တေန႔ေသာညေနခင္းအခ်ိန္ခါ၀ယ္ကိုေပါက္က်ိဳင္းဟုေခၚေသာေတာသားတစ္ေယာက္ႏွင့္ ရန္ကုန္ဆိုတဲ့ျမိဳ႔ၾကီးကအလည္လာတဲ့ ကိုေနာင္ေနာင္တို႔တေတြဟာထမင္းအထူစားၾကသတဲ့။ ကိုေပါက္က်ိဴးထမင္းစားေနရင္းငပိရည္နဲ႔တို႔စားဖို႔တမာကိုေခြ်ျပီးစားသတဲ့။ ကိုေပါက္က်ိဳးလည္း တမာအခ်ိဳ႔ေတြကို ျမိဳ႔သားေနာင္ေနာက္ကိုေကြ်းသတဲ့။
“ေရာ့စား တမာေသြးအားေကာင္းတယ္”လို႔ပါးစပ္ကလည္းေျပာလက္ကလည္းေရြ႔တာေပါ့...
ကိုေနာင္ေနာင္က“အာမစားဘူးဗ်ာ..တမာကခါးတယ္ဗ်”
ေပါက္က်ိဴင္း“ခါးေတာ့....တျခားေသြးေတြလာမေရာေတာ့ဘူးေပါ့ကြာ... အဲ့ဒါဆို...မင္းေသြးလည္းမညစ္ပတ္ေတာ့ဘူးေပါ့”
ေနာက္ဆံုးကိုေနာင္ေနာင္ဘာေျပာလိုက္တာကေတာ့ “မေကာင္းဘူးဗ်..ေသြးခါးရင္ေကာင္မေလးေတြမၾကိဳက္ဘူးဗ်.. ေသြးခ်ိဳရင္ ေဒြးေတာင္ငိုတယ္ဆိုပဲ”
ရွမ္းကေလး
0 comments:
Post a Comment