဟာထားတာေတြကြ်န္ေတာ့္ ထက္ၾကားသိ ဖူးမွာပါ၊ဘုရားစာထဲမွာေတာင္ရွိတယ္၊မုဒါ၀ါဒါတဲ့သူတစ္ပါးကိုလိမ္ညာျပီးမေျပာဆိုရတဲ့။ ကြ်န္ေတာ္ရဲ့ခံယူခ်က္ ကလည္း အဲ့ဒီအတုိင္းပဲခင္ဗ်။ လူတစ္ေယာက္ဆိုတာမွန္ရင္မွန္တဲ့အတုိင္းပဲေျပာရမယ္၊ မွားတယ္ဆိုရင္လည္း ကိုယ္ကိုတုိင္၀န္ခံံရဲမယ္”တဲ့။ ဆရာမလည္းသူ႔ကိုဘာမွမေျပာေတာ့ဘဲျပန္လွည့္သြားတယ္။ ဒါကသူကိုးတန္း ေက်ာင္းသားဘ၀တုန္းကအျဖစ္အပ်က္တစ္ခု။ဒါေပမဲ့သူ(၁၀)တန္းေရာက္လာေတာ့ သူ႔ကို သူ႔အေမနဲ႔သူ႔အေဖက ေဘာ္သာေဆာင္မွာသြားထားမယ္တဲ့။သူကေျပာတယ္“အေမရယ္ဘာလို႔ေဘာ္သာေဆာင္မွာသြားထားမ လည္းဗ်ာ သားကႏြားမွမဟုတ္တာ။ သူမ်ားထိန္းေက်ာင္းမွသား (၁၀)တန္းေအာင္မလား၊ ေဘာ္ဒါေဆာင္မွာ မေနခ်င္ ပါဘူးဗ်ာ။ လူကလည္းမ်ား ျပီးေတာ့ဟိုဟာမလုပ္နဲ႔ ဒါမလုပ္နဲ႔ စည္းကမ္းေေတြကလည္းတစ္ပံုၾကီးလာဦးမယ္။ ကြ်န္ေတာ္ေတာ့မေနခ်င္ပါဘူးဗ်ာ” လို႔သူေစာဒက တက္ဖူးေသး တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီတစ္ခါမွာေတာ့ သူ႔အေမက သူ႔ကိုအလိုမလိုက္ေတာ့ဘူး။

“မင္းကိုဒီတစ္ခါေတာ့ငါအလိုမလိုက္ေတာ့ဘူး။ ဆယ္တန္းစာေမးပြဲဆိုတာဘာထင္ေနလည္း။ ေတာ္တဲ့တတ္တဲ့ လူေတြနဲ႔၊ ေတာ္တဲ့တတ္တဲ့ဆရာ၊ဆရာမေတြနဲ႔ ေနမွ ဆယ္တန္းကိုေက်ာ္ျဖတ္ႏုိင္မွာ။ မင္းအေဆာင္မွာ သြားေနရမယ္။ ဒါပဲ။”လို႔ခတ္ျပတ္ျပတ္ပဲသူ႔ကိုေျပာလိုက္တယ္။ သူလည္းငယ္ငယ္ကတည္းက သူ႔အေမ ရဲ့စကားကိုနားေထာင္လာတဲ့သားဆိုေတာ့မျငင္းေတာ့ဘူး။ဒီအခ်ိန္မွာသူဟုတ္ကဲ့ကလြဲျပီးဘာမွေျဖမေနေတာ့ဘူး။ ျပီးေတာ့တစ္ဆက္ထဲပဲသူ႔အေမက “မင္းမနက္ျဖန္ေဘာဒါေဆာင္မွာသြားေနရမယ္၊ ဒီေန႔ယူစရာရွိတာေတြယူ ထား” လို႔သူ႔အေမက ေျပာလိုက္တယ္။ “ဟုတ္ကဲ့အေမ” လို႔ဆိုျပီးသူသူ႔အခန္းထဲကို၀င္သြားလိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့သူ႔ကတင္ေပၚမွာ သူတစ္ခ်က္ေမွးကနဲအိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္။

ရွမ္းကေလး

ဒုတိရပိုင္းကိုဆက္လက္ေစာင့္စားပါရန္

Friday, November 30, 2007

“ဒီဇင္ဘာ”

ဒီဇင္ဘာေရာက္ရင္
ငါ့ရဲ့့အေတြးစေတြက
ဟိုအတိတ္ဆီသို႔
လြင့္ျပယ္ကာ ေရာက္ရွိသြား။

ဒီဇင္ဘာေရာက္ရင္
ငါ့ရဲ့အေတြးစေတြက
မင္းနဲ႔ငါ ခ်ိန္းေတြ႔တဲ့ည
ဒီဇင္ဘာလ (၃)ရက္ေန႔ညကို
ငါေလျပန္သတိရ။

ဒီဇင္ဘာေရာက္ရင္
ငါ့ရဲ့အေတြးစေတြက
မာယာနဲ႔ နင္ေျပာခဲ့တဲ့စကားကို
ေစတနာ အေနနဲ႔
ငါေလျပန္သတိရ။

ဒီဇင္ဘာေရာက္ရင္
ငါ့ရဲ့အေတြးစေတြက
ဒီဇင္ဘာ (၉)ရက္ေန႔မွာ
နင္ဟာသ လုပ္ျပီး
ငါ့ကိုျပန္လာေခ်ာ့တာေတြကို
ငါေလျပန္သတိရ။

ဒီဇင္ဘာေရာက္ရင္
ငါ့ရဲ့အေတြးစေတြက
မာယာလိုနင္ေျပာသြားတဲ့
ဟန္ေဆာင္စကားေတြကို
ငါမယံုေတာ့ဘူးလို႔
ျပန္ေျပာခဲ့တာေတြကို
ငါေလျပန္သတိရ။

ဒီဇင္ဘာေရာက္ရင္
ငါရဲ့အေတြးစေတြက
ေျပာရင္လူေတြရီကုန္မယ္
ငါေျပာခ်င္တာကေတာ့
အခုထိနင့္ကိုသတိရတုန္းပဲ။

ဒီဇင္ဘာေရာက္ရင္
ငါ့ရဲ့အေတြးေတြက
ဒီဇင္ဘာ (၂၅)ရက္ေန႔မွာ
နင္လက္ထက္သြားတဲ့
ကုိယ္လံုးက၀က္ မ်က္ႏွာေပါက္ကဆင္
ေျခသလံုးကဂ်င္ အဲ့ဒီလူကို
ငါေလျပန္သတိရ။

ဒီဇင္ဘာေရာက္ရင္
ငါ့ရဲ့အေတြးေတြက
မေနသာေပမဲ့ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့
ဟိုေကာင္ေဇယ်ာလို
ေစတနာေလးနဲ႔ ေျဖသာလိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္။

ရွမ္းကေလး

“မရိုင္းပါနဲ႔”

မိတ္ေဆြ...
ျမန္မာဟာ ကမာၻမွာ
အယဥ္ေက်းဆံုးပါ
ထို႔ေၾကာင္း အရိုင္းစကားမဆိုပါနဲ႔။

မိတ္ေဆြ....
ကမာၻမွာ ျမန္မာဟာ
အရုိင္းစကားေတြနဲ႔
ထင္ရွားျခင္းမရွိခဲ့ပါ
ထို႔ေၾကာင့္ အရိုင္းစကားမဆိုပါနဲ႔။

မိတ္ေဆြ....
သင္လည္းဗမာ
ကြ်ႏု္ပ္လည္း ဗမာ
ဗမာအခ်င္းခ်င္း
အရိုင္းစကားမဆိုပါနဲ႔။

မိတ္ေဆြ...
ကြ်ႏ္ုပ္သင့္ကို
အေနသာကေလးနဲ႔
အေျဖကေလးေပးလိုက္မယ္
ကြ်ႏု္ပ္သင့္ကိုစိတ္မဆိုးပါ။

မိတ္ေဆြ....
တစ္ပါးသူခုိင္းေစျခင္းေၾကာင့္
သင့္ရဲ့မြန္ျမတ္လွတဲ့
ပါးစပ္ေပါက္ကေန
အရိုင္းစကားေတြ
မထြက္စမ္းပါနဲ႔။

မိတ္ေဆြ.....
သင္ကြ်ႏု္ပ္ကို မဆဲဆိုခင္မွာ
သင့္ကိုယ္ကို ျပန္ဆဲစမ္းၾကည့္ပါ
ဒါကိုရိုင္းတယ္လုိ႔ မထင္ခဲ့ရင္
ကြ်ႏု္ပ္ကိုၾကိဳက္သေလာက္ဆဲလိုက္ပါ
ကြ်ႏ္ုပ္စိတ္မဆိုးပါ။

ရွမ္းကေလး


Thursday, November 29, 2007

“က်းဇူးျပဳျပီးေတာ့ကူညီၾကပါရန္”

ကြ်န္ေတာ္ရွမ္းကေလး၏ဘေလာ့ကိုလာေရာက္ဖတ္ရွူသူမ်ားခင္ဗ်ား ကြ်န္ေတာ့္ကိုကူညီၾကပါရန္ေလးစားစြာ ေတာင္းဆိုအပ္ပါတယ္ခင္ဗ်ား။ ကြ်န္ေတာ္ဘေလာ့မျပီးေျမာက္ျခင္းေၾကာင့္ မိတ္ေဆြတို႔စိတ္အေႏွာက္အယွက္ ျဖစ္ရင္လည္းခြင့္လြတ္ၾကပါခင္ဗ်ား။ အဆိုးဖက္ကေကာ္မက္ေတြေရးသြားရင္လည္းကြ်န္ေတာ္စိတ္မဆိုးေၾကာင္း ပါခင္ဗ်ား။ ကြ်န္ေတာ္ေကာ္လံသံုးခု လုပ္ခ်င္ပါတယ္ခင္ဗ်ား။ ျပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ page elements က ေခါင္းစဥ္ ေတြကိုညီညီေလးလုပ္ခ်င္ပါတယ္ခင္ဗ်ား ေက်းဇူးျပဳျပီးေတာ့ကူညီၾကပါရန္။ အားလံုးကိုခ်စ္ခင္ေလးစား ရင္းႏွီး လွ်က္။

ရွမ္းကေလး

မွတ္ခ်က္။ ကူညီေပးႏုိင္မည္ဆိုလွ်င္yarzar09@gmail.comထုိလိပ္စာကိုဆက္သြယ္ႏုိင္ပါသည္။ မည္သူမဆိုဆက္သြယ္ႏုိင္ပါသည္။ကြ်န္ေတာ့ကိုဦးဆံုးမဆက္သြယ္ခ်င္ရင္ေတာ့လိပ္စာေလးမ်ား ထား ခဲ့ေပးပါရန္။ ဘယ္ႏုိင္ငံမွာေနတာလည္းဆိုတာကိုေကာတစ္ခါထဲေျပာသြားေပပါရန္။ (အဆစ္ကပါ လိုက္ေသးတယ္) ျပီးလွ်င္ ကြ်န္ေတာ္ျပန္ဆက္သြယ္ပါမည္။

Wednesday, November 28, 2007

“ထိုင္းႏိုင္ငံရဲ့လြိဳင္းကထံုးပြဲေတာ္”

“ဒါကေတာ့ထိုင္းလူမ်ိဳးေတြ လြိဳင္းကထံုးပြဲေတာ္ကို သြားေနၾကတာပါ။”

ဦးဆံုးကြ်န္ေတာ္ေတာင္းပန္ခ်င္တာကေတာ့ အရင္တင္ထားတဲ့လြိဳင္းကထံုးဓါတ္ပံုေလးမွာ လြိဳင္က ထံု လို႔ေရးထားလို႔ပါ။ လြိဳင္ကထံုဆိုတဲ့ စာလံုးက မွားပါတယ္။ အမွန္ကေတာ့ လြိဳင္းကထံုးပါ။ လြိဳင္းကထံုးလို႔ေခၚတဲ့ ထိုင္းႏိုင္ငံရဲ့ တစ္ႏွစ္မွာမွ တစ္ၾကိမ္က်င္းပေလ့ရွိတဲ့ ထိုပြဲေတာ္ေလးဟာ က်င္းပတဲ့ေန႔ေရာက္လာျပီဆိုရင္ျဖင့္ ထုိင္းႏုိင္ငံမွာရွိတဲ့ လူအေပါင္းတို႔ အလုပ္တစ္ခုမျဖစ္မေန လုပ္ရျခင္းပါ။ တခ်ိဳ႔ကလည္းမလုပ္ပဲ သူမ်ားလုပ္ျပီးတာကို ၀ယ္ယူေလ့ရွိၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ႔ကလည္း ကိုယ့္ကိုတုိင္ျပဳလုပ္ေလ့ရွိၾကပါတယ္။ ျပဳလုပ္ရတဲ့ပစ္စည္းေတြကေတာ့ ငွက္ေပ်ာ္ပင္ရယ္၊ ငွက္ေပ်ာရြက္ရယ္၊ စိမ္းစိုလွပတဲ့ ပန္းပြင့္ေလးေတြရယ္၊ ထိန္လင္းေတာက္ေျပာင္တဲ့ ဖေရာင္းတိုင္ တို႔ႏွင့္တကြ ေမြးသင္းရနံ႔ၾကိဳင္လိွုင္တဲ့ အေမြးတိုင္တို႔ပါ၀င္ပါတယ္။ အဲ့ဒါေတြအားလံုးကို ေပါင္းစပ္ထားတဲ့ အရာတစ္ခုကိုေတာ့ လြိဳင္းကထံုးလို႔ေခၚေ၀ၚသတ္မွတ္ၾကပါတယ္။ ျမန္မာလို ဆိုရင္ေတာ့ ေရမွာေမ်ာရတဲ့လွပတဲ့အရာတစ္ခုလို႔ေခၚယူသတ္မွတ္ႏိုင္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္လည္း လြိဳင္းကထံုးလုိ႔ေခၚတဲ့ ေရမွာေမ်ာရတဲ့လွပတဲ့အရာတစ္ခုကို ကိုယ္ကိုတုိင္ မလုပ္တတ္ပါဘူး။ အရင္ႏွစ္တုန္းကေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ကိုထိုင္းမေလးတစ္ေယာက္ကလုပ္ေပးတာပါ။ ဟဲ...ဟဲ ၾကြားတာေနာ္။ လြိဳင္းကထံုးပြဲကိုေရာက္ျပီဆိုရင္ ထုိင္းႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ လူေပါင္းမ်ားစြာဟာ ထုိပြဲကို ေပ်ာ္ရြင္စြာ သြားၾကပါတယ္။ ထိုင္းလူမ်ိဴးမ်ားဟာလည္း ထိုပြဲကိုသြားဖို႔ ေဖာ္ေရြစြာ ဖိတ္ေခၚၾကပါတယ္။ ထုိင္းေတြက ပိုင္းလြိဳင္းကထံုးဆိုျပီး ထုိင္းတို႔စကားအတုိင္း ေအးေအး ျငင္ျငင္ေလးဖိတ္ေခၚတာ ကြ်န္ေတာ့္နား၀င္ကိုခ်ိဴလို႔ပါပဲ။ အထူးသျဖင့္ေကာင္မေလးေတြေပါ့။ လိြဳင္းကထံုးကိုညေနခင္းမွာေမွာင္စျပဳခ်ိန္မွာ သြားေလ့ရွိပါတယ္။ေနာက္တစ္ခုက လြိဳင္းကထံုး ထဲမွာပိုက္ဆံအေၾကြေစ့ေလး 1 ဘတ္ျဖစ္ေစ။ 2 ဘတ္ျဖစ္ေစ။ ထည့္ေပးၾကပါတယ္။ အရင္တစ္ႏွစ္ကေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္အေမက 10 ဘတ္ထည့္ေပးတယ္ဗ်ာ။ ဒါေပမဲ့ ကြ်န္ေတာ္က ကြ်န္ေတာ့္အေမထည့္ေပးတဲ့ ပိုက္ဆံ10 ဘတ္ကို 2 ဘတ္နဲ႔လဲလုိက္ပါတယ္ဗ်ာ။ ဟဲ...ဟဲ အဲ့တုန္းက ဂိမ္းကစား စရာmoney မရွိလုိ႔ဗ်။ မရွိေတာ့ ရွိတဲ့နည္းကို ၾကံဖန္ရတာေပါ့ဗ်ာ။ ဟုတ္ဘူး လား။ ေနာက္တစ္ႏွစ္ၾကရင္ စာဖတ္သူတို႔ ကိုကို၊ မမ၊ ေမာင္ေမာင္၊ ညီမေတြလည္း လြိဳင္းကထံုး ပြဲေတာ္ကို လာေရာက္ခဲ့သည္ရွိေသာ္ လြိဳင္းကထံုးထဲကို ပိုက္ဆံမ်ားမ်ားထည့္လာခဲ့ေနာ္။ ျပီးရင္ အမွတ္အသားေလးေတြလုပ္ခဲ့ေပါ့။ ပိုက္ဆံေတြလုိက္ယူပစ္မယ္။ ဟဲ...ဟဲ ။ လြိဳင္းကထံုးကို လြတ္ခါနီး ဖေယာင္းတိုင္တို႔၊ အေမြးတုိင္တို႔ကိုမီးထြန္းဖို႔မေမ့ၾကနဲ႔ဦးလို႔သတိေပးရင္း ကြ်န္ေတာ္ သိသေလာက္ထို္္င္းႏိုင္ငံရဲ့လြိဳင္းကထံုးအေၾကာင္းေလးကိုဒီမွာတင္နားပါရေစခင္ဗ်ား။

ရွမ္းကေလး

Monday, November 26, 2007

လြိဳင္ကထံုံုပြဲေတာ္ရဲ့ အေရးပါတဲ့အရာတစ္ခု

လြိဳင္ကထံုမသြားမွီအရင္လုပ္ရတဲ့ ေရထဲမွာေမွ်ာရတဲ့ ငွက္ေပ်ာရြက္နဲ႔လုပ္တဲ့ ပံုေလးကို ကြ်န္ေတာ္တင္ျပပါရေစဗ်ာ။
ကြ်န္ေတာ္တို႔အိမ္ကကိုယ္တုိင္လုပ္တာေနာ္။

လြိဳင္ကထံုဆိုတာ ထိုင္းႏိုင္ငံရဲ့ပြဲေတာ္ေလးတစ္ခုပါ။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ အဲ့ဒီေန႔မသြားျဖစ္လုိက္ပါဘူး။
ေနာက္မွလြိဳင္ကထံုနဲ႔ဆိုင္တဲ့ပို႔ေတြတင္ပါဦးမည္။ အခုသိမ္မအားေသးလို႔ပါ။ ရွမ္းကေလး




အျဖဴေရာင္သူငယ္ခ်င္း

ဒါဏ္ရာေတြနဲ႔ လဲျပိဳက်ခ်ိန္
ငါ့ဘ၀ေလးကို ေဖးမထူ
အားေပးကူညီခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္း...

ဒုကၡမိုးေရေတြ
ငါရ
ွြဲစိုေနခ်ိန္မွာ
ကရုဏာထီးေလးမိုးေပးခဲ့သူ....

အဖြင့္မခ်ဴ အခက္မခ်ိဴး
ျမတ္ႏိုးလ်က္ အလွၾကည့္သူ
ဘာေမ်ာ္လင့္ခ်က္မွမရွိ
အျဖဴေရာင္ ပကတိ ကူညီေပးခဲ့သူ။

ရွမ္းကေလး

“စည္း”

ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနပါ
ဒါေပမဲ့...
အေပ်ာ္ေတြေနာက္ခ်ည္းမလိုက္ပါနဲ႔။

စီးပြားရွာပါ
ဒါေပမဲ့.....
ဘ၀ကို ေငြရဲ့ေက်းကြ်န္အျဖစ္ မရွင္သန္ပါနဲ႔။

ခ်စ္တတ္ပါ
ဒါေပမဲ့...
အခ်စ္ေရးထဲမွာခ်ည္း နစ္မြန္းမေနပါနဲ႔။

ရွမ္းကေလး


Sunday, November 25, 2007

“ဆန္႔က်င္ဖက္”


မင္းေအးခ်မ္းတဲ့ သီခ်င္းသီဆိုေနခ်ိန္မွာ
ငါကေတာ့ ၾကမ္းတမ္းတဲ့ Hip Hop သီခ်င္းကိုေအာ္ဟစ္ေနမိတယ္

မင္းနာက်င္စြာ ခံစားေနရတဲ့အခ်ိန္မွာ
ငါကေတာ့ ေပ်ာ္ရြင္စြာေဆာ့ကစားေနမိတယ္။

ျမင့္လြန္းတဲ့ေနရာကို မင္းေရာက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ
ငါကေတာ့ ေအာက္ေျခအဆင့္ကေနလံုး၀မတက္။

တစ္ဦးတစ္ေယာက္ဆီက တည္ျငိမ္တဲ့ႏွလံုးသားကို
မင္းပိုင္ဆိုင္တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့
ငါကေတာ့ အသည္းကြဲ လူၾကမ္းမင္းသားၾကီးဘ၀
ေရာက္ေနပါေတာ့တယ္။

မင္းမွန္ကန္တဲ့ စကားေတြကိုေျပာေနခ်ိန္မွာ
ငါကေတာ့ သူတစ္ပါးကို လိမ္ညာစြာဆက္ဆံေနမိတယ္။

မင္းအဆင့္အတန္းျမင့္တဲ့ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ေနတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့
ငါကေတာ့ ႏွိမ့္က်တဲ့အဆင့္အတန္းမွာေပ်ာ္ျမဴးေနမိတယ္။

ရွမ္းကေလး


Saturday, November 24, 2007

“ငါမင္းကိုလက္ခံပါေသးတယ္”

သြားပါ.... မင္းၾကိဳက္တဲ့ေနရာကို
မင္းေပ်ာ္တဲ့ေနရာကို ဆႏၵရွိသေလာက္
ေနထိုင္ခဲ့ပါ။
ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ မင္းမေပ်ာ္ခဲ့ရင္
ျပန္လာခဲ့ပါ ငါ့ဆီကုိ
ငါမင္းကိုလက္ခံပါေသးတယ္။

ယူသြားပါ....ငါ့မွာရွိသမွ်
စည္းစိမ္ဥစၥာေတြကို
အကုန္ယူသြားပါ။
ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ ဒါေတြမင္းကုန္သြားခဲ့ရင္
ျပန္လာခဲ့ပါ ငါ့ဆီကို
ငါမင္းကိုလက္ခံပါေသးတယ္။

ေျပာသြားပါ...ငါ့မေကာင္းေၾကာင္းေတြကို
လူေတြရဲ့ေရွ့ေမွာက္မွာ
မင္း၀ေအာင္ ေျပာသြားပါ
ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ မင္းမေျပာခ်င္ေတာ့ဘူးဆိုရင္
ျပန္လာခဲ့ပါ ငါ့ဆီကုိ
ငါမင္းကိုလက္ခံပါေသးတယ္။

တြဲသြားပါ...မင္းၾကိဳက္တဲ့လူေတြကို
မင္းစိတ္တုိ္င္းၾက တြဲသြားပါ။
ေနာင္တစ္ခ်ိန္ မင္းတြဲလို႔၀သြားျပီဆိုရင္
ျပန္လာခဲ့ပါ ငါ့ဆီကို
ငါမင္းကိုလက္ခံပါေသးတယ္။

ထိုးခုိင္းလိုက္ပါ...မင္းရဲ့လူယံုေတာ္ေတြနဲ႔
ငါ့ပါးတစ္ဖက္ ရြဲ႔ေစာင္းသြားေအာင္
ထိုးခုိင္းလိုက္ပါ။
အကယ္၍ မင္းေက်နပ္ျပီဆိုရင္
ျပန္လာခဲ့ပါ ငါ့ဆီကို
ငါမင္းကိုလက္ခံပါေသးတယ္။


ရွမ္းကေလး

Friday, November 23, 2007

မတူ ကြဲျပားတဲ့ မိန္းမႏွစ္ဦး

မွတ္ခ်က္။ ။ ထိုကဗ်ာသည္ ကြ်န္ေတာ္ျမင္ေတြ ့ခဲ့ရဖူးေသာ ျဖစ္ရပ္မွန္လူတစ္ဦးအေၾကာင္းကို ေရးသားျခင္းျဖစ္ျပီး နအဖစစ္အစိုးရေခါင္းေဆာင္ သခင္ေတာ္(ေအာ..ဟုတ္ပါဖူး) မယား ႏွင့္ႏိွူင္းယွဥ္ျပီးကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ၾကိဳးစားျပီးစပ္ထားပါသည္။ ထိုသူေနထို္င္ေသာေနရာတြင္ လူ ့အခြင့္အေရး ပညာရပ္မ်ားကို မေလ့လာဖူးေသာ လူမ်ားသာရွိသျဖင့္ “ကြ်န္ေတာ့္မိန္းမက ကြ်န္ေတာ့္ကို ေမာ့ေတာင္မၾကည့္ရဲဘူး”ဟူေသာစာပိုဒ္ကို ျဖစ္ရပ္အတုိင္းထည့္သြင္းထားပါေၾကာငး္အသိေပး ရင္း..........


မိန္းမ....
မိန္းမဆိုတာ အားလံုးအသိပဲ
မိန္းမဟာ မိန္းကေလးေပါ့ဗ်ာ။

ကြ်န္ေတာ့္အေမလည္း မိန္းမပဲ
လူတို့ရဲ့အေမလည္း မိန္းမပဲ
သန္းေရြရဲ့အေမလည္း မိန္းမပဲ

ကြ်န္ေတာ့္မိန္းမလည္း မိန္းမပဲ
သန္းေရြမိန္းမလည္း မိန္းမပဲ။

သူ ့မိန္းမလည္း လူပဲ
ကြ်န္ေတာ့္မိန္းလည္း လူပဲ။

သူ ့မိန္းမက တာ၀တိ ံသာကဆင္းလာတာမဟုတ္ဘူး
ကြ်န္ေတာ့္မိန္းမကလည္း ငရဲျပည္ကတက္လာတာမဟုတ္ဘူး။

မိန္းမျခင္းတူၾကေပမဲ့
သူ ့မိန္းမက အပ်င္းၾကီးတဲ့နတ္သမီးလိုေနရတယ္။
ကြ်န္ေတာ့္မိန္းမက ဆင္းရဲႏြမ္းပါးတဲ့သူဆင္းရဲလိုေနရတယ္။

သူ ့မိန္းမက ၾကိဳင္ၾကိဳင္
ကြ်န္ေတာ့္မိန္းမက လွူိင္လွူိင္

သူ ့မိန္းမက နုိင္ငံျခားထုတ္
ေရးေမြးေတြနဲ ့ ၾကိဳင္လွူိင္ေနတယ္။
ကြ်န္ေတာ့္မိန္းမက ငါးစိမ္းသည္ဆိုေတာ့
ငါးညီႏွံ ့ေတြနဲ ့ ၾကိဳင္လွိူင္ေနတယ္။

သူ ့မိန္းမက ေပ်ာ့ေပ်ာင္းတဲ့ေမြ ့ရာေပၚမွာလဲေလွ်ာင္းရတယ္။
ကြ်န္ေတာ့္မိန္းမက ဂ်ပိုးကိုက္တဲ့ ေစာင္ၾကမ္းေပၚမွာ ေက်ာခင္းရတယ္။

သူ ့မိန္းမက သူၾကိဳင္တာစားလို ့ရတယ္။
ကြ်န္ေတာ့္မိန္းမကေတာ့ ထမင္းမွတစ္ပါး အျခားစားစရာမရွိ။

သူ ့မိန္းမက သူ ့ကိုႏိုင္ထက္စီးနင္း ခုိင္းလို ့ရတယ္။
ကြ်န္ေတာ့္မိန္းမကေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ကိုေမာ့ေတာင္မၾကည့္ရဲဘူး။

သူ ့မိန္းမက ႏိုင္ငံတစ္ခုကို နာရီပုိင္းအတြင္းကူးလို ့ရတယ္။
ကြ်န္ေတာ့္မိန္းမကေတာ့ ကားခမရွိလို ့ ျမီဳ ့ေတာင္မေရာက္ဖူး။
ေၾသာ.....ေတာ္ေတာ္ျခားနားတဲ့မိန္းမႏွစ္ေယာက္ေပတကား။

ရွမ္းကေလး

Thursday, November 22, 2007

“ေတာင္းပန္ပါတယ္”

မလာခဲ့ပါနဲ ့
မင္းေျခလွမ္းမ်ားရဲ့
ညိွု့အားျပင္း စြမ္းအင္ထဲ
ငါတစ္ေယာက္တည္း အခါခါေသဆံုး....။

ျပံဳးမျပပါနဲ ့
မင္းသိမ္းပိုက္ထားတဲ့
ငါရဲ့တစ္ေန ့တာအခ်ိန္ေလး
ေျပာင္းဆန္သြားရင္ ဒုကၡပဲ...။

ႏွုတ္မဆက္ပါနဲ ့
အေ၀းကျမင္ရရံုနဲ ့
ရင္ခုန္လြန္းတဲ့ ငါ့ႏွလံုးသား
မင္းစကားသံၾကားရင္
အျပင္ကို ခုန္ထြက္လာမွာစိုးလို ့ပါ...။

ရွမ္းကေလး





ရွမ္းကေလးရဲ့လက္ေဆာ့ျခင္း

တကယ္ဆိုးတယ္ဗ်ာ။ ရွမ္းကေလး။ တန္ပလိပ္ကိုဟုိေျပာင္း ဒီခ်ိန္းလုပ္လိုက္တာ အကုန္ေပ်ာက္ကုန္တယ္။ ေက်းဇူးျပဳျပီးေတာ့ ေစာင့္ဆိုင္းေပးၾကပါဦး။ ဒီတစ္ခါေတာ့ရက္ရွည္မယ္ဗ်။ ဘာျဖစ္လို ့လဲဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္အစကေနျပန္လုပ္ရလုိ ့ဗ်။ ရွမ္းကေလး တကယ္လက္ေဆာ့တယ္ဗ်ာ။ အလြန္ဆံုးတစ္ပတ္ေပါ့ဗ်ာ။

ေလးစားစြာျဖင့္ ရွမ္းကေလး




Powered by ScribeFire.

Tuesday, November 20, 2007

“ၾကိဳင္ၾကိဳင္ရဲ့ျဖတ္ထိုးဥာဏ္”

တေန႔မွာေတာ့္ ျမိဳ႔တစ္ျမိဳ႔မွာ သန္းေရြလူသတ္သမား၊ သိန္းစိန္လူသတ္ သမား ဆိုျပီး ဓါတ္တိုင္ေတြေပၚမွာ ပိုစတာေတြနဲ႕ အမည္မသိျပည္သူ တစ္စုက လုိက္ေရးထားပါေလေရာတဲ့။ ဒီလိုေရးထားတာေတြကိုၾကံ့ဖြံ႕အဖြဲ႔ ေတြေတြ႔ေတာ့ို ပိုစတာ ေတြကိုျဖဳတ္ျပီး မ်က္ႏွာရလိုရျငား ဗိုလ္ခ်ဴပ္မွဴးၾကီးသန္းေရြရဲ့အိမ္ကိုတိုက္ရိုက္သြားတင္ျပသတဲ့။

ဗိုလ္ခ်ဴပ္ၾကီးက ဘာကြ ငါ့ကိုဒီလိုေရးတဲ့ေကာင္ေတြ၊ ေကာင္မေတြရွိလား (တန္းတူအခြင့္အေရး)၊ ျပစမ္းဘာေတြလည္း၊ အားပါးပါး....ငါ့ကိုမ်ားလူသတ္ သမားတဲ့။ မင္းတို႔ေကာင္ေတြ ဒီေကာင္၊ ဒီေကာင္မေတြကိုလုိက္စံုစမ္း၊ သိရင္အေသသာသတ္(ဟုတ္တယ္လို႔ေျပာရင္ ေခြးေတြလိုဘဲေဟာင္တတ္ လိုက္ေသးတယ္)

ၾကံ့ဖြတ္။ ။ ဟုတ္ကဲ့ေဖၾကီး(အေရးထဲေခြးခ်ီးကိုေကာက္နမ္းတဲ့လူေတြရွိေသးတယ္။)

ဗိုလ္ခ်ဴပ္ၾကီး။ ။ေအမင္းတို႔ျပန္ေတာ့။ ရသမွ်သတင္းေတြယူလာခဲ့။

ၾကံ့ဖြတ္။ ။ ဟုတ္ကဲ့ေဖၾကီး။

ၾကံ့ဖြတ္ေတြလည္းျပန္သြားေတာ့သန္းေရြၾကီးၾကိဳင္ၾကိဳင္အခန္းထဲ၀င္သြားျပီး

ေမၾကိဳင္ဒီမွာၾကည့္ပါဦး၊ ေဖၾကီးနဲ႔ စိန္ကတံုးကို ဘယ္ကကေလကေခ်ေတြ ေရးသြားလည္းမသိပါဘူး။ လူသတ္သမားေတြတဲ့။

ၾကိဳင္ၾကိဳင္။ ။ ဘာ...ဘာလဲ လူသတ္သမားဘယ္မွာလည္း....ဘယ္မွာ လည္း....ဟိုေကာင္ေတြ ဘယ္ေရာက္ သြားျပီလဲ။ လူသတ္သမားလာတယ္ မေတြ႔ဘူးလား။ သူ႔ကိုသတ္။ သူ႔ကိုသတ္လို႔ကေယာင္ကတန္းနဲ႔အိမ္ရာထဲမွာ ေအာ္ေနသတဲ့။

သန္းေရြ။ ။ေမၾကီးဘာေတြေျပာေနတာလည္း...ေရာ့...ေရ....ေရ... ေသာက္လိုက္ဦး။

ၾကိဳင္ၾကိဳင္။ ။ ေအာ....သန္းသန္းလား....ဘာလဲသန္းသန္းေျပာ။

သန္းေရြ။ ။ ေဖၾကီးနဲ႔စိန္ကတံုးကိုဘယ္သူေတြလဲသိဘူး။ လူသတ္သမားေတြတဲ့။ အဲ့ဒါသြားပစ္မလို႔။ ေမၾကီးကိုလာေျပာတာ။

ၾကိဳင္ၾကိဳင္။ ။ သန္းသန္းကအကုန္လံုးသြားပစ္ထုတ္မွာလား။ ဟိုစိန္ကတံုးကိုေရးထားတဲ့စာကိုသိမ္းထားေလတဲ့။

သန္းေရြ။ ။ အကုန္လံုးပစ္ထုတ္မွာေပါ့။ ဘာျဖစ္လို႕ေမၾကီးရ။

ၾကိဳင္ၾကိဳင္။ အလိုက္ေလ သန္းသန္းေရ။ သိမ္းထားေတာ့ အကယ္၍ မေတာ္တဆစိန္ကတံုး အာဏာတက္လု ရင္ရံွုးေအာင္ ျပည္သူလူထုကသူ႔ကိုမၾကိဳက္ဘူးလုိ႔သက္ေသျပလို႔ရတာေပါ့။ လူဆိုတာျဖတ္ထိုးဥာဏ္ ္သံုးရတယ္တဲ့။

ရွမ္းကေလး

“မွန္လိုက္ေလကိုဘေအးေရ”

တေန႔ေကာ့ေသာင္းျမိဳ႔မွာေနထုိင္တဲ့လူသံုးဦးဟာစကားစျမည္ေျပာေနၾက သတဲ့။ဒါနဲ႔သူတို႔စကားေျပာေနရင္း နအဖမွအတင္းအၾကပ္ျပဳလုပ္ခုိင္းတဲ့ အမ်ိဴးသားညီလာခံအေၾကာင္းကိုေရာက္သြားပါေလေရာ။ လူကလည္းသံုး ေယာက္ဆိုေတာ့စကားေတြေျပာတာနအဖကိုေၾကာက္လို႔ေၾကာက္မွန္း မသိေတာ့ဘူးေပါ့တဲ့။ အဲ့ဒီအထဲမွာ ေက်ာင္းဆရာတစ္ေယာက္လည္းပါတယ္ တဲ့။

ကိုဘေအး။ ။ ျပည္ခုိင္ျဖိဳးေတြက ေက်ာင္းဆရာနဲ႔ေက်ာင္းသားေတြကို ေက်ာင္း၀တ္စံု မ၀တ္လာဖို႔ေျပာတယ္ကြ။

ကိုေအာင္။ ။ ဟာမင္းကလည္းကြာ ေက်ာင္းသားန႔ဲေက်ာင္းဆရာေတြတင္ မဟုတ္ဘူး။ ၀န္ထမ္းေတြအားလံုးကိုပါမ၀တ္လာခုိင္းဘူကြ။

ကိုဘေအး။ ။ ဟုတ္လား၊ အဲ့ဒါဘာျဖစ္လို႔လဲသိဘူးေနာ္ကြာ။

ကိုေအာင္။ ။ဒါေၾကာင့္ငါတို႔နုိင္ငံသားေတြဒံုးေ၀တယ္လို႔ေျပာတာ။ မင္းဘီဘီ စီးဘာေလးနားမေထာင္ဘူးလား။

ကိုဘေအး။ ။ ေဟ.....ငါနားမေထာင္ျဖစ္တာၾကာျပီကြ။ ေျပာျပစမ္းပါဦး ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတာ။

ကိုေအာင္။ ။ ဒီေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ ၀န္ထမ္းေတြအားလံုးကို
ျပန္သူလူထုလို႔ထင္မွားေအာင္လုပ္တာတဲ့ကြာ။

ကိုဘေအး။ ။ ဟာ....မင္းဟာဟုတ္လုိ႔လား။

ကိုေအာင္ကဟုတ္တယ္လို႔မေျပာခင္ ေက်ာင္းဆရာက၀င္ျပီး

မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။

ကိုေအာင္။ ။ ဆရာကဘယ္လိုသက္ေသျပမလဲ။ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ။

ေက်ာင္းဆရာ။ ။ မနက္ျဖန္ေထာက္ခံပြဲရွိတယ္။ မနက္ျဖန္ၾကရင္ ကြ်န္ေတာ္ ေက်ာင္းစိမ္းနဲ႔

အကၤ်ီျဖဴ၀တ္သြားမယ္ဗ်ာ။

ကိုဘေအး။ ။ မလုပ္ပါနဲ႔ဆရာရယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔အမွူပတ္ေနပါဦးမယ္။

ကိုေအာင္။ ။ ဟုတ္ပါတယ္ဆရာရယ္..အဲ့ေလာက္ထိမစြန္႔စားစမ္းပါနဲ႔။

ေက်ာင္းဆရာ။ ။ ခင္ဗ်ားတို႔ကလည္း ေျပာမွပိုဆိုးလာျပီ။ ဘာေၾကးေလာင္း မလဲကဲေျပာ။

ကိုဘေအး။ ။ ဆရာတကယ္လုပ္မယ္ဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္မေလာင္းဘူး။ ပါးစပ္ကပဲမွန္တဲ့အတိုင္းေျပာမယ္။

ေက်ာင္းဆရာ။ ။ ခင္ဗ်ားကဘာေျပာမွာလည္း။

ကိုဘေအး။ ။ ဆရာမနက္ျဖန္ေက်ာင္း၀တ္စံု၀တ္သြားရင္ အနည္းဆံုးေထာင္ တစ္ႏွစ္ေလာက္ေတာ့က်ခံရမယ္။

ေက်ာင္းဆရာ။ ။ မဟုတ္တာဗ်ာ။ ေစာင့္ၾကည့္ကြ်န္ေတာ္မနက္ျဖန္၀တ္သြား မယ္ဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားတို႔ေစာင့္ၾကည့္။

ကိုေအာင္။ ။ ကဲကိုဘေအးေရ ခင္ဗ်ားတားရင္လည္းအပိုပဲ။ ဆရာကတစ္ ကယ္လုပ္မွာဗ်။
ျပာမိတဲ့ကြ်န္ေတာ္တို႔ပါးစပ္ကိုကအမွား။

ဒါနဲ႔ေက်ာင္းဆရာလည္းမနက္ေရာက္ေတာ့္ေက်ာင္းစိမ္း၀တ္စံုကိုသားသား နားနား၀တ္ျပီး အမ်ိဴးသား ညီလာခံေထာက္ခံပြဲက်င္းပတဲ့ေနရာကိုလမ္း ေလွ်ာက္သြားသတဲ့။ ေနရာလည္းေရာက္ေရာ ေခြးေတြအနံ႔ရလို႔ထင္တယ္။ ေအာ....ဟုတ္ပါဘူး။ ရဲေတြေက်ာင္းဆရာနားခ်ဥ္းကပ္လာပါေလေရာ။

ရဲ။ ။ ဆရာကြ်န္ေတာ္တို႔ေနာက္ခဏေလာက္လုိက္ခဲ့ပါဦးလို႔ဆိုျပီး စူပါကပ္ ဆိုင္ကယ္အစုတ္ ေလးေပၚကို တက္ခုိင္းတယ္တဲ့။ ေက်ာင္းဆရာလည္း တစ္ခုခုသြား၀ယ္မယ္ဆိုတဲ့အထင္နဲ႔ဆိုင္ကယ္ကိုတက္လိုက္ပါရဲ့။

ေနာက္ေတာ့ရဲစခန္းကိုေရာက္သြားပါေလေရာတဲ့။
ရဲဗိုလ္တစ္ေရာက္က ဆီးၾကိဳျပီး
ခင္ဗ်ားကိုေတာ့ညီလာခံေထာက္ခံပြဲတက္ ရာမွာေက်ာင္း၀တ္စံု၀တ္လာလို႔ ေထာင္(၁)ႏွစ္ခ်လိုက္ပါျပီတဲ့။ ေက်ာင္းဆရာခမ်ာဘာမွမေျပာနုိင္ေတာ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့ေက်ာင္းဆရာတစ္ေရာက္ စိတ္ထဲကေရရြတ္လုိက္တာကေတာ့

မွန္လိုက္ေလကိုဘေအးေရဆိုတာပါပဲ။

ရွမ္းကေလး

ဆန္႔က်င္ဘက္ျမန္မာႏိုင္ငံသား

တေန႔ျမန္မာနုိင္ငံသားရယ္၊ ထုိင္းႏိုင္ငံသားရယ္၊ တရုတ္ႏိုင္ငံတို႔တေတြဟာ စကၤပူမွာ ပညာသြားသင္ရင္း ခင္မင္ ရင္းႏွီးၾကသတဲ့။ တစ္ရက္မွာေတာ့ သူတို႔ တေတြဟာ သူတို႔ရဲ့တုိင္းျပည္ေကာင္းေၾကာင္းကိုေျပာၾကသတဲ့။

ထုိင္းႏိုင္ငံသား။ ။ငါတို႔ဘုရင္ကေတာ့္ကြာ သူမ်ားေတြေတာ္ေတာ္ရိုေသၾက တယ္ကြ။ေလးလည္းေလးစားတယ္။ ငါတို႔ႏုိင္ငံမွာငါတို႔ဘုရင္ကိုမေလးစား တဲ့လူကိုမရွိဘူး။

ဒါနဲ႔တရုတ္ႏိုင္ငံသားလည္းအားက်မခံ ငါတို႔ႏိုင္ငံကလည္းအခုဆိုရင္ ကမၻာမွာ အခ်မ္းသာဆံုးျဖစ္ေနျပီကြ။


ဒါေပမဲ့ ထုိင္းနဲ႔တရုတ္ကသူတို႔နုိင္ငံေကာင္းေၾကာင္းေတြကိုေျပာေနေပမဲ့၊ ျမန္မာနုိင္ငံသားကေတာ့တိတ္ဆိတ္ ေနသတဲ့။

ဒါကိုတရုတ္နဲ႔ထိုင္းႏိုင္ငံသားက။ ။ ေဟ့ေကာင္မင္းတို႔ႏုိင္ငံကိုဘာေကာင္းေၾကာင္းမွမၾကြားဘူးလား။

ျမန္မာနုိင္ငံသားက ငါမေျပာခ်င္ဘူးကြာ၊ ငါေျပာရင္မင္းတို႔အံ့ၾသသြားမယ္။


တရုတ္နဲ႔ထိုင္းနုိင္ငံသားလည္းမရမကျမန္မာနုိင္ငံသားကိုေမးသတဲ့။အတင္းေမးေတာ့ျမန္မာနုိင္ငံသားလည္းမေန သာေတာ့ပဲ ေျပာျပလိုက္သတဲ့။ ျမန္မာနုိင္ငံသားစကားလည္းဆံုးေရာ တရုတ္နဲ႔ထုိင္းႏုိင္ငံသားဟာ ေဟ...အဲ့လိုလား ဆိုတဲ့အသံကတျပိဳင္နက္ပဲ။

ကိုျမန္မာႏုိင္ငံသားေျပာသြားတာကေတာ့ ငါတို႔ဗိုလ္ခ်ဴပ္ေတြကလည္း တစ္ေယာက္မွမေကာင္းဘူး၊ ငါတို႔ရိုေသ ကိုးကြယ္တဲ့ရဟန္းသံဃာေတြကို လည္းသတ္လိုသတ္၊ ငါတုိ႔ဗိုလ္ခ်ဴပ္ေတြေခတ္ေရာက္မွပဲ ဘုန္းၾကီးေခါင္းနဲ႔ ေသနတ္ေျပာင္းထိေတာ့တယ္ကြာ။ လို႔ေျပာရွာသတဲ့။



ရွမ္းကေလး

Monday, November 19, 2007

“သန္းေရြ၏အက်င့္”


မွတ္ခ်က္။ ။ ဤကဗ်ာအားသံစဥ္အနိမ့္အျမင့္ႏွင့္သီဆိုပါရန္။

ဂန္ဗာရီလာျပီ သန္းေရြလိမ္ေတာ့မည္။
ၾကိဳင္ၾကိဳင္လာပါျပီ သန္းေရြအတည္ေျပာသည္။

ဂန္ဗာရီလာျပီ သန္းေရြငိုျပမည္။
ၾကိဳင္ၾကိဳင္လာပါျပီ သန္းေရြထိုင္ကန္ေတာ့သည္။

တေန႔တခါ ထုိင္ကေတာ့တာ။
သန္းေရြကုသိုလ္ ေကာင္းမွူပါ။
ၾကိဳင္ၾကိဳင္ခမ်ာ ပီတိေတြျဖာ။


ရွမ္းကေလး

“သန္းေရြကိုသိလား”

သန္းေရြကိုသိလား
ျမန္မာနုိင္ငံသား ေက်ာက္ဆည္ျမိဳ႔ဖြား
အာဏာရမၼက္ ေလာဘတက္ျပီး
အာဏာကို ျဖတ္လမ္းနည္းနဲ႔
လုယူသြားတဲ့ လူယုတ္မာေလ။

သန္းေရြကိုသိလား
အာဏာရမၼက္တင္မဟုတ္ပဲ
သူ႔ရဲ့စီးပြားေရးကိုလည္း ေလာဘၾကီးလို႔
ေတဇလို တပည့္ေမြးထားျပီး
နုိ္င္ငံရဲ့ တြင္းထြက္ပစၥည္းေတြကို
ျပင္ပသို႔ ခိုးထုတ္ေနတဲ့ လူယုတ္မာေပါ့။

သန္းေရြကိုသိလား
ျပည္သူလူထု ဘိုးဘြား၊ ဘ ီဘင္
အဆက္ဆက္က ကိုးကြယ္လာၾကတဲ့
အရွင္သူျမတ္ ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြကို
ေသေအာင္သတ္ခုိ္င္း ဆရာလုပ္ေနတဲ့
သူယုတ္မာေလ။

သန္းေရြကိုသိလား
ရိုင္းစိုင္းယုတ္မာ ေကာက္က်စ္စဥ္းလည္း
သူ႔ဘက္ေတာ္သား ၾကံ့ဖြံ႔ေတြကို
ရဟန္းအတု လုပ္ခိုင္းေနတဲ့
သူယုတ္မာေပါ့။

သန္းေရြကိုသိလား
ေဒၚစုလုိ ရဲ့ရင့္ျပတ္သားတဲ့
သူကိုေၾကာက္လို႔ ေဒၚစုကိုဖမ္းထားတဲ့
မိန္းမရွာေခၚ သူယုတ္မာေပါ့။

ေၾသာ....ၾကည့္လိုက္ရင္လည္း
ေကာင္းစရာတစ္ကြက္မွ မရွိတာမို႔
စိုး၀င္းနည္းတူ သြားရမဲ့
သူယုတ္မာပဲေပါ့ဗ်ာ။

ရွမ္းကေလး

“ဒါဟာဗုဒၶဘာသာႏိုင္ငံတဲ့လား”

ကြ်န္ေတာ္တို႔ျမန္မာနုိင္ငံၾကီးမွာဘာေတြျဖစ္ကုန္ေနျပီလဲ?အစစ၊အရာရာပြဲလမ္းသဘင္ျဖစ္ေစ၊မသာ
ပြဲေတြျဖစ္ေစ၊ အလွဴပြဲေတြျဖစ္ေစ၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံမွာ ရဟန္းသံဃာေတြကို မပင့္ဖိတ္ပဲလုပ္ေလ့
ထုံးစံမရွိပါ။ ေခတ္အဆက္ ဆက္ကရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြကို စိတ္ထဲကေတာင္မျပစ္မွားခဲ့တဲ့အခ်ိန္

မွာန၀တ၊နအဖတို႔ေခတ္ေရာက္မွပဲဘုန္းၾကီးေခါင္းနဲ႔ေသနတ္ေျပာင္းထိေတာ့တယ္ဗ်ာ။ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျမန္မာယဥ္ေက်းမွုမွာဆိုရင္ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသြားျပီးမကန္ေတာ့တဲ့သူကိုမရွိဘူး။လူၾကီးကအစကေလး အဆံုးေက်ာင္းေရာက္ျပီဆိုရင္ေက်ာင္းေပၚမွာသြားထုိက္ကန္ေတာ့ျပီးမွ ေက်ာင္းေအာက္ျပန္ဆင္း ေလ့
ရွိတယ္။ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာလုပ္တဲ့ပြဲလမ္းသဘင္ေတြဆိုရင္လည္းပြဲသြားလည္တဲ့အခါမွာဘုန္းၾကီးေက်ာင္း ေပၚတက္ကာ ထုိက္ကန္ေတာ့ျပီးမွ ေက်ာင္းေအာက္ကိုဆင္းျပီးပြဲလည္ရတယ္။ ဒီလိုထိုင္ကန္ေတာ့တဲ့ေန
ရာမွာလည္းလက္အုပ္ခ်ီျပီးထိုက္ကန္ေတာ့ရတယ္။သည္လိုထိုင္ျပီးေခါင္းျငိမ့္ကာထိုင္ကေတာ့တဲ့လူေတြ
ကိုေတာ့ကြ်န္ေတာ့္တစ္သက္မေတြ႔ဖူးေသးဘူး။ဘယ္သူမဆိုလက္အုပ္ခ်ီကာထိုင္ကန္ေတာ့ၾကတယ္။ ဒီလိုလက္အုပ္ခ်ီတဲ့ပံုေတြကိုတစ္ခ်ိဳ႕ေသာလူမ်ားကလည္းတရိုတေသနဲ႕ကိုယ့္ရဲ့လက္ေမာင္းမွာျဖစ္ေစ၊ ကိုယ့္ရဲ့ေက်ာကုန္းမွာျဖစ္ေစ၊ကုိယ့္ရဲ့ရင္ဘတ္မွာျဖစ္ေစ၊ကိွုင္းရွိုင္းစြာနဲ႔ေဆးမင္ေၾကာင္ကိုသံုးကာတျမတ္ တနုိးထိုးထားၾကတယ္။လက္အုပ္ခ်ီတဲ့ပံု တင္မကပါဘူး။ ေစတီပံုေတြလည္းထိုးၾကတဲ့ ကြ်န္ေတာ္ေတြ႔ဖူးတဲ့
လူေတြဟာလည္းမနည္းပါဘူး။ဒါဟာသူတို႔တေတြဗုဒၵဘာသာကိုဘယ္ေလာက္ယံုၾကည္ကိုးကြယ္လည္းဆိုတာ ကိုျပသတဲ့သေဘာပါ။ဒါေပမဲ့ကြ်န္ေတာ္တို႔တိုင္းျပည္ကိုအုပ္ခ်ဴပ္ေနတဲ့မဟုတ္တရုတ္ဗိုလ္ခ်ဴပ္ေတြက အာဏာေလာဘကိုမထိန္းႏိုင္ပဲ ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြကို ဖမ္းလိုဖမ္း၊ သတ္လိုသတ္၊ ျပည္သူလူထုေတြ
ကိုဖမ္း၊သတ္လိုသတ္နဲ႔ရဟန္းသံဃာနဲ႔ျပည္သူလူထုေတြကလည္းသူတို႔တေတြေၾကာင့္အသက္ေပါင္း မနည္းဆံုးရွံုး ခဲ့ရပါျပီ။ ဒါတင္မကေသးပဲ အျပစ္ကင္းမဲ့လွတဲ့ေက်ာင္းသားေတြကိုလည္း သတ္တာမ
နည္းပါဘူး။ဒါေတြဟာလည္းျပီးသြားတာအခုဆိုရင္(၂)လရွိသြား ျပီ။ ဒီႏွစ္လအတြင္းမွာေတာ့ ဖမ္းခ်င္တဲ့သူ
ေတြကို စီမံကိန္းနဲ႔ဖမ္းေလသလား လို႔ေတာင္ထင္တယ္။ ျပီးရင္ သူတို႔တေတြရဲ့လက္ေအာက္ခံ
ၾကက္ဖြတ္နဲ႔စုန္းအားရွင္ေတြကလည္းလက္သံေျပာင္ေကာင္းလြန္းလို႔သူရဲေကာင္းဆုေတြရလိုက္ေသးတယ္။ စက္တင္ဘာဆႏၵထုတ္ေဖာ္ပြဲမွာသံဃာေတာ္ေတြကိုရိုက္ႏွက္ခဲ့တဲ့ရဲတပ္ဖြဲ႔၀င္ေတြကိုလည္းရဲခ်ဴပ္ခင္ရီ ကုိယ္တုိင္ဆုေတြေပးတယ္လို႔သိရပါတယ္။တခ်ိဳ႕တပ္ဖြဲ႔၀င္ေတြကလည္းကိုယ့္အမွားကိုယ္သိျပီးအုပ္စုလုိက္ ရဲစခန္းကေနထြက္ေျပးသြားတယ္လို႔သတင္းဌာနအသီးသီးကကြ်န္ေတာ္ဖတ္ရွုရပါတယ္။ကဲကြ်န္ေတာ္ ေရးတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ကိုျပန္သြား ၾကရေအာင္ဗ်ာ။ ဒီမနက္ကြ်န္ေတာ္ သတင္းတစ္ခုကိုသြားဖတ္
ရတယ္။ ဒါကေတာ့ ျမရိပ္ညိဳေဟာ္တယ္မွာျပဳလုပ္တဲ့ စင္ျမင့္ေျဖေဖ်ာ္ပြဲမွာ ဆယ္ေက်ာ္တက္အဆိုေတာ္
ဂ်ီတံုးအကၤ်ီခြ်တ္ကခဲ့တာေတြကိုအစျပဳလို႔႔အာဏာပိုင္ေတြကဖမ္းဆီးခဲ့တဲ့အတြက္ရုတ္ရုတ္သဲသဲျဖစ္ပြားခဲ့ ပါတယ္။အဆိုေတာ္ဂ်ီတုံးဟာအကၤ်ီခြ်တ္ကျပတဲ့အခ်ိန္မွာေနာက္ေက်ာမွာလက္အုပ္ခ်ီတဲ့ပံုထိုးထားလို႔ဆိုျပီးအာဏာပိုင္ ေတြကဖမ္းခဲ့ရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ဒါဟာေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့လုပ္ေဆာင္ခ်က္တစ္ခုပါ။ဒါဟာဗုဒၶဘာသာနုိင္ငံလို႔ ေျပာလို႔ကိုမရေတာ့ဘူး။ဘာသာမဲ့နုိင္ငံလို႔ေတာင္ေျပာရမလိုျဖစ္ေနျပီ။ဒီအဆိုေတာ္ဂ်ီတံုးကတမင္သက္သက္ လုပ္သည့္ျဖစ္ေစ၊ေပ်ာ္လြန္းလို႔လုပ္သည္ျဖစ္ေစ၊အာဏာပိုင္ေတြကဒီလိုရမ္းကားတဲ့အျပဳအမူမ်ိဴးမလုပ္သင့္ဘူး။ ျပီးေတာ့အာဏာပိုင္ေတြကပြဲလာၾကည့္တဲ့ပရိတ္သတ္ေတြကိုလည္းရိုက္သြားေသးတယ္။ အဆိုေတာ္တစ္ခ်ိဳ႕ ့လည္းရိုက္ခံရတယ္။ ပရိတ္သတ္ေတြထဲမွာ ေက်ာင္းသား ေတြလည္းပါမယ္။ သာမန္ျပည္သူေတြလည္းပါမယ္။ လူမ်ိဴးစံုပါမယ္ဗ်ာ။အဲ့လိုလူေတြကိုရိုက္လိုက္ေတာ့လူေတြဟာဘယ္ေတာ့မွေက်နပ္ၾကမွာမဟုတ္ပါဘူး။အဲ့လိုမ ေက်နပ္ရာကေနအာဏာပိုင္ေတြကိုၾကည့္လို႔မရတဲ့လူေတြလည္းမ်ာလာပါလိမ့္မယ္။ကြ်န္ေတာ္ေနာက္ဆံုး ေျပာခ်င္တာကေတာ့ကြ်န္ေတာ္တို႔တိုင္းျပည္ဟာနအဖေခတ္မွဘာသာမဲ့ကိုမဲ့ေနျပီဆိုတာပါပဲ။ကြ်န္ေတာ္ ေမာင္ရွမ္းကေလးရဲ့ဟိုစပ္စပ္ဒီစပ္စပ္ေဆာင္းပါးေလးကိုဖတ္ရွုအားေပးတဲ့လူေတြလည္းေ၀ဖန္မွု ေတြေပးသြားပါလို႔ေျပာဆိုရင္း နိဂုံးခ်ဳပ္လုိက္ပါ တယ္ဗ်ား။

Sunday, November 18, 2007

“ငါစိတ္မဆိုးပါဘူး”

ခ်စ္တယ္လို႔ မင္းရဲ့ဟန္ေဆာင္မွုေတြနဲ႔
ငါ့ကိုလာမေျပာပါနဲ႔။

သနားတယ္လို႔ မင္းရဲ့ၾကင္နာမွုေတြနဲ႔
ငါ့ကိုလာမေျပာပါနဲ႔။

လိမၼာတယ္လို႔ မင္းရဲ့ယုယမွုေတြနဲ႔
ငါကိုလာမဖားပါနဲ႔။

ယဥ္ေက်းတယ္လို႔ စိတ္ထဲကမရွိတဲ့အတိုင္း
ငါ့ကိုလာမေျပာပါနဲ႔။

မုန္းတယ္ မသနားဘူး
ဆိုးတယ္ မယဥ္ေက်းဘူးလို႔

စိတ္ထဲကရွိတဲ့အတုိင္း ေျပာသြားပါ။
ငါစိတ္မဆိုးပါဘူး။

ရွမ္းကေလး

“သံလြင္”

ငါသည္ ဤတြင္ေမြးဖြားသည္
ဤေနရာကား သံလြင္။

ငါသည္ ဤတြင္ၾကီးျပင္းသည္
ဤေနရာကား သံလြင္။

ငါသည္ ဤတြင္ပညာရွာသည္
ဤေနရာကား သံလြင္။

ငါသည္ ဤတြင္လုပ္ကိုင္စားေသာက္လာသည္
ဤေနရာကား သံလြင္။

ယခုငါသည္ ဤေနရာႏွင့္ေ၀းေနသည္
ဤေနရာကား သံလြင္။

ဒါေပမဲ့ ငါသည္ ဤေနရာတြင္ေသရမည္။
ဤေနရာကား သံလြင္။


ရွမ္းကေလး

Saturday, November 17, 2007

“ကြ်န္ေတာ္စိတ္မဆိုးဘူး ”

ရွူးတယ္၊ ေပါတယ္လို႔ကြ်န္ေတာ့္ကိုမေျပာပါနဲ႔
ေခ်ာတယ္လို႔ ေျပာရင္ကြ်န္ေတာ္စိတ္မဆိုးဘူး။


ရိုင္းတယ္စိုင္းတယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ့္ကိုမေျပာပါနဲ႔
ယဥ္ေက်းတယ္လို႔ေျပာရင္ ကြ်န္ေတာ္္စိတ္မဆိုးဘူး။

ခိုးတယ္၊ ဆိုးတယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ့္ကိုမေျပာပါနဲ႔
ရိုးသားတယ္လို႔ ေျပာရင္ကြ်န္ေတာ္စိတ္မဆိုးဘူး။

ပ်င္းတယ္ ဖ်င္းတယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ့္ကိုမေျပပါနဲ႔
ကဲတယ္လို႔ေျပာရင္ ကြ်န္ေတာ္စိတ္မဆိုးဘူး။

မုန္းတယ္ ရြံ႔တယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ့္ကိုမေျပာပါနဲ႔
ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာရင္ကြ်န္ေတာ္စိတ္မဆိုးဘူး။

ၾကမ္းတယ္ ရမ္းတယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ့္ကိုမေျပာပါနဲ႔
သိမ္ေမြ႔တယ္လို႔ေျပာရင္ ကြ်န္ေတာ္စိတ္မဆိုးဘူး

ညံ့တယ္ ဖ်င္းတယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ့္ကိုမေျပာပါနဲ႔
ေတာ္တယ္လို႔ ေျပာရင္ကြ်န္ေတာ္စိတ္မဆိုးဘူး။

ေခတ္ေအာက္တယ္ ေနာက္က်တယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ့္ကိုမေျပာပါနဲ႔
ေခတ္ဆန္တယ္လို႔ေျပာရင္ ကြ်န္ေတာ္စိတ္မဆိုးဘူး

အားလံုးကိုေကာင္းတယ္လို႔ ေျပာရင္ကြ်န္ေတာ္စိတ္မဆိုးဘူး။


ရွမ္းကေလး

Friday, November 16, 2007

“က်ားကႏြားကိုေခ်ာင္းေျမာင္းကိုက္ျဖတ္စားေသာက္ရျခင္းမွာ”

ေရွးအခါတုန္းက လယ္သမားလင္မယားႏွစ္ေယာက္ဟာ က်ားေပါက္စတစ္ ေကာင္ကိုအိမ္မွာေမြးထားတယ္တဲ့။ အဲ့ဒီက်ားေလးဟာအလြန္မွယဥ္သတဲ့။တေန့မွာေတာ့က်ားေလးဟာသူ့ကိုေကြ်းေမြးထားတဲ့ေက်းဇူးရွင္ကိုကူညီခ်င္ သတဲ့။ဒါနဲ့သူလည္းလယ္ယာထဲကိုသယ္သြားဖို့သက္ကယ္ေတြကိုကူသယ္ေပးတယ္တဲ့။သက္ကယ္ေတြကေျခာက္ ေနေတာ့လမ္းတစ္၀က္ေလာက္မွာမီးထေလာင္ေလပါေရာတဲ့။က်ားကလည္းဘာလုပ္ရမယ္မသိေတာ့ေလွ်ာက္ေျပးေန တာေပါ့။ဒါနဲ့က်ားေလွ်ာက္ေျပးေနရင္းႏြားတစ္ေကာင္ျမက္စားေနတဲ့ေနရာကိုေရာက္လာသတဲ့။က်ားလည္းမီး ျငိမ္းေအာက္ဘယ္လုိလုပ္ရမယ္ဆိုတာကိုမသိေတာ့

အေဆြႏြားကြ်ႏု္ေက်ာကုန္းေပၚတြင္ မီးေလာင္ေနသည္ကိုဘယ္လိုျငိမ္းရမည္နည္း
လို့ေမးလိုက္သတဲ့။ ႏြားလည္း မေကာင္းတဲ့စိတ္နဲ့
အေဆြက်ားသင္ေတာင္ေပၚကိုေျပးတက္လွ်င္မီးျငိမ္းႏိုင္ ပါတယ္
လို့ေကာက္က်စ္စြာျပန္ေျပာတယ္တဲ့။ဒါနဲ့က်ားလည္းႏြားေျပာသလိုလုပ္ေတာ့ေလကပိုတိုက္လာျပီးမီးက

ပုိေတာက္လာသတဲ့။ဒါေၾကာင့္က်ားရဲ့ေက်ာကုန္းဟာပိုပိုျပီးပူလာတယ္တဲ့။က်ားလည္းဆက္ေျပး ဆက္ေျပးရင္း
ကြ်ဲရွိရာသို့ေရာက္သြားတယ္တဲ့။က်ားကကြ်ဲကိုျမင္ေတာ့ႏြားကိုေမးတဲ့အတုိင္းေမးတယ္တဲ့။ကြ်ဲကလည္းစိတ္ေကာင္း
ေစတနာရွိစြာျဖင့္က်ားကိုေရအိုင္ထဲဆင္းရန္အၾကံေပးတယ္တဲ့။ဒါနဲ့က်ားမွာရွိတဲ့မီးဟာလံုးလံုး
ျငိမ္းသြားတယ္တဲ့။ဒါနဲ့
က်ားက ကြ်ဲကိုေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာျပီး ႏြားကိုေတာ့ယေန့ထိတိုင္ေခ်ာင္းေျမာင္းကိုက္ျဖတ္ေနတာေပါ့ကြယ္။

ရွမ္းကေလး

မွတ္ခ်က္။ ။ထိုပံုျပင္သည္ေက်ာင္းေနစဥ္အရြယ္က၀ိုင္းသူငယ္ခ်င္းမ်ား၀ိုင္းဖြဲ႔ေျပေလ့ရွိေသာေၾကာင့္

ၾကားဖူးနား၀ရွိရပါသည္။

“ေခါင္းစားရင္မင္းျဖစ္တယ္၊ မင္းျဖစ္ရင္မင္းခံ”

တေန့နအဖစစ္ဗိုလ္ၾကီးသန္းေရြတစ္ေယာက္လူၾကီးတစ္ေယာက္ဆီကေနစကားပံုတစ္ခုၾကားသြားသတဲ့။ အဲ့ဒီ စကားပံုကေတာ့ေခါင္းစားရင္မင္းျဖစ္၊မင္းျဖစ္ရင္မင္းခံဆိုတဲ့စကားပံုေလးပါပဲ။ဒါေပမဲ့ဗိုလ္ခ်ဴပ္တစ္ေယာက္စကား ပံုရဲ့တစ္၀က္ကိုပဲၾကားမိသတဲ့။ေခါင္းစားရင္မင္းျဖစ္ဆိုတဲ့ထိပ္ကစာေလးကိုပဲသူသိတယ္တဲ့။ဒါနဲ့သူလည္းျမန္မာနုိင္ငံ ကရွိသမွ်ငါးေခါင္းတို့၊ႏြားေခါင္းတို့၊သတၱ၀ါအစရွိတဲ့ေခါင္းေတြကိုေနျပည္ေတာ္(ေခၚ)ေခြးေျပးေအာဟုတ္ပါဘူးၾကပ္ေျပးျမိဳ့ကို ေန့တိုင္းပို့ခုိင္တယ္တဲ့။ဒီလိုထူးျခားတဲ့သတင္းကိုၾကားေတာ့ျပည္သူလူထုေတြအားလံုးကလည္းအထူးစိတ္၀င္စားၾကတာေပါ့။
ဒီလိုစိတ္၀င္စားေတာ့သိခ်င္တဲ့လူတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ဗိုလ္ခ်ဴပ္မွဴးၾကီးကိုငါးသြားပို့ေပးတဲ့လူတစ္ေယာက္လည္းအရမ္းပဲ သိခ်င္သတဲ့။သြားပို့တာသြားပို့တာဘာေၾကာင့္သြားပို့းဆုိတာကိုမသိဘူးေပါ့။ဒါေပမဲ့သူလည္းအနီးအနားမွာရွိတဲ့ စစ္အရာရွိတစ္ဦးကိုမွမေမးရဲဘူးတဲ့။ဒါေပမဲ့သူ့ရဲ့သိခ်င္တဲ့စိတ္ကအလြန္အမင္းျပင္းျပေနေတာ့ သူအရဲစြန့္ျပီး သူ့ေရွ့ကျဖတ္သြားတဲ့စစ္အရာရွိတစ္ဦးကို

အကို.... ဘာျဖစ္လိုကြ်န္ေတာ္တို့ရဲ့အရွင္မင္းၾကီးကေခါင္းေတြမွာရတာလည္းမသိဘူးေနာ္
လို့ခ်ိဴခ်ိဴသာသာနဲ့ေမးရွာသတဲ့။
စစ္အရာရွိလည္းသူ့ကိုငါးေခါင္းပို့သမားကအကိုေခၚတာနဲ့တင္မ်က္ႏွာကအျပံဳးရိပ္ေတြသန္းလာျပီး
ငါတို့ဗိုလ္ခ်ဴပ္ကေခါင္းစားရင္မင္းျဖစ္တယ္ဆိုလို့ကြ
ဆိုျပီး၀င့္၀င့္ၾကြားၾကြားေျပာဆိုတာေပါ့။ဒါနဲ့ငါးေခါင္းသြားပို့တဲ့လူကလည္းသူ့အိမ္ကိုျပန္ေရာက္ေတာ့သူ့အေဖကို ဗိုလ္ခ်ဴပ္မွဴးၾကီးငါးေခါင္းဘာေၾကာင့္စားရလည္းဆိုတာကိုျပန္သြားေျပာျပတယ္တဲ့။သူ့အေဖျပန္ေျပာလိုက္တဲ့ စကားကုိ သူ့သားၾကားေတာ့ထရီတာ မ်က္ရည္ေတာင္ထြက္တယ္ဆိုပဲ။ သူ့အေဖေျပာလုိက္တာကေတာ့

ဟာငါတို့ဗိုလ္ခ်ဴပ္ငါတို့ထက္ေတာင္ပညာမရွိပါလား၊ဘာလိုလို့မ်ားတိုင္းျပည္ကိုအုပ္ခ်ဴပ္ေနပါလိမ့္ ေခါင္းစားရင္မင္းျဖစ္တယ္၊ မင္းျဖစ္ရင့္မင္းခံဆိုတဲ့ဟာေလးေတာင္မသိဘူးတဲ့။

ရွမ္းကေလး