ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ မယ္ေဆာက္ျမိဳ႔ေတာ္

အသံေတြက ညံစီစီ
အနံ႔ေတြက တေထာင္းေထာင္း
လူမ်ိဳးစုေတြက စံုလို႔...
ျမန္မာ၊ ထုိင္း..၊ တိုးရစ္ေတြနဲ႔
ဘာသာစကားကလည္း
ဟိုတစ္ေပါက္၊ ဒီတစ္ေပါက္
ခဏေန ထုိင္းလိုေျပာ..၊
ခဏေန ဗမာလိုဟစ္..
ခဏေန How are you?
ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ I Love You....


အသံေတြက ညံစီစီ
အနံ႔ေတြက တေထာင္းေထာင္း
အသားမ်ိဳးစံု၊ ငါးမ်ိဳးစံုနဲ႔
အသီးအရြက္ေတြက စံုလွေပစြ
အသားေပၚ ခုတ္တဲ့ဓါးကလည္း
တညံညံ
ငါးေၾကးျခစ္တဲ့ အသံကလည္း
တၾကြတ္ၾကြတ္
အစိမ္းေရာင္ သီးရြက္စံုေတြကလည္း
အညြန္႔တလူလူ
၀ယ္သူက၀ယ္
ေရာင္းသူကေရာင္း
ေရာင္းသူနဲ႔ ၀ယ္သူ
ေစ်းေတြညိွၾက
ေရာင္းတဲ့သူက ေစ်းကိုတင္
၀ယ္တဲ့သူက ေစ်းေလွ်ာ့ခုိင္း
ေရာင္းသူနဲ႔ ၀ယ္သူ
အဆင္မေျပ မေခ်ာေမြ႔ခဲ့ရင္
ကိစၥက တံုးေရာ....

အသံေတြက တညံညံ
ေစ်းသည္ေတြက တဟစ္ဟစ္
ေဟာ့သည္မွာ ပဲစစ္စစ္...
စားဦးမလား အကိုတို႔ေရ
မုန္းလက္ေဆာင္းကိုေလ
ေသာက္သြာပါဦး အကိုရဲ့
ေရခဲေရ တစ္ခြက္
၀ယ္သြားပါဦး အကိုရယ္
ေရာင္းမေကာင္းလို႔ပါကြယ္..
ၾကည့္သြားပါဦး တူမရာ
ေရြေတြ လွတယ္ကြာ..
ေစ်းဆစ္၀ယ္ပါ ေကာင္ေလးရာ
ကြ်န္ေတာ့္အေဖက မွာလာတာ..

အသံေတြက ညံစီစီ
ကိုရဲၾကီးလာျပီ
မ်က္စိႏွစ္လံုးကို ရွင္ရွင္ထား
ကိုရဲၾကီးငၾကြား..။
ဖုန္းေျပာတဲ့လူ ေတြ႔ရင္ဗ်ာ..
ကိုရဲၾကီး ေပ်ာ္ရွာ..
ဆုိင္ကယ္ေပၚမွာ ေျပာရင္ေတာ့
ေပးထားမယ္ ၄၀၀ ေပါ့..
စက္ဘီးေပၚမွာ ေျပာရင္ကြယ္
ေလွ်ာ့ေပးမယ္ ၁၅၀
အပ်ိဳေခ်ာေခ်ာေလးဆိုရင္ေတာ့
ကိုရဲၾကီး မယူဘူးေပါ့...
လက္မွတ္မရွိတဲ့လူ ေတြ႔ရင္ကြယ္
ကိုရဲၾကီး မ်က္စိလ်င္တယ္...
ဆိုင္ကယ္ဦးထုတ္ မေဆာင္းရင္ေတာ့
ကိုရဲၾကီး ေပ်ာ္ရွာေပါ့...
လိႈင္းကားေတြကို ေစာင့္ဖမ္းမယ္
ေဆးရံုၾကီးမွာကြယ္...
လာထားေက တစ္ေယာက္တစ္ရာပဲ
ကိုရဲၾကီးခင္မ်ာ ဗိုက္ေတြရြဲ....

ရွမ္းကေလး

မ်က္ႏွာၾကည့္၍ ထြက္သြားၾကသူမ်ား

လူႏွင့္ ဆုိင္ကယ္
ေရာကာေထြးလွ်က္
တည္ရွိေနတဲ့ ဤေစ်းကေလးတြင္
ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ်
လာေရာက္ေတာင္းစား
ကြ်ႏု္ပ္တို႔သူေတာင္းစားမ်ားသည္
ဟိုလူကိုၾကည့္ကာ..၊ ဒီလူ႔ကိုၾကည့္လွ်က္
၁ ဘတ္၊ ၂ ဘတ္ ၊ ရလိုရျငား
လုိက္ၾကည့္ေသာ္လည္း
အၾကင္နာကင္းမဲ့ေသာလူ
ဤလူတို႔သည္ ပစၥည္းဥစၥာ
ခင္တြယ္တာ၍
၁ ဘတ္မေျပာႏွင့္ ၅ မူးမွ်လည္း
မေပးကမ္းဘဲ
မိမိတို႔ မ်က္ႏွာကို သနားညာတာစြာျဖင့္
တခါတခ်က္ အစဥ္ၾကည့္လ်က္
ထိုေနရာမွ ထြက္သြားေလသတည္း.။

ရွမ္းကေလး