ေရွးအခါတုန္းက လယ္သမားလင္မယားႏွစ္ေယာက္ဟာ က်ားေပါက္စတစ္ ေကာင္ကိုအိမ္မွာေမြးထားတယ္တဲ့။ အဲ့ဒီက်ားေလးဟာအလြန္မွယဥ္သတဲ့။တေန့မွာေတာ့က်ားေလးဟာသူ့ကိုေကြ်းေမြးထားတဲ့ေက်းဇူးရွင္ကိုကူညီခ်င္ သတဲ့။ဒါနဲ့သူလည္းလယ္ယာထဲကိုသယ္သြားဖို့သက္ကယ္ေတြကိုကူသယ္ေပးတယ္တဲ့။သက္ကယ္ေတြကေျခာက္ ေနေတာ့လမ္းတစ္၀က္ေလာက္မွာမီးထေလာင္ေလပါေရာတဲ့။က်ားကလည္းဘာလုပ္ရမယ္မသိေတာ့ေလွ်ာက္ေျပးေန တာေပါ့။ဒါနဲ့က်ားေလွ်ာက္ေျပးေနရင္းႏြားတစ္ေကာင္ျမက္စားေနတဲ့ေနရာကိုေရာက္လာသတဲ့။က်ားလည္းမီး ျငိမ္းေအာက္ဘယ္လုိလုပ္ရမယ္ဆိုတာကိုမသိေတာ့
“အေဆြႏြားကြ်ႏု္ေက်ာကုန္းေပၚတြင္ မီးေလာင္ေနသည္ကိုဘယ္လိုျငိမ္းရမည္နည္း”
လို့ေမးလိုက္သတဲ့။ ႏြားလည္း မေကာင္းတဲ့စိတ္နဲ့
“အေဆြက်ားသင္ေတာင္ေပၚကိုေျပးတက္လွ်င္မီးျငိမ္းႏိုင္ ပါတယ္”လို့ေကာက္က်စ္စြာျပန္ေျပာတယ္တဲ့။ဒါနဲ့က်ားလည္းႏြားေျပာသလိုလုပ္ေတာ့ေလကပိုတိုက္လာျပီးမီးက
ပုိေတာက္လာသတဲ့။ဒါေၾကာင့္က်ားရဲ့ေက်ာကုန္းဟာပိုပိုျပီးပူလာတယ္တဲ့။က်ားလည္းဆက္ေျပး ဆက္ေျပးရင္း
ကြ်ဲရွိရာသို့ေရာက္သြားတယ္တဲ့။က်ားကကြ်ဲကိုျမင္ေတာ့ႏြားကိုေမးတဲ့အတုိင္းေမးတယ္တဲ့။ကြ်ဲကလည္းစိတ္ေကာင္း
ေစတနာရွိစြာျဖင့္က်ားကိုေရအိုင္ထဲဆင္းရန္အၾကံေပးတယ္တဲ့။ဒါနဲ့က်ားမွာရွိတဲ့မီးဟာလံုးလံုးျငိမ္းသြားတယ္တဲ့။ဒါနဲ့
က်ားက ကြ်ဲကိုေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာျပီး ႏြားကိုေတာ့ယေန့ထိတိုင္ေခ်ာင္းေျမာင္းကိုက္ျဖတ္ေနတာေပါ့ကြယ္။
မွတ္ခ်က္။ ။ထိုပံုျပင္သည္ေက်ာင္းေနစဥ္အရြယ္က၀ိုင္းသူငယ္ခ်င္းမ်ား၀ိုင္းဖြဲ႔ေျပေလ့ရွိေသာေၾကာင့္
ၾကားဖူးနား၀ရွိရပါသည္။
0 comments:
Post a Comment