ေသြးေခ်ာင္းစီးက်မွ ဒီမိုကေရစီရမယ့္ ျမန္မာနိုင္ငံ

အႏွစ္ (၂၀)....
အခ်ိန္ေတြက ၾကာေညာင္းလွပါျပီ။ ျမန္မာႏုိင္ငံအေနျဖင့္ ရက္စက္ၾကမ္းတမ္းလွေသာ နအဖစစ္အာဏာရွင္ၾကီးမ်ားတို႔၏ လက္ေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္ရန္ တသြင္သြင္ အစဥ္တစိုက္ ၾကိဳးစားလုပ္ကိုင္လာၾကသည့္ အတုိက္အခံ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကလည္း အသက္အားျဖင့္ တျဖည္းျဖည္း အိုမင္းလာၾကေပျပီ။ ဆက္လက္ထြက္ေပၚလာေသာ ရဲရဲေတာက္ လူငယ္အတိုက္အခံ ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္လည္း ေရတြက္၍ မရေလာက္ေအာင္ပင္ မ်ားျပားလြန္းေပသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုလူငယ္အတုိက္အခံ ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ တစ္ဦးႏွင့္တဦး အျမင္အယူအဆမ်ား မတူညီၾကေပ။ တစ္ခ်ိဳ႔က နအဖစစ္အစိုးရကို လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ခ်င္ၾကသည္။ တခ်ိဳ႔ကမူ ျငိမ္းခ်မ္းေသာ နည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ နအဖစစ္အာဏာရွင္ ၾကီးေတြရဲ့ လက္ေအာက္ကေန လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ၾကိဳးစားခ်င္ၾကသည္။ မည္သို႔ပင္ ျဖစ္ေစကာမူ ယခုလက္ရွိမွာေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံကို အုပ္ခ်ဴပ္ေနသူမ်ားသည္ ဗိုလ္ခ်ဴပ္မွဴးၾကီး သန္းေရြဦးေဆာင္ေသာ နအဖ စစ္အစိုးရမ်ားသာ ျဖစ္ေပေတာ့သည္။ ထိုမွတဖန္ နအဖစစ္အာဏာရွင္ၾကီးမ်ား၏ ႏွိပ္စက္မႈကို ခံစားေနရသူမ်ားမွာလည္း ျမန္မာႏုိင္ငံထဲတြင္ ေနထုိင္ၾကကုန္ေသာ ျပည္သူမ်ားသာ ျဖစ္ေပသည္။


ဒီေဆာင္းပါးတြင္ အဓိကထားျပီး ေထာက္ျပ ေျပာျပခ်င္သည္က အေၾကာင္းအရာ ႏွစ္ခုရွိပါသည္။ ပထမတခ်က္ နအဖစစ္အစိုးရေတြဆီက ဒီမိုကေရစီကို ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းတိုက္ယူရင္ ရႏုိင္ပါ့မလား..၊ ဒုတိယတခ်က္ လက္နက္စြဲကိုင္ျပီး လူေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာ ေသေၾကပ်က္သုဥ္းျပီးမွ နအဖစစ္အစိုးရေတြဆီက ဒီမိုကေရစီ ရႏုိင္မလား ဆိုတဲ့ အခ်က္ႏွစ္ခ်က္ကို ေဆြးေႏြးတင္ျပခ်င္ပါတယ္။ ကဲ ကြ်န္ေတာ္တို႔ သမိုင္းကို ျပန္လွန္ၾကည့္ရေအာင္။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျမန္မာႏုိင္ငံသားအားလံုး ေမ့၍မရႏုိင္ေသာ လူတစ္ဦး၊ ျမန္မာတင္ သာမက ကမၻာကပါ ၾကည္ညိုေလးစားရသည့္ လူတဦးကို လက္ညိုးညြန္ျပပါဆိုလွ်င္ ကြ်န္ေတာ္တင္ သာမက ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ့ ျမန္မာ ႏုိင္ငံသူႏုိင္ငံသား အားလံုးက ဗိုလ္ခ်ဴပ္ေအာင္ဆန္းကိုသာ အမွတ္ရ ေအာင့္ေမ့ၾကေပလိမ့္မည္။ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ရဲ့ ရဲရဲေတာက္ ၾကိဳးပမ္းပံုေတြ၊ မည္သုိ႔မည္ပံု အမိျမန္မာျပည္အတြက္ လြတ္လပ္ေရး ရရွိေအာင္ ၾကိဳးစားခဲ့ပံုေတြကို ထုိင္ေရးရရင္ မျပီးႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အက်ဥ္းခ်ံဳးအေနနဲ႔သာ ေရးပါမည္။ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ဟာ အဂၤလိပ္ေတြဆီက ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးရေအာင္ ဘယ္လိုယူခဲ့သလဲ? ဒီေမးခြန္းကို အားလံုး သိမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ လက္နက္စြဲကိုင္ျပီး အဂၤလိပ္ေတြကို ရြတ္ရြတ္ခြ်န္ခြ်န္ တိုက္ခုိက္ျပီးမွ ဗိုလ္ခ်ဴပ္တို႔တေတြ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြက္ လြပ္လပ္ေရး အရယူခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီတိုက္ခိုက္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြတုန္းက ဆိုရင္လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြ ေသဆံုးၾကမည္ဆိုသည္မွာ မလြဲမေသပါပဲ။ စစ္တခု ျဖစ္ျပီဆိုရင္ေတာ့ လူ႔အသက္ေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာ ဆံုးရံႈးဖို႔ဆိုတာကို ၾကိဳေတြးျပီးမေၾကာက္သင့္ပါဘူး။ ထိုနည္းတူပါပဲ အခုအခ်ိန္မွာ နအဖစစ္အစိုးရေတြဆီက လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ၾကိဳးစားဖို႔ ဆိုရင္လည္း လမ္းတကာ ေလွ်ာက္ေအာ္ျပီး ေတာင္းလို႔ မရေတာ့ပါဘူး။ ေသြးထြက္သံရိုမႈေတြ အနည္းႏွင့္အမ်ားေတာ့ ရွိရပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုမွာေတာ့ နအဖဖက္က ေသြးတစက္မွ ေျမမက်ပဲ အျပစ္မဲ့ ျပည္သူေတြနဲ႔ ဒီမိုကေရစီအေရး လႈပ္ရွားေနသူမ်ား၏ ေသြးစီးေၾကာင္းမ်ားသာ ေျမခေနရပါသည္။
ရွစ္ေလးလံုးတုန္းက ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ ဆႏၵျပပြဲတစ္ခုကိုပဲ ၾကည့္ပါ။ ျပည္သူေတြ ဘယ္ေလာက္ ေသကုန္သလဲ။ ဘယ္သူေတြက ျပည္သူေတြကို ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ပစ္ခဲ့သလဲ။ စစ္သားဆိုတာ မိုးေပၚေထာင္မပစ္ဘူး..၊ လူ႔တည့္တည့္ပဲ ပစ္သတ္တယ္ဆိုတဲ့ စကားက ဘယ္သူေျပာခဲ့သလဲ။ ၾကမ္းတမ္းတဲ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ဆိုးၾကီးကို တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ေန၀င္း ေျပာခဲ့တယ္ဆိုတာ လူတိုင္းသိပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုၾကီးကို မမီလိုက္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ စစ္သားဆိုတာ ေသနတ္ကို မိုးေပၚေထာင္မပစ္ဘူး..၊ လူတည့္တည့္ပဲ ပစ္တယ္ဆိုတဲ့ ဗိုလ္ေန၀င္းေျပာခဲ့တဲ့ ဗီြဒီယို ဖိုင္ေလးကိုေတာ့ ၾကည့္လိုက္ရပါတယ္။ ၈၈၈၈ ေလးလံုးတုန္းကဆိုရင္ တပ္နဲ႔ျပည္သူမ်ား ပူးေပါင္းခဲ့တယ္ဆိုတာ ဓါတ္ပံုမ်ားႏွင့္တကြ သတင္းမ်ားႏွင့္တဖံု အသီးသီးဖတ္ရႈရပါတယ္။ တပ္နဲ႔ျပည္သူ ပူးေပါင္းျပီး ေအးခ်မ္းစြာနဲ႔ပဲ စစ္အစိုးရ ျဖဳတ္ခ်ေရး၊ စစ္တပ္ၾကီး စစ္တမ္းကို ျပန္သြားေရး..၊ စသည္တို႔ကို ေတာင္းဆိုခဲ့ေၾကာင္းကိုလည္း သိရွိခဲ့ရပါတယ္။ သို႔ေသာ္ လူေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာ ေသဆံုးခဲ့ေသာ ၈၈ အေရးခင္းၾကီးကို စိတ္ထဲကေန ေတြးျပီးၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေအာ.. ကိုယ့္လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္း ျပန္သတ္ေနၾကပါလားဆိုျပီး စိတ္ထဲမွာ ၀မ္းနည္းမဆံုးျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ ၈၈ အေရးခင္းကတည္းကသာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ လြပ္လပ္တဲ့ ဒီမိုကေရစီႏုိင္ငံေတာ္ၾကီး ျဖစ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္း ျပန္သတ္ဖို႔ ဆိုတာ မရွိေတာ့ပါဘူး။ စစ္အာဏာရွင္ဆိုးၾကီး ဗိုလ္ခ်ဴပ္သန္းေရြဆိုတာလည္း ေပၚထြန္းလာမွာ မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အခုခ်ိန္မွာေတာ့ ဒီပဲယင္း၊ စက္တင္ဘာအေရးအခင္း.. စတဲ့စတဲ့ အေရးခင္းေတြဟာ ျမန္မာျပည္သူေတြ အသက္ေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာ ဆံုးရံႈးေစခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ကာလေတြ ျဖစ္ခဲ့ရျပီ မဟုတ္လား။ ဒါေတြဟာ မည္သူတစ္ဦးမွ လက္နက္စြဲကိုင္ျပီး စစ္အစိုးရကို ေတာ္လွန္တိုက္ခိုက္ခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပ ေတာင္းဆိုခဲ့ျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။ အကယ္၍ အတိုက္အခံမ်ားအားလံုးႏွင့္ ျပည္သူလူထုမ်ားသာ နအဖ စစ္အစိုးရကို လက္နက္စြဲကိုင္ ေတာ္လွန္တိုက္ခိုက္ခဲ့မည္ဆိုလွ်င္ ျမန္မာႏုိင္ငံၾကီးသည္ ေသြးစီးက်ေနေသာ ႏုိင္ငံတႏုိင္ငံ ျဖစ္သြားေပလိမ့္မည္။ ဤသည္ကား ျငိမ္းခ်မ္းျခင္းကို အသံုးျပဳ၍ ဒီမိုကေရစီကို အရယူလိုေသာ အတုိက္အခံ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ျပည္သူမ်ားကို စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ႏုိင္ရန္ ေထာက္ျပျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။
ႏုိင္ငံကို အုပ္ခ်ဴပ္မင္းလုပ္ေနတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ၾကီးမ်ားဟာ မိမိႏုိင္ငံသူ ႏုိင္ငံသားအေပၚ မည္မွ် ရက္စက္သည္ကို သိခ်င္လွ်င္ ဒီပဲယင္းအေရးခင္းကိုသာ ျပန္ျမင္ၾကည့္လိုက္ပါ။ တဖက္သတ္ တုိက္ခုိက္ခံခဲ့ရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒီပဲယင္းအေရးခင္းမွာ လူေတြဘယ္ေလာက္ ေသေၾကသြားသလဲ ဆိုတာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ အတိအက် မသိပါ။ ေသသြားတဲ့ လူေတြဟာ NLD အဖြဲ႔၀င္မ်ား ျဖစ္သည္ပဲထား..၊ NLD အဖြဲ႔၀င္မ်ားဟာလည္း ျမန္မာႏုိင္ငံသားမ်ားသာ ျဖစ္ပါသည္။ ကုိယ့္လူမ်ိဳးကို ျပန္သတ္တဲ့ အစိုးရကို မည္သူမဆို မုန္းကို မုန္းသင့္ပါသည္။ ဒါကို အေပၚဖားေအာက္ဖိလို႔ ေျပာလို႔ေတာ့မရပါဘူး။ ဒီျပစ္မႈေတြဟာ လူသတ္မႈပါ။ လူသတ္မႈၾကီးကို ဘယ္ေရွ႔ေနေတြက လူသတ္တရားခံၾကီးမ်ားကို ေဖာ္ထုတ္ခဲ့လို႔လဲ။ ဒီပဲယင္းအေရးခင္းမွာ နအဖစစ္အာဏာရွင္ေတြက NLD အဖြဲ႔၀င္ ေျမာက္ေပါင္းမ်ားစြာကို ေျဗာက္က်က် တုိက္ခိုက္ရိုက္နက္ခဲ့ရမွာ ေသဆံုးသည္အထိ သတ္ပစ္ခဲ့ၾကတယ္ဆိုရင္၊ ခုိးေၾကာင္ခုိး၀ွက္နဲ႔ သတ္ပစ္ခဲ့တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြကို ဘယ္သူေတြ သိႏုိင္မွာလဲ။ ဒါေတြဟာ ဘယ္သူတစ္ဦးမွ သူတို႔ကို လက္နက္စြဲကုိင္ျပီး ေတာ္လွန္ခဲ့ၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ျငိမ္းခ်မ္းစြာနဲ႔ပဲ ျမန္မာႏုိင္ငံျပည္သူေတြကို လိုက္စည္းရံုးေနရာမွ ျဖစ္ရတဲ့ ျပသနာပါ။ ဒီလုိလုိက္စည္းရံုးရံုနဲ႔ လူဒီေလာက္ေသရတယ္ဆိုရင္ ျပည္တြင္းထဲမွာသာ လက္နက္စြဲကိုင္ျပီး ေတာ္လွန္သည့္ အေရးအခင္းမ်ားသာ ရွိခဲ့မည္ဆိုလွ်င္ ျပည္သူမ်ား မည္မွ် ေသေၾကရမည္နည္း။ သင္တို႔ ေတြးၾကည့္ပါ။ အဓိကအားျဖင့္ နအဖအာဏာရွင္ၾကီးမ်ားႏွင့္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးအရ ဆက္ဆံလိုေသာ လူမ်ား ေတြးၾကည့္သင့္ပါသည္။
တကယ္လို႔သာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဟာ ျငိမ္းခ်မ္းတဲ့ နည္းလမ္းေတြ၊ ႏုိင္ငံတကာ အစရွိတဲ့ သံရံုးေတြေရွ႔မွာ ဆႏၵျပရံုနဲ႔ နအဖစစ္အစိုးရကို ျဖဳတ္ခ်ဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့မွန္း သိရွိၾကဖို႔ လုိပါျပီ။ ျပည္တြင္းမွာ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပျပန္ရင္လည္း အပိုအလုပ္တစ္ခုလို႔ေတာင္ ေျပာလို႔ရပါတယ္။ အဲ့ဒီလို ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပေနတဲ့ လူေတြနဲ႔ နအဖေတြက ညိွႏႈိင္းေဆြးေႏြးျခင္း မရွိခဲ့ပါဘူး။ ဖမ္းဆီးျခင္း၊ ႏွိပ္စက္ျခင္း စတဲ့ သတင္းေတြကိုပဲ ၾကားေနရပါတယ္။ နအဖက ဖမ္းလိုက္ ျပန္လြတ္လိုက္နဲ႔ သံသရာလည္ေနတဲ့ ျပဳမူေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြကို ဒီမိုကေရစီအေရး လႈပ္ရွားေနသူေတြဘက္ကပဲ ရပ္သင့္ရင္ ရပ္ရပါေတာ့မယ္။ ေရြ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးလို႔ အမည္ေပးထားတဲ့ စက္တင္ဘာအေရးခင္းတုန္းကဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ကိုယ္ေတြ႔ပါ။ စစ္သားက ျပည္သူေတြကို မညွာတာဘူးဆိုတဲ့ အသိဥာဏ္ေလးတခုကို ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာ စြဲစြဲျမဲျမဲ သြင္းထားသင့္ပါျပီ။ ရဟန္းသံဃာေတာ္ အပါးေျမာက္ေပါင္းမ်ားစြာ ဦးေဆာင္တဲ့ စက္တင္ဘာအေရးခင္းမွာ လူဘယ္ေလာက္ ေသဆံုးခဲ့သလဲ..၊ လူဘယ္ေလာက္ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့သလဲ၊ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား မည္မွ် အဖမ္းခံရသလဲ..၊ ဒါေတြကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ အေလးအနက္ထားျပီး စဥ္းစားသင့္ပါတယ္။ အစဥ္အဆက္က ရိုေသလာတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြဟာ နအဖ စစ္တပ္လက္ထက္မွာ ေထာင္ထဲေရာက္ကုန္တယ္၊ အရိုက္ခံရကုန္တယ္ဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြအတြက္ ရာဇ၀င္ ရိုင္းလြန္းပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ငယ္ငယ္တုန္းကဆိုရင္ ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြ ေနထုိင္တဲ့ ေက်ာင္းထဲကို ဖိနပ္ေတာင္ စီးခြင့္မရခဲ့ပါဘူး။ အခုေတာ့ ေကာင္းၾကေသးရဲ့လား။ စစ္သားစီးတဲ့ ဖိနပ္က ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြရဲ့ ေခါင္းေပၚေရာက္လိုေရာက္၊ လက္နက္ကိုင္ စစ္သားေတြကို ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြက ထုိင္ျပီး ရွိခိုးရလိုရွိခုိး၊ သူခုိးလူဆိုးေတြရိုက္တဲ့ တုတ္ေတြက ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြကို ရိုက္လိုရိုက္နဲ႔ နအဖလက္ထက္မွာ ေျဗာင္းဆန္ကုန္ပါျပီ။ အထူးသျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဴပ္မႈးၾကီး သန္းေရြဦးေဆာင္တဲ့ နအဖစစ္အစိုးရ အုပ္စုလို႔ ေျပာရင္ ပိုျပီး မွန္ကန္ပါလိမ့္မယ္။ အဓိက ေျပာခ်င္ကေတာ့ဗ်ာ နအဖကို လက္နက္နဲ႔ တိုက္ရံုမွတပါး အျခားေရြးစရာ လမ္းမရွိေတာ့ပါဘူး။ လက္နက္နဲ႔ တုိက္ရင္ လူ႔အသက္ေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာ ဆံုးရံႈးမယ္ဆိုတာကေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီတိုင္းပဲ နည္းနည္းစီ ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းေလး ဆႏၵျပေနလို႔လည္း ေနာက္ထပ္အႏွစ္ ၂၀ ထပ္ၾကေနပါလိမ့္မယ္။ ျပည္သူေတြကို ေသေစခ်င္လို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီေဆာင္းပါးကို ေ၀ဖန္ခ်င္လည္းေ၀ဖန္ပါလိမ့္မယ္။ ဘယ္လိုေ၀ဖန္မလဲဆိုတာကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္လည္း မသိပါဘူး။ ျဖစ္ႏုိင္တဲ့ ေ၀ဖန္ခ်က္တခုကေတာ့ မင္းဒီေလာက္ေတာင္ လူေတြ ေသေစခ်င္သလားဆိုတဲ့ ေမးခြန္းမ်ိဳးပါပဲ။ အဲ့ဒါဆို ကြ်န္ေတာ္က စာနဲ႔ေရးေနတာပါ။ တကယ္လက္ေတြ႔လုပ္ေနတဲ့ နအဖေတြကိုသာ ျပန္သြားေမးပါလို႔ ေမးတဲ့လူကို ကြ်န္ေတာ္ ၾကိဳတင္ ေျဖရွင္းခ်က္ေပးပါရေစ။

ရွမ္းကေလး