Saturday, June 7, 2008

ကယ္တင္ရွင္

ေလက တဟူးဟူး တိုက္ခတ္ေနသည္
မိုးကလည္း တဒုန္းဒုန္းႏွင့္ ၾကမ္းတမ္းစြာ ျခိမ္းေျခာက္ေနသည့္အလား.။
မိုးစက္ေလးမ်ားကား ေလထဲတြင္ တ၀ူ၀ူ လြင့္ေမ်ာေနသည္...။
ပတ္၀န္းက်င္တခုလံုး ျဗဳန္းဆန္ေအာင္ ဆူညံေနပါသည္။ ထိုၾကားထဲတြင္ ဓါးအခ်င္းခ်င္း ထိခုိက္ေသာ အသံမ်ားက နားခါးစဖြယ္ ၾကားေနရေပသည္။ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္၊ တစ္ဖြဲ႔နဲ႔တစ္ဖြဲ႔ တိုက္ခုိက္ေနသည္ ဆိုသည္မွာေတာ့ ေသခ်ာေနျပီ။ သိုင္းေလာကတြင္ ဓါးအခ်င္းခ်င္း ထိရေသာ အသံကို ၾကားရျခင္းမွာ မထူးဆန္းေပ။ အခုလည္း ဘယ္က အနက္ေရာင္သိုင္းသမားန႔ဲ အျဖဴေရာင္ သိုင္းေလာကက သူရဲေကာင္းသို႔ အျငိဳးၾကီးစြာ တုိက္ခုိက္ေနသည္ကိုေတာ့ မသိ။ ဓါးအခ်င္းခ်င္း ထိခိုက္သံမ်ားကေတာ့ ေၾကာက္မခန္းခန္းလိလိပင္ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။

”မိ္န္းကေလးမို႔ ငါညာေနတာေနာ္ ႏွင္းပြင့္သခင္မ”

”ေအာင္းမယ္ လာကလာေသးတယ္..၊ အခုမွ သိုင္းေလာကမွာ နာမည္ရလာတဲ့ ငနဲသားေလးရယ္..၊ နင့္ကမ်ား ငါ့ကို ႏုိင္ေအာင္ တိုက္ႏုိင္တယ္လို႔ ထင္ထားလို႔လား”..

တိုက္လည္းတုိက္ ေျပာလည္းေျပာေနၾကေတာ့ သူတို႔ရဲ႔ အသံကို နားေထာင္ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ေယာက္က်ားေလးႏွင့္ မိန္းကေလးတို႔ တိုက္ခိုက္ေနၾကသည္ကို သိႏုိင္ေပသည္။ ေယာက္က်ားေလးက မိန္းကေလး တစ္ဦးကို တိုက္ခိုက္ေနသည္မွာကေတာ့ သဘာ၀ မက်ေပ။ သို႔ေသာ္...
ထိုသူမ်ားမွန္ အျခားသူမ်ား မဟုတ္။ မိန္းကေလးျဖစ္သူကား သိုင္းေလာကတြင္ အလြန္ေက်ာ္ၾကားရက္စက္ေသာ ႏွင္းပြင့္သခင္မပင္ ျဖစ္ေပသည္။ ႏွင္းပြင့္သခင္မဟူေသာ မိန္းမပ်ိဳကား သုိင္းေလာကတြင္ ရက္စက္ျခင္းမ်ားစြာနဲ႔ နာမည္ၾကီးလွေသာ မိန္းကေလး သိုင္းသမား တစ္ဦးပင္ျဖစ္ပါသည္။ သူမသည္ အျဖဴေရာင္ သိုင္းေလာက၏ ရန္သူေတာ္ ျဖစ္ေသာ္လည္းပဲ အနက္ေရာင္ သိုင္းေလာကသားတို႔ အတြက္ကား အရွင္သခင္ျဖစ္သည္။ သူမ၏ ႏွင္းစက္မုန္တုိင္း သိုင္းကြက္မွာ အထူးထင္ရွားေပသည္။ သူမသည္ ရုပ္ေခ်ာသေလာက္ ရက္စက္လြန္းလွသည့္ မိန္းမပ်ိဳတစ္ဦးပင္ျဖစ္ပါသည္။ ႏွင္းပြင့္သခင္မႏွင့္ တုိက္ခိုင္ေနေသာ လူကား အျခားသူမဟုတ္။ သိုင္းေလာကတြင္ နာမည္အတန္အသင့္ ရထားေသာ မုန္တုိင္းဓါးသခင္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ မုန္တိုင္းဓါးသခင္ ေရွာက္ရိသည္ သူကြ်မ္းက်င္လွေသာ ဓါးသုိင္းပညာႏွင့္ ႏွင္းပြင့္သခင္အား တိုက္ခုိက္ေနသည္။ အနက္ေရာင္ သိုင္းသမား ႏွင္းပြင့္သခင္မမွာကား လက္နက္ပစၥည္း တခုမွပင္ မထုတ္ေသးေပ။ သို႔ေသာ္ မုန္တုိင္းဓါးသခင္မွာေတာ့ ႏွင္းပြင့္သခင္မအား အလူးအလဲ တိုက္ခုိက္ေနရသည္။

“ရွင္က်မရဲ့ ေနာက္ဆံုး ႏွင္းပြင့္ေျခြသိုင္းကြက္ကို ရွင္ႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး”
“မင္းကိုေၾကာက္ေနရင္ ဒီေနရာေတာင္ အေရာက္မလာဘူးကြ”
“စကားမမ်ားနဲ႔ ေရာ့ က်မရဲ့ ႏွင္းပြင့္ေျခြသိုင္းကြက္ ျမည္းစမ္းလုိက္ဦး“ ႏွင္းပြင္သခင္မက ေျပာျပီးျပီးခ်င္း သူ႔ရဲ့ အလြန္လွ်င္ျမန္ျပီး လွပေသးသြယ္တဲ့ လက္ေခ်ာင္းကေလးေတြကို အသံုးျပဳကာ သုိင္းကြက္တကြက္ကို အသံုးျပဳကာ မုန္တုိင္းဓါးသခင္ကို တရၾကမ္း ၀င္ေရာက္တိုက္ခိုက္ပါေတာ့တယ္။ မုန္တုိင္းဓါးသခင္ကလည္း နာမည္ၾကီးလွတဲ့ ႏွင္းပြင္ေျခြသိုင္းကြက္ကို မယွဥ္ႏုိင္မွန္းသိေပမဲ့လည္း ေနာက္ဆုတ္ရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့။ ထို႔ေၾကာင့္ မုန္တိုင္းဓါးသခင္က ၎၏ဓါးႏွင့္ ႏွင္းပြင့္သခင္မထံသို႔ ျပန္လည္ ၀င္ေရာက္တိုက္ခုိက္ေပသည္။ သို႔ေသာ္ မုန္တိုင္းဓါးသခင္မွာ ႏွင္းပြင့္သခင္မ၏ ႏွင္းပြင္ေျခြသိုင္းကြက္ကို မယွဥ္ႏုိင္။ ႏွင္းပြင့္သခင္မကား မုန္တုိင္းဓါးသခင္၏ ႏွလံုးသားတည့္တည့္သို႔ လက္ျငိဳးႏွစ္ေခ်ာင္းေထာက္ကာ ပညာျပလုိက္ေလသတည္း။ ျပီးေနာက္ အနက္ေရာက္သိုင္းသမားတို႔၏ ထံုးစံအတုိင္း မိမိတို႔၏ ျပိဳင္ဖက္ကို အႏုိင္ရရွိျပီဆိုလွ်င္ ရက္ရက္စက္စက္ ျပဳမူတတ္ေသာ အျပဳအမူ တစ္ခုကား အဆိပ္လက္နက္ကို သံုးျခင္းပင္ျဖစ္ပါေတာ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ႏွင္းပြင့္သခင္မသည္လည္း သူမ၏ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ ႏွင္းခဲအဆိပ္ႏွင့္ မုန္တုိင္းဓါးသခင္အား လွ်င္ျမန္ျဖတ္လတ္စြာ ပစ္လုိက္ေပေတာ့သည္။ မုန္တုိင္းဓါးသခင္မွာကား ၎ထံသို႔ ၀င္ေရာက္လာေသာ ႏွင္းခဲအဆိပ္ၾကီးကို ေတြ႔ေနပါေသာ္လည္း ေရွာင္ရွားႏုိင္ဖို႔ကား မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ေပ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သူကိုယ္တုိင္မွာလည္း ႏွင္းပြင့္ေျခြသိုင္းကြက္၏ ပထမဆံုး သိုင္းကြက္တကြက္က သူ၏ အတြင္းအား ေျမာက္ေပါင္းမ်ားစြာကို စုတ္ယူသြားေပျပီ မဟုတ္ပါလား။ ထို႔ေၾကာင့္ ၀င္လာေသာ ႏွင္းခဲအဆိပ္ၾကီးကို ငံု႔ခံေနရံုမွ်တစ္ပါး အျခားမရွိေတာ့ေပ။

၀ွီ..၀ွီ ၀ွီ
လွ်င္ျမန္လွေသာ အဆိပ္ၾကီးကား မုန္တုိင္းဓါးသခင္၏ အသည္းတစ္ျခမ္းေပၚသို႔ အေရာက္တြင္ အျဖဴေရာင္၀တ္ဆင္ထားေသာ လူတစ္ဦးကား ၀င္ေရာက္လာကာ မုန္တုိင္းဓါးသခင္အား ေပြ႔ခ်ီျပီး ႏွင္းခဲအဆိပ္အား ေရွာင္ရွားလိုက္ေလသည္။
ထိုအခါ ႏွင္းပြင့္သခင္မက ေဒါသထြက္ကာ
“နင္က ေသခ်င္လို႔လား.. နင္ဘာေၾကာင့္ ဒီလူကို ကယ္ဆယ္ရတာလဲ..၊ နင္ဘယ္သူလဲ“
သို႔ေသာ္ ထိုသူမွာ ဘာမွ်မေျပာ။ ထို႔ေၾကာင့္ ႏွင္းပြင့္သခင္မ ေဒါသပိုထြက္ရသည္။ ႏွင္းပြင့္သခင္မက ေဒါသ အလံုးလံုးထြက္ေနေသာေၾကာင့္ သူမ၏ အျပင္းထန္ဆံုး ႏွင္းခဲအဆိတ္ကို အျဖဴေရာင္၀တ္စံု၀တ္ထားေသာ လူရွိရာသို႔ ပစ္ေပါက္လုိက္သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုလူကိုမထိ။ သစ္ပင္ကိုသာ ထိသည္။ ထိမိေသာ သစ္ပင္ၾကီးမွာလည္း အစိတ္စိတ္အမြာမြာ ျဖစ္ကုန္ရသည္။ လူကို ထိမပါက အစအနပင္ ရွာေတြ႔ႏုိင္မည္ မထင္။ ႏွင္းပြင့္သခင္မမွာ ထိတ္လန္႔ရသည္။ သိုင္းေလာကတြင္ သူမ၏ ႏွင္းခဲအဆိပ္ကို ေရွာင္ရွားနုိင္သူမရွိ။ သို႔ေသာ္ ထိုသူမွာကား....

“ရွင္ဘယ္သူလဲ“
“ငါက ကယ္တင္ရွင္ေလ“
“ဟားဟားဟား ရွင္က ကယ္တင္ရွင္ဆိုေတာ့ ကြ်န္မရဲ့ ရန္သူေပါ့“
“သိပ္ကို မွန္တာေပါ့၊ မင္းလို အသိဥာဏ္မဲ့တဲ့ မိန္းကေလးမ်ိဳးကို ဆံုးမဖို႔ ဘုရားက ငါ့ကို ေမြးထုတ္ေပးခဲ့တာေပါ့“
“လာကလာေသးတယ္.. ကဲရွင္ကပဲ ကြ်န္မကို ဆံုးမမလား၊ ကြ်န္မကပဲ ရွင့္ကို ေသမင္းဆီ ပို႔မလားဆိုတာ စမ္းၾကည့္တာေပါ့“
“ငါလာတာက ေသရြာသြားဖို႔လည္း မဟုတ္ဘူး၊ ဘယ္သူ႔ကိုမွလည္း ငါေသရြာမပို႔ဘူး၊ ငါလာတာဟာ မင္းကို ဆံုးမဖို႔ သက္သက္ပဲ၊ ေသတဲ့အထိေတာ့ မင္းကို ငါမသတ္ခ်င္ပါဘူး“
“ကဲ စကားမမ်ားနဲ႔ ေရာ့ ကြ်န္မရဲ့ ႏွင္းပြင့္ေျခြသို္င္းကို ခံစားၾကည့္လို္က္ဦး“

ႏွင္းပြင့္သခင္မသည္ ၎၏ လွ်င္ျမန္လွေသာ ႏွင္းပြင့္ေျခြသိုင္းႏွင့္ အျဖဴေရာင္၀တ္စံုကို ၀တ္ဆင္ထားေသာ လူရွိရာသို႔ ၀င္ေရာက္ကာ တရၾကမ္း တိုက္ခုိက္ေပေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္ ႏွင္းပြင့္သခင္မ၏ သိုင္းကြက္မ်ားမွာကား ဘာမ်ွအရာ မေရာက္ေတာ့ေပ။ ထိုအျဖဴေရာင္ ၀တ္ဆင္ထားေသာ လူ၏ ျပန္လည္တိုက္ခုိက္ျခင္းကိုပင္ ႏွင္းပြင့္သခင္မခင္မ်ာ ေရွာင္ရွားေနရသည္။
“ကယ္တင္ရွင္ ေနမင္းစၾကာ“ဟု ႏွင္းပြင့္သခင္မ၏ ပါးစပ္မွ ရုတ္တရက္ ထြက္လာသည္။ မွန္ေပသည္။ ယခု ႏွင္းပြင့္သခင္မႏွင့္ တုိက္ခုိက္ေနသူမွာ အနက္ေရာက္သိုင္းသမားမ်ားကို ေခ်မႈန္းေနေသာ ကယ္တင္ရွင္ ေနမင္းစၾကာပင္ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။ ကယ္တင္ရွင္ ေနမင္းစၾကာသည္ သိုင္းေလာကတြင္ ေပ်ာက္ေနသည္မွာ ၾကာေနျပီျဖစ္သည္။ လူေတြက သူ႔ကို ေသသြားျပီဟု ထင္ေနၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ႏွင္းပြင့္သခင္သည္လည္း သို္င္းေလာကတြင္ အႏုိင္က်င့္ခ်င္တုိင္း က်င့္ေနသည္။ ႏွင္းပြင့္သခင္မသည္ ေနမင္းစၾကာကိုေတာ့ မယွဥ္ႏုိင္မွန္းသိသည္။ ေနမင္းစၾကာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားမွပင္ ႏွင္းပြင့္သခင္မက သိုင္းေလာကကို ျခယ္လွယ္ဖို႔ ၾကိဳးစားလာသည္။ ၾကိဳးစားခဲ့သည္မွာလည္း ၇ ႏွစ္မွ်ပင္ရွိေလျပီ။ သို႔ေသာ္ ယခုမူကား သူမျခယ္လွယ္ခ်င္တုိင္း ျခယ္လွယ္၍ မရႏုိင္ေတာ့မွန္း သိေပျပီ။ ေနမင္းစၾကာကလည္း သူမ၏ ႏွင္းပြင့္ေျခြသိုင္းကြက္ကို ေခ်မႈန္းခဲ့ေလျပီ။ သူမ၏ လက္မွာလည္း လႈပ္ရွား၍ မရေတာ့။ ထိုခ်ိန္မွပင္ ႏွင္းပြင့္သခင္မမွာ ေနာင္မွရသည့္ ေနာင္တကို အသြင္သြင္ရေလေတာ့သည္။ ကယ္တင္ရွင္ ေနမင္းစၾကာမွာလည္း မုန္တုိင္းဓါးသခင္ႏွင့္ သိုင္းေလာကၾကီး တခုလံုးကို ကယ္တင္ရံုမကေသးပဲ ေနာင္တရျပီး ပူေဆြး၀မ္းနည္းေနေသာ အင္မတန္ေခ်ာ၊ အင္မတန္လွသည့္ ႏွင္းပြင့္သခင္မကိုပင္ ကယ္တင္ကာ ထာ၀ရ ခ်စ္သူအျဖစ္သို႔ သတ္မွတ္ခဲ့ေလေတာ့သည္။

ျပီးပါျပီ
ရွမ္းကေလး