ေရွးအခါကယင္းေဘာ္လူမ်ဴိးႏွင့္ပအို၀့္လူမ်ိဴးတို့သည္ညီအကိုရင္းအခ်ာကဲ့သို့ေနထိုင္ၾကကုန္၏။ ပအိုမ့္လူမ်ိဴးမ်ား သည္တေန့တ၌ေတာလိုက္ရာတြင္ဆင္တစ္ေကာင္ကိုဖမ္းမိလာ၏။ရလာသည့္ဆင္အသားကို ညီအကိုမ်ားခြဲေ၀ စားေသာက္ၾကရာမွာ ဆင္ေကာင္သည္အေကာင္ၾကီးသျဖင့္၀လင္စြာစား ေသာက္ၾကရေလ၏။ ေနာက္တစ္ေန့ ယင္းေဘာ္သို့ ေတာလိုက္လာရာမွာ ျဖဴတစ္ေကာင္ကိုရလာေလ၏။ျဖဴေကာင္သည္ငယ္ရြယ္လြန္းေသာေၾကာင့့္ ညီအကိုတို့တေတြ အနည္းငယ္သာစားၾကရေလသည္။ ပအို၀့္လူမ်ိဴးမ်ားသည္ အနည္းငယ္သာစားၾကရ၍ မယံုၾကည္ေသာေၾကာင့္ ျဖူေတာင္၏အေမြးကိုေတာင္းေသာအခါယင္းေဘာ္လူမ်ိဴးမ်ားကလည္း ျဖဴ၏အဆူးကို ပအို၀့္တုိင္းရင္းသားမ်ားထံေပးလိုက္ေလသည္။ျဖဴဆူးသည္ၾကီးေသာေၾကာင့္ျဖဴေကာင္သည္ဆင္ထက္ပင္ၾကီးရမည္ဟု ပအို၀့္လူမ်ိဴးတို့ကယူဆျပီးအသားမ်ားမ်ားမေပးျခင္းသည္ယင္းေဘာ္သို့အေကာက္ၾကံျခင္းသာျဖစ္ေၾကာင္းယူဆၾကကုန္၏။ ထို့ေၾကာင့္ပအို၀့္လူမ်ိဴးမ်ားသည္စိတ္ဆိုးျပီးျဖဴအသားကိုယေန့ထိတိုင္မစား ေၾကာင္းသိရွိရေလသည္။
မွတ္ခ်က္။ ။ဤပံုျပင္ကိုငယ္ရြယ္စဥ္ကလူၾကီးသူၾကီးေျပာသည္မ်ားကို ၾကားဖူးနား၀ရွိေသာေၾကာင့္တတ္သိသမွ်ေရးလိုက္ရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း
အသိေပးအပ္ပါသည္။
0 comments:
Post a Comment