ကြ်န္ေတာ့္၏အေၾကာင္းတစ္ခ်ိဴ ့ႏွင့္အေတြ ့အၾကံဳမ်ား

လူတိုင္း၊လူတိုင္းစာေရးတယ္ဆိုတာကိုယ့္ရင္ထဲကျဖစ္ေပၚလာတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊
ေလာကၾကီးရဲ့ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ ကိုယ့္ရဲ့ခံစားခ်က္ေတြကို ေရးသားႀကတယ္ဆိုတာကြ်န္ေတာ္ျမင္မိပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္သည္လည္း ကြ်န္ေတာ့္ဘ၀တစ္ေလ်ွာက္မွာျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြနဲ့၊ ကြ်န္ေတာ္ေတြ့ၾကံဳလာခဲ့တဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ရဲ့ ေကာင္းမွု၊ မေကာင္းမွု ေတြကိုေရးေနတာပါ။ ဒါေပမဲ့နဂိုကတည္းမွ က ကို ယ ျဖစ္ေအာင္ ေရးတတ္တဲ့ကြ်န္ေတာ့္လိုလူမ်ိဴးက ဘယ္လိုလို့ျမန္မာစာေတြကိုလိုက္ေလွ်ာ ညီေထြေအာင္ေရးတတ္မွာလဲ။ ကဗ်ာေတြ၊ စာေတြကိုဘယ္လိုလို့ ဖြဲ႔ဖြဲ႔ႏြ႔ဲႏြဲ႔႔ေရးတတ္မလည္း။ ဒါကိုေတာ့ သီးခံခြင့္လြတ္ေပးၾကပါခင္ဗ်ာ။ ဒီလိုေျပာရျခင္းဟာ ကြ်န္ေတာ္တို့ရွမ္းလူမ်ိဴးေတြရဲ့ပြင့္လင္းရိုးသားျခင္း စရိုက္တစ္ခုပါ။အရွိကုိအရွိတိုင္းပဲေျပာတာပါ။ ဒီလိုမေရးတတ္ရျခင္းရဲ့အေၾကာင္းအရင္းကလည္း ဆန္းေတာ့ မဆန္းပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္မဆန္းဘူးလည္းဆိုတာကို ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့ တိုင္းရင္းသား၊ ညီအကို ေမာင္ႏွမ မ်ားေမးလာေကာင္းေမးနုိင္ပါတယ္။ ဒီလိုေမးလာခဲ့ရင္ ေျဖဆုိဖို့အေျဖ ကေတာ့ကြ်န္ေတာ့မွာအဆင့္သင့္ပါပဲ။ ဘာျဖစ္လို့ဒီလိုမဆန္းဘူးလို့ေျပာရလဲဆိုရင္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ဟာ ယခုလို ကြန္ပ်ဴတာကို ကိုင္ျပီးပညာသင္ယူရ မယ္ဆိုတာကိုလံုး၀မထင္မွတ္ခဲ့လို့ပါ။တစ္ၾကိမ္တစ္ခါမွလည္းဒီလိုျဖစ္လာဖို့မေမ်ာ္မွန္းခဲ့ပါဘူး။စာဖတ္သူအေပါင္းတို့ ေမးလာေကာင္းေမးနုိင္တဲ့ေမးခြန္းတစ္ခုကေတာ့ကြန္ပ်ဴတာမရွိလို့စာေရးလို့မရဘူးလားလို့ထပ္ေမးလာနုိင္ပါတယ္။ ဒီေျဖကိုေျဖရမယ္ဆိုရင္စာကရွည္သြားလိမ့္မယ္ဗ်။ ဒီအေၾကာင္းေတြကို ေနာက္မွေအးေအးေဆးေဆး ေရးပါဦးမည္။ ကဲ...ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့ေရးလက္စ ေလးကိုျပန္ဆက္ရမယ္ဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္ဒီလိုစာေရးရမယ္ ဆိုတဲ့မေမ်ာ္မွန္းခ်က္ေတြကို ဟိုး...ကြ်န္ေတာ္ေနထိုင္ခဲ့တဲ့ရြာေလးတစ္ရြာမွာ လြန္ခဲ့တဲ့ (၃)ႏွစ္ေလာက္က ဆံုးျဖတ္ခဲ့တဲ့အခ်က္တစ္ခ်က္ပါ။ဒီလိုကြန္ပ်ဴတာမွာစာထိုင္ေရးဖို့မေမ်ာ္မွန္းတဲ့အေၾကာင္းရင္းကလည္းရွင္းေနပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို့ရြာမွာဆိုရင္ လွ်ပ္စစ္မီးသံုးျပီးအသံုးျပဳရတဲ့ ကြန္ပ်ဴတာ မေျပာနဲ့။ ဓါတ္ခဲ ထည့္ျပီးသံုးရတဲ့ ဂဏန္း ေပါင္းစက္ေတြကိုေတာင္ ႏွိပ္ဖူးတဲ့လူေတြရွိမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေတြအားလံုးဟာ နအဖေႀကာင့္လို့ ကြ်န္ေတာ္ေျပာမယ္ဆိုရင္လည္း နအဖေတြကို အေဖေတာ္ထားတဲ့လူတစ္ခ်ိဴ႔ေတြက တစ္ခါလာလည္း ငါတို့ ဖေအမေကာင္း ေၾကာင္းပဲေျပာေနတယ္လိုအျပစ္ေတာ္ေတြေ၀ဖန္လာၾကဦးမယ္ထင္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္စာ ေရးတာကိုကလည္း နအဖမေကာင္းေၾကာင္းမပါရင္ စိတ္ထဲမွာတစ္မ်ိဴးၾကီးျဖစ္ေနသလိုပဲ။ ေမြးလာက တည္းကမ်ား ဒီလိုသူရုပ္မာေတြရဲ့ မေကာင္းေၾကာင္းေတြေရးဖို့ဆိုျပီး အရွင္ဘုရားကပဲ လက္ေတြထည့္ေပး လာတာၾကေနတာပဲ။ ဒီကေန့ေတာ့ထမင္းစားေကာင္းဦးမယ္ဗ်ာ။ သူမ်ားမေကာင္းေၾကာင္းေရးလို့ ထမင္းစား ေကာင္းမွာေတာ့မဟုတ္ဘူးေနာ္။ ဒီေန့အကိုတစ္ေယာက္ဟင္းေကာင္းေတြခ်က္ထားလို့ဗ်။ စာေရးရင္းနဲ့ ဟင္းနံ့ကေမြးေနတာပဲ။ ထမင္းေတာင္စားခ်င္လာျပီ။ ကဲထမင္းကလည္းဆာလာတာကတစ္ေၾကာင္း၊ စာကလည္းဆက္ မေရးတတ္ေတာ့အတြက္တစ္ေၾကာင္း ကြ်န္ေတာ္ေမာင္ရွမ္းကေလးရဲ့ အက်င္တစ္ခ်ိဴ႕နဲ့ ေတြ႔ၾကံဳလာခဲ့ရတဲ့အေၾကာင္းတစ္ခ်ိဴ့ကိုဒီေလာက္နဲ့ပဲအဆံုးသတ္ပါ ေတာ့မယ္ခင္ဗ်ား။ စာဖတ္သူအေပါင္းတို့ ရြင္လမ္းခ်မ္းေျမ့ေပ်ာ္ရြင္နုိင္ၾကပါေစ။

ၾကိဳးစားလွ်က္ ရွမ္းကေလး

“မိုးဦးလမ္း”

တဘက္မွာ ေခ်ာက္နက္နက္

တဘက္မွာ ေက်ာက္နံရံ

လမ္းကလည္းမိုးရြာထားလို ့

အရမ္းေခ်ာ္ပါဘိနဲ ့ ကံၾကမၼာဆိုတာ

တတ္အပ္ေျပာလို့မရဘူး။

ဒီအတက္က မက္လည္းမက္တယ္

ရွည္လည္းရွည္တယ္ လမ္းကလည္းေခ်ာ္

ကားသမားခမ်ာ စီယာတုိင္ကို

လမ္းအလိုအက် တေ၀မသိမ္း လွည့္ေပးေနရတယ္။

လမ္းကက်ဥ္းျပန္ေတာ့

သည္အဆင္းမွာ ကိုယ့္ဟြန္းကို

အဆက္မျပတ္တီးရပါေတာ့တယ္။

သည္အတက္မွာေတာ့

တဘက္ကားရဲ့ဟြန္းသံကို

နားပါးပါးနဲ့ နားေထာင္ေနရတယ္။

အို......တယ္ဆိုးတဲ့

မိုးဦးလားပါေပတကား။

ရွမ္းကေလး

ကြ်ႏု္ပ္မၾကံဳဖူးတဲ့အရာတစ္ခု

ဤကမၻာေျမၾကီး၀ယ္

မိုးရြာျခင္းႏွင့္ေနပူျခင္းကိုလည္း

ကြ်ႏု္ပ္ေတြ့ဖူး၏။

ဤကမၻာေျမၾကီး၀ယ္

သူေကာင္းမ်ားႏွင့္ သူခုိးမ်ားကိုလည္း

ကြ်ႏု္ပ္ေတြ့ဖူး၏။

ဤကမၻာေျမၾကီး၀ယ္

စိတ္ေကာင္းရွိသူႏွင့္ စိတ္ယုတ္ရွိသူကိုလည္း

ကြ်ႏု္ပ္ေတြ့ဖူး၏။

ဤသို့ဤပံု အစရွိသျဖင့္

ကြ်ႏု္ပ္ၾကံဳေတြ့ဖူးပါေသာ္လည္း

မိမိဘိုးဘြားဘီဘင္

အဆက္ဆက္က ရိုေသေလးစား

ကိုးကြယ္ခဲ့ၾကတဲ့ ရဟန္းသံဃာမ်ားကို

ရက္စက္ရိုင္းစိုင္းစြာသတ္ျဖတ္ေနသည့္

လုပ္ရပ္မ်ားကို တစ္ခါတစ္ေလမွ်

ၾကံဳဖူးျခင္းမရွိ။

သို့ပါေသာေၾကာင့္

ဤသို့ဤပံု မိမိတို့ဘိုးဘြားဘီဘင္

အဆက္ဆက္က ကိုးကြယ္လာခဲ့တဲ့

ရဟန္းသံဃာအရွင္သူမ်က္တို့အား

ယုတ္မာရိုင္းစိုင္း သတ္ျဖတ္မွုအေပၚ

ယမငရဲမင္းကိုယ္တုိင္ သတ္ျဖတ္သူမ်ားအား

ျမန္ႏိုင္သမွ် ျမန္နိုင္ေအာင္

လာေရာက္အျပစ္ေပးၾကပါေစဟူ၍

ေန့စဥ္မျပတ္ဆုေတာင္းလွ်က္။

ရွမ္းကေလး